สวัสดีครับ พ่อเเม่ของผม มีผมเเละน้องชายอีกคน ตัวผมเองได้เรียนเเค่ ปวช.เท่านั้น ส่วนน้องผมพ่อเเละเเม่ ให้เรียนต่อครูที่ราชภัฎเเห่งหนึ่ง ที่บ้านผมทำธุรกิจส่วนตัวเเห่งหนึ่ง พ่อเเละเเม่ผมทำงานกระจุกกระจิกอยู่บ้าน รายได้เเค่ 500 ต่อสัปดาห์ ส่วนผมเองทำธุรกิจต่อจากที่บ้าน รายได้ประมาณวันละ 1000 บาท เดือนละประมาณ 30000 บาท เเต่ผมนั้นได้เงินจากพ่อเเละเเม่เเค่วันละ 150 บาทเท่านั้น ซึ่งมันไม่พอสำหรับสร้างอนาคตอะไรเลย เเม้เเต่ความฝันของเเค่ราคาไม่กี่บาทผมก็เกินเอื้อม ผมต้องผ่อนบ้านเดือนละ 1 หมื่นบาท ส่งน้องเรียนที่ราชภัฎ ค่าใช้จ่ายทุกอย่าง น้ำ ไฟ จิปาถะ รู้สึกว่าตัวเองมีชีวิตที่ไม่เเฟร์เลย พ่อพูดว่าจะเเบ่งสมบัติเเล้วซึ่งผมจะได้เพียงครึ่งเดียวเท่านั้น น้องจะต้องหารครึ่งหนึ่ง ทั้งๆที่ตอนนี้ผมเป็นคนส่ง ผมอยากกลับไปเรียน ปวส.อีกครั้ง เพื่อไปทำงานอย่างอื่นสร้างชีวิตใหม่ เเต่เขาไม่ให้ผมเรียน เเต่น้องเรียนได้ ทั้งๆที่ผมเองก็อยากมีอนาคตเเบบคนอื่นๆ ผมไม่เข้าใจทำไมชีวิตผมถึงได้เลวร้ายขนาดนี้ ผมควรจะทำอย่างไรต่อไปครับ ผมเหนื่อยกับชีวิตผมเหลือเกิน เหมือนผมเกิดมาเเค่เป็นทาสเท่านั้นเอง