เราคบกันกับแฟนมา 8 ปีแล้ว แฟนมาคุยกับเราเรื่องแต่งงานบ่อยมาก ซึ่งเราก็เอาไปคุยกับพ่อแม่เราบ่อยมากเหมือนกัน
ทุกครั้งที่เราไปคุยกับพ่อแม่ มุมมองของเรากับพ่อแม่จะไม่ค่อยตรงกันเท่าไหร่เลยทำให้เราคุยไม่จบสักที ทุกครั้งมันจะจบด้วยเราเบื่อที่จะคุยต่อ และงานแต่งก็ไม่ได้จัด ตัวอย่างเรื่องที่คุยไม่เคยจบ ก็คือเรื่องสินสอด
เราไม่อยากให้มีค่าสินสอดเลย แต่พ่อแม่เราพูดเหมือนหวังค่าสินสอดจากบ้านผู้ชาย แล้วจะไม่คืนให้คู่บ่าวสาวด้วย พ่อมักจะพูดว่า ถ้าได้มาฉันจะไม่คืน ฉันจะเก็บให้หมดเลย? ทุกครั้งที่คุยกันเรื่องนี้ เราจะหงุดหงิดมาก ว่าทำไมต้องไปอยากได้เงินทองของเขา ในเมื่อหลังจากแต่งแล้ว เราก็ยังต้องทำงาน ยังต้องส่งเงินให้พ่อแม่ ยังต้องกลับไปนอนบ้าน ทุกอย่างก็เหมือนเดิม ค่าจัดงานยังไงก็เงินเรากับแฟน ซึ่งเราไม่ได้คาดหวังงานหรูหรา ถ้าเป็นไปได้แค่จดทะเบียนแค่นั้นก็ได้ แต่ถ้ามันจะต้องมีพิธีกรรมก็อยากจัดแค่งานบุญที่มีแค่คนสำคัญเท่านั้น แต่พ่อแม่เราไม่เลย เขามองว่ามันคือหน้าตาของเขา ต้องยิ่งใหญ่ ต้องมีเงินมากอง ต้องอัญเชิญเพื่อน 3 ชั่วโคตรมาร่วมยินดี ซึ่งบ้านแฟนอาจจะจัดให้ตามใจแม่เราแหละ แต่เราไม่ชอบเอง และไม่อยากให้เขามองว่าพ่อแม่เราหิวเงินด้วย
แล้วทุกครั้งที่เราเริ่มทำหน้าเบื่อหน่าย ประโยคเด็ดของพ่อแม่เราคือ "เอ็งไม่ต้องคิดแทนหรอก มันเรื่องของผู้ใหญ่ เดี๋ยวเขาจัดการกันเอง"
ตอนนี้ก็เลยสงสัยว่า มันเรื่องของผู้ใหญ่ยังไง เราเป็นคนแต่งงาน เราเป็นคนออกเงินจัดงาน แต่งจบไปก็บ้านใครบ้านมัน เราก็มีบ้านของเราที่ซื้อไว้ พ่อแม่แฟน และพ่อแม่เราก็ไม่ได้สุงสิงกันอยู่แล้ว...
สำหรับเราแล้ว ถ้าคุยแล้วไม่จบแบบนี้ เราก็จะอยู่แบบนี้ต่อไปนั่นแหละ ตอนนี้ก็มีความสุขดี ติดอย่างเดียวคือเราอยากให้แฟนย้ายมาอยู่กับเรา แต่ว่ามันต้องจดทะเบียนก่อน ถึงจะทำวีซ่าได้ ซึ่งแอบจดก็ไม่ได้ แม่เราห้ามมากๆ ซึ่งเคยได้ยินเขาพูดครั้งนึงอีกว่า "ถึงแต่งแล้วก็ไม่อยากให้จด มันปัญหาเยอะ?"
เราเข้าใจเขาแหละว่าเขาเป็นห่วง แต่เราว่าด้วยอายุ การงาน การเงินเราตอนนี้ก็ดีพอที่จะดูแลตัวเองได้แล้ว คิดเรื่องนี้ทีไรเหมือนไมเกรนจะรับประทานทุกที ใครเคยมีปัญหาแบบนี้บ้างคะ แล้วแก้ปัญหายังไง?
