เหตุการณ์ี่ผ่านมาค่อนข้างเป็นเหตุกาณณ์เรื้อรังค่ะ อย่างเช่น เรื่องเล็กๆ ก็ทะเลาะเป็นเรื่องใหญ่ได้ 
การดูถูกไม่ให้เกียรติ ก็จะมีทุกครั้งที่ทะเลาะกันบ้าง หรืออยู่ดีๆ ก็ด่าเรื่องในอดีตอย่างไม่มีเหตุผล 
เท่าที่ผ่านมา เราไม่นับเอาความผิดแต่ละครั้งมานับ แต่กลับมาคิดว่าถ้าอยู่อย่างนี้มันไม่ไปรอดแน่ๆ
แต่ก็ไม่เตรียมการหรือวางแผนจะเลิกเลย พอดีเหิดเหตุการณ์ทะเลาะกันเรื่องการสื่อสารผิด แต่อีกฝ่ายจะเป็นคนที่
พูดไม่จบ พิมด่าแล้ว ไม่พอใจก็พาลไปต่อเรื่องอื่นๆที่เราคิดว่าเขาปล่อยวาง และทำยังไงก็ไม่สามารถให้สถานการณ์
ให้ดีขึ้นให้ได้ เขาได้บอกเลิกเรา เราพยายามง้อ ก็ง้อไม่ได้เลยยอมรับว่าคงจบจริงๆและมีเวลามากพอที่จะคิดทบทวน
ที่ผ่านมาและ วิเคราะห์ถึงอนาคต เราเลยสามารถเลิกได้แบบออกมาเดี่ยวๆไม่มีมือที่สามเลย พอหลังจากเลิก
เขาได้มาง้อเรา ง้อแบบหนักมากเพราะรู้ตัวว่าผิดจริง ง้ออยู่จนถึงวันที่ 15 เราซึ่งมองแล้วว่ายังไงก็กลับไม่ได้อยู่แล้ว
เพราะไม่รู้กลับไปจะโดนอะไรบ้าง เลยตัดสินใจบอกไปว่ามีคนอื่นมีแฟนใหม่แอบคุยและนอกใจเขา 
สรุปคือ เขาตัดเราได้จริงๆ แต่กลับกลายเราต้องมารู้สึกแย่ที่ใครๆก็มองเราไม่ดี 
เลยสงสัยว่า เราต้องทำตัวยังไงถึงจะไม่รู้สึกแย่ 
หรือจริงๆแล้วคนเราพยายามแก้ไขสิ่งที่ทำผิดพลาด เพื่อเป็นที่ยอมรับว่าตัวเองไม่ได้แย่ไม่ได้เปนคนผิด 
แค่นั้นหรือเปล่า 
เราทำถูกแล้วใช่มั้ย