สำหรับผม ผมถวิลหาโรงหนังแบบสแตนอโลนที่เคยมีในอุบล เช่น โรงหนังเฉลิมสิน โรงหนังนิมิตราม่า โรงหนังสินราชบุตร ผมนะเสียดายแทนเจ้าของโรงหนังที่ไม่อนุรักษ์ไว้เลย อันที่จริงมันมีหนทางที่จะรักษาโรงหนังแบบนี้ให้ดำเนินธุรกิจให้ไปรอดได้คือต้องไม่ใช้สำหรับเพื่อการฉายหนังเพียงอย่างเดียว ดูอย่างโรงหนังสยามภาวลัย เป็นต้น ถ้าเน้นเพื่อฉายหนังอย่างเดียวก็คงมีชะตากรรมเดียวกับโรงหนังสแตนอโลนเหมือนกัน ดีตรงที่ว่าสยามภาวลัยไม่เชิงเป็นสแตนอโลน เป็นหนึ่งในโรงหนังมัลติเพล็กซ์ที่มีขนาดใหญ่เทียบเท่าโรงหนังสแตนอโลน ที่ตั้งอยู่ภายในห้างสรรพสินค้า งานอีเว้นท์ต่างๆ คอนเสิร์ต พบดารา แข่งขันเกม มีคนดังมาบรรยาย ก็จะแวะเวียนมาจัดที่นี่โดยไม่ขาดสาย ซึ่งอุบลก็เคยมีแบบนี้เมื่อนานมาแล้ว แต่พอไม่มีสิ่งนี้ พร้อมกับความนิยมโรงหนังแบบมัลติเพล็กซ์ในช่วงปลายยุค 90 กับคอนเสิร์ตที่จะจัดตรงไหนก็ได้ กลางสนามกีฬาก็ได้ ไม่ต้องใช้เก้าอี้ ยืนเต้นยืนร้อง เลยทำให้โรงหนังสแตนอโลนในอุบลหมดความสำคัญลงไปในฉับพลัน จึงอยากให้อุบลมีโรงหนังแบบนี้อีก เอาใหญ่แบบสยามภาวลัยก็จะดีมาก