ความเห็นชาวพันทิบไม่สำคัญเท่าความเห็นแม่หรอก
เพราะถ้าขัดใจแม่นี่ แม่จะกรอกหู บ่นคุณไปตลอด

ส่วนเราอ่ะนะ มีแม่ใจดี ตามใจทุกอย่างอยากทำไรก็ทำ
แต่ต่อให้แม่ไม่ใจดีเราก็อยากทำไรก็ทำอยู่ดี 555

สำหรับเรามันไม่มีอะไรสำคัญซักอย่าง ทั้งการจดทะเบียน
และงานแต่ง เพราะใครอยากเลิกกับเราวันไหนก็ได้เลิกเลย
เราไม่ง้อคนอยู่แล้ว และเรื่องทรัพย์สิน อยากให้เราได้อะไร
ก็ใส่เป็นชื่อสองคนแต่แรกเลย ถ้าไม่อยากหารก็ไม่ต้องให้
ไม่อยากได้อะไรของใคร แต่ให้ก็เอา
เราไม่ใช่ประเภทใช้ทะเบียนสมรสผูกใครบังคับใครให้อยู่ด้วย
และถ้าสมบัติอันไหนไม่ได้มาจากเราก็เอาไปเถอะ

แต่เราจะเตือนในฐานะที่อายุเป็นแม่คุณได้ และเคยอายุเท่าคุณ
รู้ ว่าเด็กสาวรุ่นนี้ ถ้ารักใครก็ความรักท่วมอกอยากปักหลักกับ
คน ๆ นี้ไปจนแก่เฒ่า แต่พอคุณโตขึ้น มีเปอร์เซ็นต์สูงที่จะมองโลก
อีกแบบ ความคิดจะเปลี่ยนไป รวมทั้งแฟนคุณด้วย

เราเลยอยากถามว่า จะรีบผูกมัดตัวเองเพื่ออะไร
คุณจะไม่ให้โอกาสตัวเอง เพราะคิดว่าคนนี้ใช่
ก็ให้โอกาสผู้ชายให้เขาได้ตกผลึกก่อนดีไหม

เรารู้ว่าสำหรับคุณแล้ว คุณก็อยากอยู่กินกันแบบผัวเมียแหละ
แต่แม่นั่งคุมอยู่
ครั้นจะจัดงานแต่งก็ยังไม่มีเงิน งานยังไม่มีทำกันเลย
เลยคิดว่าชั้นจดทะเบียนละกัน จะได้มีข้ออ้างกับแม่ว่านี่สามีหนู
ห้ามหนูไม่ได้ล่ะนา

สรุปคือเราแค่จะมาบอกว่า เรื่องจดทะเบียนงานแต่งไม่สำคัญก็จริง
แต่สิ่งที่ทำให้คนเราอยู่กินด้วยกันอย่างสง่างามคือ “ความพร้อม”
ไม่ใช่แค่รักกันอย่างเดียว แต่หาเลี้ยงตัวเองได้ด้วย
มีที่อยู่เป็นของตัวเอง ไม่ใช่ต้องคอยอาศัยพ่อแม่ใครอยู่

ถ้ามีสิ่งนี้แล้ว เราว่าถึงตอนนั้นคุณคงเป็นผู้ใหญ่พอ
ที่แม่จะเกรงใจมากกว่านี้