ทำไมเรื่องแต่งงาน/สินสอด ถึงเป็นเรื่องของพ่อแม่?
ทุกครั้งที่เราไปคุยกับพ่อแม่ มุมมองของเรากับพ่อแม่จะไม่ค่อยตรงกันเท่าไหร่เลยทำให้เราคุยไม่จบสักที ทุกครั้งมันจะจบด้วยเราเบื่อที่จะคุยต่อ และงานแต่งก็ไม่ได้จัด ตัวอย่างเรื่องที่คุยไม่เคยจบ ก็คือเรื่องสินสอด
เราไม่อยากให้มีค่าสินสอดเลย แต่พ่อแม่เราพูดเหมือนหวังค่าสินสอดจากบ้านผู้ชาย แล้วจะไม่คืนให้คู่บ่าวสาวด้วย พ่อมักจะพูดว่า ถ้าได้มาฉันจะไม่คืน ฉันจะเก็บให้หมดเลย? ทุกครั้งที่คุยกันเรื่องนี้ เราจะหงุดหงิดมาก ว่าทำไมต้องไปอยากได้เงินทองของเขา ในเมื่อหลังจากแต่งแล้ว เราก็ยังต้องทำงาน ยังต้องส่งเงินให้พ่อแม่ ยังต้องกลับไปนอนบ้าน ทุกอย่างก็เหมือนเดิม ค่าจัดงานยังไงก็เงินเรากับแฟน ซึ่งเราไม่ได้คาดหวังงานหรูหรา ถ้าเป็นไปได้แค่จดทะเบียนแค่นั้นก็ได้ แต่ถ้ามันจะต้องมีพิธีกรรมก็อยากจัดแค่งานบุญที่มีแค่คนสำคัญเท่านั้น แต่พ่อแม่เราไม่เลย เขามองว่ามันคือหน้าตาของเขา ต้องยิ่งใหญ่ ต้องมีเงินมากอง ต้องอัญเชิญเพื่อน 3 ชั่วโคตรมาร่วมยินดี ซึ่งบ้านแฟนอาจจะจัดให้ตามใจแม่เราแหละ แต่เราไม่ชอบเอง และไม่อยากให้เขามองว่าพ่อแม่เราหิวเงินด้วย
แล้วทุกครั้งที่เราเริ่มทำหน้าเบื่อหน่าย ประโยคเด็ดของพ่อแม่เราคือ "เอ็งไม่ต้องคิดแทนหรอก มันเรื่องของผู้ใหญ่ เดี๋ยวเขาจัดการกันเอง"
ตอนนี้ก็เลยสงสัยว่า มันเรื่องของผู้ใหญ่ยังไง เราเป็นคนแต่งงาน เราเป็นคนออกเงินจัดงาน แต่งจบไปก็บ้านใครบ้านมัน เราก็มีบ้านของเราที่ซื้อไว้ พ่อแม่แฟน และพ่อแม่เราก็ไม่ได้สุงสิงกันอยู่แล้ว...
สำหรับเราแล้ว ถ้าคุยแล้วไม่จบแบบนี้ เราก็จะอยู่แบบนี้ต่อไปนั่นแหละ ตอนนี้ก็มีความสุขดี ติดอย่างเดียวคือเราอยากให้แฟนย้ายมาอยู่กับเรา แต่ว่ามันต้องจดทะเบียนก่อน ถึงจะทำวีซ่าได้ ซึ่งแอบจดก็ไม่ได้ แม่เราห้ามมากๆ ซึ่งเคยได้ยินเขาพูดครั้งนึงอีกว่า "ถึงแต่งแล้วก็ไม่อยากให้จด มันปัญหาเยอะ?"
เราเข้าใจเขาแหละว่าเขาเป็นห่วง แต่เราว่าด้วยอายุ การงาน การเงินเราตอนนี้ก็ดีพอที่จะดูแลตัวเองได้แล้ว คิดเรื่องนี้ทีไรเหมือนไมเกรนจะรับประทานทุกที ใครเคยมีปัญหาแบบนี้บ้างคะ แล้วแก้ปัญหายังไง?