ตอนสายวันที่อากาศสดใส ณ ถนนที่การจราจรสบาย ๆ นายฟากี้กำลังคุยงานใหม่ทางโทรศัพท์อยู่

ปลายสาย "เจ้าจะได้ทำงานฝ่ายดูแลผลิตภัณฑ์ไม้ถูพื้น"

ฟากี้ "เราเกิดมาเพื่อสิ่งนี้เบย เราหวังจะทำไรเจ๋ง ๆ ให้โลกได้จดจำ"

ปลายสาย "ความฝันตั้งแต่ครั้งวัยเยาว์สินะ เด็กหลาย ๆ คนก็ฝันอย่างงี้ อย่างว่า"

ฟากี้ "การได้เรียนรู้ว่าไม้ถูพื้นมีไรบ้าง การขจัดคราบสกปรกต่าง ๆ ฮู้ย เด็กที่ไหนจะไม่ชอบบ้าง"

ทันใดนั้นเองฟากี้ก็ตกท่อลงไปและตายลง

ฟากี้ในร่างวิญญาณ "แต่เรายังไม่รู้ตัวว่าตายอะนะ"

แล้วก็มีวิญญาณอีกตนนึงเดินมา

วิญญาณอีกตน "เราเป็นเจ้าของท่อนี้"

ฟากี้ฯ "จะ... เจ้าเป็นผีเรอะ!"

วิญญาณฟากี้ก็รีบวิ่งหนีไป พบว่าตนวิ่งได้เร็วกว่าเดิม และวิ่งเท่าไหร่ก็ไม่เหนื่อย

ฟากี้ฯ "วิ่งไปครึ่งโลกก็ยังได้เลยนะเนี่ย"

แล้ววิญญาณฟากี้ก็ฉุกคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้

ฟากี้ฯ "ระ... หรือว่าเราจะเป็น..."

วิญญาณอีกตน "ใช่แล้วล่ะ อย่างที่เจ้าคิดเบย"

ฟากี้ฯ "เราเป็นยอดมนุษย์นั่นเอง เพิ่งค้นพบพลังมาเอง ว่าแต่เจ้าตามเราทันเสียด้วย เพราะเป็นผีสินะ อย่างว่า"

วิญญาณฯ "จริง ๆ คือเจ้าไม่สามารถออกจากท่อนี้ได้"

ฟากี้ฯ "งั้นเรามาสร้างสรรค์ท่อนี้ให้น่าอยู่กันเถอะ"

ทั้ง 2 จึงสร้างจักรวาลในท่อขึ้นมา มีดวงดาว มีแสงสว่าง มีสิ่งมีชีวิต

วิญญาณฯ "งี้เราทั้ง 2 ก็เป็นพระเจ้าน่ะสิ"

ฟากี้ฯ "ดี งั้นเราลงไปยังโลกที่เราสร้างเพื่อให้สิ่งมีชีวิตในนั้นได้รู้กัน"

ทั้ง 2 ไปถึงก็เจอสิ่งมีชีวิตคนนึงกำลังไถสมาร์ทโฟนอยู่

วิญญาณฯ "เราคือพระเจ้าสร้างพวกเจ้าขึ้นมา"

สิ่งมีชีวิตนั้น "เยี่ยม เราขอบูชาพวกท่าน"

ฟากี้ฯ "จงนำข่าวสารนี้ไปบอกแด่คนอื่นเถิด"

สิ่งมีชีวิตนั้นก็ไป ทั่วโลกก็ยกย่องสรรเสริญ 2 คนนั้น

วิญญาณฯ "ถ้าพวกเจ้าทำดีแก่กันก็จะได้ขึ้นสวรรค์"

สิ่งมีชีวิต "ดีมาก ถูกต้องแล้ว"

ฟากี้ฯ "ถ้าพวกเจ้าทำร้ายกัน จะต้องตกนรก"

สิ่งมีชีวิต "ถูกต้อง พวกเราชอบสิ่งนี้"

ดาวนั้นก็อยู่กันอย่างสันติเรื่อยมาตราบจนดาวระเบิดสลายไป