ตั้งกระทู้เเรกเลยคะ สถานะเราตอนนี้ อายุ 36 เเล้วโสดไม่มีเเฟนชอบทําอะไรคนเดียว ไปไหนคนเดียวเพื่อนสนิทก็มีเเต่เพื่อนกินเที่ยว เวลาทั้งหมดทุ่มให้เเต่งาน มีบ้านมีรถมีเงินเก็บมีทุกอย่างเเล้วเเต่ขาดเเค่คนที่เข้ามาในชีวิตอย่างเดียว ไม่ใช่ว่าไม่มีคนคุยนะคะคือปัญหามีอยู่ว่า เราเป็นคนเอาเเต่ใจเพราะเคยชินที่อยู่คนเดียวมานานไม่ชอบการบังคับหรือจู้จี้กับเรา คนที่เข้ามาก็ไม่ค่อยทนนิสัยเรา ยกตัวอย่างไลฟ์สไตล์ของเราชอบท่องเที่ยวป่าเขาธรรมชาติคลายเครียดเเละชอบขี่มอเตอร์ไซค์BB เข้าgym ดูเเลรูปร่างสุขภาพอย่างดี กลัวอ้วนกลัวไม่สวยเพราะเริ่มเเก่เเล้ว 555 ดื่มเเละสูบเป็นบางครั้ง เวลามันเลยยืดหยุ่นได้เรื่อยๆ อะไรที่ไม่ค่อยตรงใจเรามักจะปฏิเสธคนที่เราคุยด้วย ไปไหนไม่จําเป็นไปด้วยกันไม่ต้องโทรหาทั้งวันคุยคําเดียวรู้เรื่อง เพราะเเบบนี้เลยไปกันไม่รอด 555555 เราคิดว่าคนที่จะเข้าหาเราจะต้องรับในสิ่งที่เราเป็นเเบบนี้ได้ โสดก็เข้ามาปีที่ 5 เเล้วคะ ( เเต่ก่อนเคยเเต่งงานเเละหย่าไปเเล้วเพราะปัญหาส่วนตัว) เลยเข็ดขยาดการมีเเฟนนี่คือสาเหตุหลักๆ... เราเข้าใจว่าอายุปูนนี้บางคนมีครอบครัวไปเเล้ว ใช่คือเราเคยมีเเต่มันพัง ตอนนี้เลยไม่อยากคิดอะไรมากกับความรัก เเต่นะบางทีมันรู้สึกเหงาเหมือนกันอยากจะปรึกษาใครก็ไม่ได้ มีคนเข้าหาตลอดเเต่ก็โดนเท เราเทเขา หรือ เทเราก็ยังงงๆ เราควรทํายังไงดีจะปรับตัวเข้าหาหรืออีกฝ่ายควรปรับตัวเข้าหาเราดีคะ เริ่มกลัวขึ้นคาน ขอคําเเนะนําจากเพื่อนๆพันทิพด้วยนะคะ...
อายุ 36 เเล้วยังไม่มีเเฟนทําเเต่งานโลกส่วนตัวสูงชอบทําอะไรคนเดียวมันดูเเปลกในสายตาผู้ชายไหมคะ?