ผมดูละครเรื่องหนึ่งแล้วมีเหตุการณ์ที่คนท้องไปตบคนอื่นทำให้ผมนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดกับผมตอน ม.5 หรือเมื่อ3ปีก่อน เพราะตอนนี้ผมอยู่ปี2 เหตุการณ์มันเริ่มจากที่ผมกับเพื่อนกำลังนั่งกินข้าวที่โรงอาหารบอกก่อนว่าตอนนั้นผมเป็นตุ๊ดเด็กน้อยแต่ตอนนี้แมนแล้ว5555 พูดถึงเรื่องท้องครับตอนนั้นเพื่อนผมที่เป็นตุ๊ดมีอะไรกับแฟนแต่นางลืมกินยาคุมเพราะตุ๊ดส่วนใหญ่กินยาคุม ผมเลยแซวไปว่าเดี๋ยวก็ท้องหรอก ระวังท้องไม่มีพ่อนะ แล้วก็ขำกันไปแต่มีรุ่นพี่ผู้หญิงเดินมาครับแล้วก็มาหาเรื่องผมครับทั้งๆที่ไม่เคยมีเรื่องกันก่อนเลย นางมาถามผมแบบว่าใช้คำหยาบคายมากแต่ผมจะขอเล่าแบบตัดคำหยาบออกไปนะครับ อาจจะไม่ครบถ้วนแต่ความหมายประประมาณนี้แหละเพราะหลายปีแล้ว
รุ่นพี่:ว่าอะไรกูกับลูก
ผม:เปล่านะพี่ผมไม่ได้ว่าพี่
รุ่นพี่:ก็กูได้ยินอยู่ว่าท้องไม่มีพ่อ
ผม:ผมพูดแซวเล่นกับเพื่อนผมไม่ได้ว่าอะไรพี่เลย(ซึ่งผมไม่ได้ว่าเขาจริงนะๆสาบานได้)
รุ่นพี่:
เเหมตอนนินทาไม่กลัว พอกูอยู่ต่อหน้าทำเป็นกลัว
ผม:ก็บอกว่าไม่ได้นินทาไงผมยังไม่รุ้จักพี่ด้วยซ้ำ ผมจะนินทาพี่ทำไม
ผม:กลับห้องเถอะ(ผมพูดกับเพื่อน)
ระหว่างที่ผมหันหลังจะเดินขึ้นห้องรุ่นพี่คนนั้นกระชากแขนผมแล้วตบผมแรงมากแล้วจิกหัวผมกดลงกับโต๊ะแล้วพูดว่า นินทากูกูไม่ว่าแต่อย่าว่าลูกกู มีอาจารย์ผู้หญิงเดินมาพยายามแยกนางออกแต่นางก็ยังไม่ยอมปล่อยมือจากผมยังจับผมกดลงกับโต๊ะ ผมโมโหมากเลยศอกกลับไปโดนท้องนางอย่างแรงพร้อมกับผลักจนนางกระเด็นออกท้องนางไปชนมุมเหลี่ยมของโต๊ะอย่างแรง นางล้มลงไปกับพื้นเพราะมีเลือดออก เพื่อนนางเข้าไปดูอาการ นางชี้หน้าผมว่าถ้าลูกกูเป็นอะไรกูเอาเข้าคุกแน่ อาจารย์ผู้ชายเข้ามาพอดีอาจารย์จึงพานางไปโรงบาล แล้วอาจารย์ผู้หญิงพาผมเข้าห้องปกครองแล้วถามผมว่าเกิดอะไรขึ้น(อาจารย์ไม่รู้เรื่องเพราะเข้ามาถึงก็เห็นผมโดนกดแล้ว) ผมก็เล่าให้ฟังทั้งหมด
อาจารย์:เล่ามา
ผม:.......(เล่าเหตุการณ์ทั้งหมด)
อาจารย์:อาจารย์รู้นะว่าเธอไม่ผิด แต่ทำไมเธอต้องตอบโต้แบบนั้น เขาท้องอยู่ระวังหน่อยสิ
ผม:ก็จะให้ผมทำยังไงละครับอาจารย์
