คือผมมีแฟนคนนึง เทอเป็นคนที่อยู่ด้วยแล้วรู้สึกเหมือนหัวใจมันจะระเบิดๆ คือเคยรักใครมากๆไหมมันจะรู้สึกเอ่อล้น รักจนไม่รู้จะรักเขาอย่างไงอีกแล้ว
 แต่มีอยู่ครั้งนึงวันเกิดเขา ผมจับได้ว่าเขาเเอบคุยเเฟนเก่าเขา แต่ก็เหมือนเด็กๆคุยกันเเหละ แต่ผมไม่ชอบคนโกหกถึงจะไม่ได้มีอะไรก็เถอะ  ตอนนั้นแฟนผมกลัวผมจะไปทำร้ายแฟนเก่าเขามาก ก็เลยบอกเลิกผมเพื่อเเก้ปัญหา  เราเลิกกันหลายเดือนครับ เเต่เขาก็พยามมาคุยกับผม  ทักหาผมตลอด ผมก็อ่านไม่เคยตอบ ช่วงนั้นผมไม่มีความสุขเลยครับ จนถึงวันเกิดผม  เพื่อนผมถามว่าตอนเราคบกันเป็นอย่างไงบ้าง ผมอ้มยิ้มนึกถึงเวลาที่เรารักกันคือ คงไม่มีใครมาแทนเขาได้แล้ว  เลยจะขอเขาคืนดีในวันเกิดแต่..
 ตี2คืนนั้น เทอโดนรถชน เทอเสียชีวิตรทันที ผมพอรู้ข่าวก็ร้องไห้ไม่หยุด ไปดูข้อความที่เทอเคยทัก ผมไม่เคยตอบ มันเเย่ไปหมด เกลียดตัวเองที่คิดเล็ก คิดน้อย ผมเสียคนที่รักมากที่สุดไป แบบที่หาใครมาแทนไม่ได้   ตอนนี้ผมยังเผลอ อยากย้อนเวลาไปหาเทออีกสักครั้ง อยากได้ยินเขาพูด อยากเห็นเขา ขยับตัวแต่แทบเป็นไปไม่ได้เลย  อยากมาเตือนทุกคนครับว่า จงรักแฟนของคุณให้เหมือนไม่มีวันพรุ้งนี้
  อย่าพลาดแบบผม