เราเลื่อมใสในศาสนาแต่ทำไมถ้าเป็นเรื่องทำบุญด้วยเงิน

---

เราจะคิดแล้วคิดอีกนานมากว่าจะทำดีไม่ทำดีทั้งที่ใจก็อยากทำเพราะถ้ายังต้องเวียนว่ายตายเกิดก็กลัวจะไม่มีที่อยู่ แต่พอเรื่องบริจาคเงินทีไรมันรู้สึกไม่สบายใจชอบกล คือร้อยสองร้อยนะได้แต่ถ้าแบบใหญ่ๆเช่นทัวร์บุญ สร้างวัดสร้างกฐินเราจะคิดหนักแต่ก็กลัวบาป

คือเพราะบุญบริจาคเราแทบไม่ค่อยได้ทำเลยโดยเฉพาะกับวัด

อยากทราบว่าแก้นิสัยนี้ยังไง. แต่ควักให้คนหรือสัตว์ที่เขาจำเป็นกลับตัดสินใจเร็วกว่า

---