เรื่องเกิด ขึ้นเมื่อประมาณเกือบ10 ปี.. เพราะแม่ได้ซื้อบ้านกับตาและยายเป็นบ้านของลุงที่เสียไปแล้ว ตากับยายได้ไปเซ็นสัญญาซื้อขายที่บ้านผู้ใหญ่ ในหนังสือสัญญาระบุไว้ว่าบ้านพร้อมที่ดิน1 งาน แต่ไม่ยอมโอนโฉนดให้แม่หลังจากซื้อขายเสร็จแม่ก็กลับมาทำงานที่สุราษฎร์คือตอนนั้นทุกคนก็ดีๆกันอยู่ หลังจากแม่มาสุราษฎร์ได้ไม่ถึงปีแม่ก็กับมาอยู่บ้านที่ชื้อต่อจากตาและยายแม่อยู่บ้านหลังนี้เพื่อดูแลตาและยายจนตาเสียลุงก็ได้มาขอแม่เพื่อจะรับยายไปดูแลเพราะตอนนั้นพวกเราจนมากและพวกเราก็อยู่บ้านนี้มาตลอด แล้วเมื่อ2ปีที่แล้ว เขาอยากได้ที่บ้านเราทำตลาดก็เลยมีปัญหามาด่าเเม่เราทุกวันจนไม่ได้ทำมาหากิน บอกมันที่กูแม่เราเลยบอกเรามีหนังสือสัญญา เขาบอกแม่เรากลับไปว่าก็แค่กระดาษแผ่นเดียวจะทำอะไรกูได้ อยากได้ก็ไปฟ้องเอา เราและแม่คิดว่าฟ้องก็ฟ้องถึงจะแพ้เราก็ทำเต็มที่แล้ว เรากับแม่ก็ดำเนินการฟ้อง แต่ศาลเรียกพวกเขาให้ไปไกล่เกลี่ยก็ไม่มีใครไป จนเรากับแม่คิดว่าเขาคงไม่มาวุ่นวายแล้ว แต่มันก็ได้เป็นอย่างที่คิดเขาก็ยังมาวุ่นว่ายอยู่โดยที่เรามาทำงานและแม่ไม่ได้อยู่บ้าน เขาได้สร้างหนังสือสัณญาปลอมมาให้น้องสาวเซ็นขายบ้านให้พวกเขาแถมเงินก็ไม่ได้ให้ แถมไปโกหกให้ผู้ใหญ่บ้านเซ็นเป็นพยานบอกว่าแม่รู้แล้ว
      ด้วยความหวังดีใครจะทำอะไรหรือชื้ออะไรจากญาติพี่น้องคิดให้ดีทำให้ถูกทางเตือนด้วยความหวังดีเพราะอาจจะมีปัญหาแบบเคสของเราเพราะเวลาดีกันอะไรก็ได้แต่พอกัดมันก็คิดกับเราเเค่มาไม่ใช้ญาติและเราก็ไม่ได้นับถืออะไรพวกเขาแล้วมันหมดใจกับพวกเขาทุกอย่าง