นิทานจากคุณพ่อ

เพี้ยนเบลอ    มีชายหนุ่มอยู่นายหนึ่ง ที่ซึ่งเขาผู้นั้นเคร่งในศาสนาและเคารพบูชาพระเจ้าของตนเป็นอย่างมาก 

เขาสักการะทำพิธีบวงสรวงบูชาทุกวันทุกช่วงเวลาที่ต้องสักการะ

วันหนึ่ง!!!

     ได้มีเหตุการณ์น้ำป่าไหลหลาก ซึ่งนายคนนี้ก็กำลังสักการะพระเจ้าของเขา ซึ่งเขาเชื่อมั่นในพระเจ้าของเขามาก ว่าพระเจ้าของเขาจะช่วยเขาอย่างแน่นอน เพราะเขาไม่เคยขาดการสักการะเลย และพระเจ้าของเขาต้องช่วยให้เขาผ่านเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นได้อย่างดี

     เวลาผ่านไป น้ำป่ากำลังนองถึงหัวเข่า ได้มีเพื่อนบ้านเดินผ่าน และได้ชักชวนนายคนนี้ให้ไปหลบยังที่ที่ปลอดภัย และชวนให้ขนข้าวของที่สำคัญไป ซึ่งเพื่อนบ้านจะช่วยอีกแรง   นายคนนี้บอกกับเพื่อนบ้านคนนั้นว่า ไม่เป็นไร นี่ก็ใกล้เวลาสักการะแล้ว ไปเถิดประเดี๋ยวจะเป็นการรบกวนการสักการะของตน  เพราะพระเจ้าของตนต้องช่วยตนแน่นอน เพราะตนไม่เคยขาดการสักการะ  ว่าแล้ว เพื่อนบ้านก็ได้เดินจากไป    เพี้ยนหลงรัก

    น้ำเริ่มนองสูงถึงหน้าอก  ได้มีเรือยางของกู้ภัยผ่านมา   กู้ภัยจึงได้ชักชวนนายคนนี้ให้ไปหลบยังที่ที่ปลอดภัย และชวนให้ขนข้าวของที่จำเป็นไป ซึ่งกู้ภัยจะช่วยอีกแรง   นายคนนี้บอกกับกู้ภัยเหล่านั้นว่า ไม่เป็นไร นี่ก็ใกล้เวลาสักการะแล้ว ไปเถิดประเดี๋ยวจะเป็นการรบกวนการสักการะของตน  เพราะพระเจ้าของตนต้องช่วยตนแน่นอน เพราะตนไม่เคยขาดการสักการะ  ว่าแล้ว กู้ภัยก็ได้พายเรือจากไป    เพี้ยนเซ็งเป็ด

    น้ำเริ่มสูงจนถึงหลังคาบ้านแล้ว ขณะที่นายคนนี้กำลังสักการะพระเจ้าของเขาอยู่บนหลังคาบ้าน  ได้มีคนเกาะขอนไม้ผ่านมา และได้ชักชวนให้เกาะขอนไม้หนีน้ำไปกับเขา    นายคนนี้บอกกับชายคนนั้นว่า ไม่เป็นไร นี่ก็ใกล้เวลาสักการะแล้ว ไปเถิดประเดี๋ยวจะเป็นการรบกวนการสักการะของตน  เพราะพระเจ้าของตนต้องช่วยตนแน่นอน เพราะตนไม่เคยขาดการสักการะ  ว่าแล้ว ชายเกาะขอนไม้ก็ได้ผ่านไป  เพี้ยนเจอเก้ง

    สุดท้ายน้ำท่วมจนสูงกว่าหลังคาบ้าน และนายคนนี้ก็ได้จมน้ำตาย

เขาก็ได้พบกับพระเจ้าของเขา  

      พระเจ้า เราสักการะท่านทุกวันตรงเวลาสักการะ ทำไมท่านจึงไม่ช่วยเราและยังปล่อยให้เราตายเล่า 
   
พระเจ้าก็ อึ้ง!!!!     :  ข้าได้ช่วยท่านถึงสามครั้งแล้วนะ

นายคนนั้น :  ตอนไหน?????

พระเจ้า   :  ครั้งแรก เราได้ส่งเพื่อนบ้านไปชักชวนท่าน แต่ท่านไม่มา
                
                 ครั้งที่สอง เราได้ส่งกู้ภัยพร้อมเรือไปช่วยท่าน ท่านก็ไม่มา
           
                 ครั้งที่สาม เราได้ส่งชายกับขอนไม้ไป ท่านก็ไม่ยอมมา   แล้วยังจะมาหาว่าเราไม่ช่วยเหลือท่านงั้นหรือ????

* นิทาน เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า แม้ผู้อื่นจะยื่นมือมาช่วย แต่เราไม่ช่วยเหลือโดยพึ่งพาตนเอง   ก็จะไม่รอดดดดดด    เพี้ยนชนแก้ว
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่