ถึงแม้จะเสียเวลาไปห้าหกปี แต่ก็คุ้มค่ากับการรอคอย เพราะตอนนี้
 
เราได้รัฐบาลแบบใหม่ที่ประกอบด้วยพรรคการเมืองถึงสิบกว่าพรรค
เราได้สภาที่ไม่ใช่สภาผัวเมียอีกต่อไป เพราะ สว.ไม่ต้องมาจากการเลือกตั้ง
เราได้องค์กรอิสระต่างๆที่มีความอิสระและเป็นกลางสุดๆ
เราได้ สว.สามัคคีที่มักจะโหวตในทิศทางเดียวกัน
เรายังได้ ส.ส.เอื้ออาทรพร้อมจะช่วยเพื่อน ส.ส.ด้วยการเสียบบัตรแทน
เรายังได้ ส.ส.ปัดเศษ อีกสิบกว่าท่าน
เรายังได้ งูเห่ากตัญญูอีกหลายท่านในสภา
เรายังได้นักการเมืองหน้าใหม่ๆอย่างคุณสมศักดิ์ คุณสุริยะ
เรายังได้นักการเมืองรุ่นใหม่ไฟแรงอย่างคุณมงคลกิตติ์ คุณพิเชษฐ์
เรายังได้นักการเมืองมือปราบคอรัปชั่นอย่างคุณปารีณา
เรายังได้นักการเมืองมือสะอาดอย่างคุณธรรมนัส
เรายังมี ส.ส.ที่ยอมเสี่ยงคุกเข้าไปโหวตในสภาอย่างคุณไวพจน์
เรายังมีมือกฎหมายที่ตีความกฎหมายอย่างเถรตรงอย่างคุณวิษณุ
เรายังมีนักเศรษฐกิจมือฉมังอย่างคุณสมคิด
เรายังมีพรรคการเมืองที่ยอมทิ้งคำมั่นสัญญา เพื่อให้ประเทศสามารถเดินหน้าต่อ
เรายังได้คนที่ยอมหักหลังเพื่อน เพื่อทำงานให้ประเทศชาติอย่างคุณแรมโบ้
เรายังมีนโยบายกระตุ้นเศรษฐกิจที่ไม่ใช่ประชานิยมอย่างชิม ช็อป ใช้
และท้ายสุด เรายังได้รัฐธรรมนูญที่พร้อมจะแสดงอภินิหารให้พวกเราได้ฉงนสนเท่ห์อย่างสม่ำเสมอ
 
เห็นความเปลี่ยนแปลงขนาดนี้แล้ว เชื่อว่าอีกยี่สิบปีข้างหน้า ประเทศไทยคงเดินหน้าเป็นประเทศอำนาจอย่างแน่นวน อดทนรอหน่อยนะครับ ลุงคนนี้ผมเชียร์