อาจารย์:ก็อาจารย์กำลังแยกอยู่ไง อาจารอีกหลายท่านก็กำลังเข้ามาแยก ทำไมเธอไม่อดทนเขาท้องอยู่นะแถมไปผลักแบบนั้นอีก เเต่มีกล้องจรปิดนะน่าจะช่วยเธอได้ อาจารย์โทรบอกแม่เธอกับแม่ของรุ่นพี่แล้วพรุ่งนี้มาคุยกัน แยกย้ายได้แล้วไป
พอกลับไปเรียนจิตใจผมไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลยครับ วันรุ่งขึ้นแม่นางกับพ่อนางมาโรงเรียน พ่อกับแม่ผมก็มาโรงเรียน แม่รุ่นพี่นางบอกว่าลูกสาวนางแท้งจะเรียกค่าเสียหาย(จริงๆยาวกว่านี้จะพยายามเล่าให้สั้นครับเลยตัดรายละเอียดออก) พ่อกับแม่ผมไม่ยอมเพราะมีหลักฐานจากกล้องวงจรชัดเจนพยานก็เยอะ จนเถียงกันรุนแรงขึ้นอาจารย์เลยพยายามห้าม แม่ผมเลยบอกว่าถ้าอยากได้ไปฟ้องเอาเองแต่ระวังหลักฐานด้วยนะ ฝ่ายนั้นเลยบอกจะไปฟ้องแต่ก็ไม่ได้ฟ้อง ผมขอจบเรื่องแค่นี้นะครับจริงๆมันยาวกว่านี้ แต่ขอตัดจบเท่านี้ ฝากถึงคนท้องถ้าคุณไม่แน่ใจว่าเขาว่าคุณ คุณอย่าไปหาเรื่องเขา เพราะความอดทนมีจำกัดใช่ว่าทุกคนจะยอมให้คนท้องทำฝ่ายเดียว เพราะถ้าคุณแท้งคุณจะโทษใครไม่ได้เพราะคุณทำตัวเอง
ทำไมคนท้องบางคนไม่เจียมเลยครับรู้ตัวว่าท้องแต่ยังไปหาเรื่องตบตีคนอื่น
รุ่นพี่:ว่าอะไรกูกับลูก
ผม:เปล่านะพี่ผมไม่ได้ว่าพี่
รุ่นพี่:ก็กูได้ยินอยู่ว่าท้องไม่มีพ่อ
ผม:ผมพูดแซวเล่นกับเพื่อนผมไม่ได้ว่าอะไรพี่เลย(ซึ่งผมไม่ได้ว่าเขาจริงนะๆสาบานได้)
รุ่นพี่:เเหมตอนนินทาไม่กลัว พอกูอยู่ต่อหน้าทำเป็นกลัว
ผม:ก็บอกว่าไม่ได้นินทาไงผมยังไม่รุ้จักพี่ด้วยซ้ำ ผมจะนินทาพี่ทำไม
ผม:กลับห้องเถอะ(ผมพูดกับเพื่อน)
ระหว่างที่ผมหันหลังจะเดินขึ้นห้องรุ่นพี่คนนั้นกระชากแขนผมแล้วตบผมแรงมากแล้วจิกหัวผมกดลงกับโต๊ะแล้วพูดว่า นินทากูกูไม่ว่าแต่อย่าว่าลูกกู มีอาจารย์ผู้หญิงเดินมาพยายามแยกนางออกแต่นางก็ยังไม่ยอมปล่อยมือจากผมยังจับผมกดลงกับโต๊ะ ผมโมโหมากเลยศอกกลับไปโดนท้องนางอย่างแรงพร้อมกับผลักจนนางกระเด็นออกท้องนางไปชนมุมเหลี่ยมของโต๊ะอย่างแรง นางล้มลงไปกับพื้นเพราะมีเลือดออก เพื่อนนางเข้าไปดูอาการ นางชี้หน้าผมว่าถ้าลูกกูเป็นอะไรกูเอาเข้าคุกแน่ อาจารย์ผู้ชายเข้ามาพอดีอาจารย์จึงพานางไปโรงบาล แล้วอาจารย์ผู้หญิงพาผมเข้าห้องปกครองแล้วถามผมว่าเกิดอะไรขึ้น(อาจารย์ไม่รู้เรื่องเพราะเข้ามาถึงก็เห็นผมโดนกดแล้ว) ผมก็เล่าให้ฟังทั้งหมด
อาจารย์:เล่ามา
ผม:.......(เล่าเหตุการณ์ทั้งหมด)
อาจารย์:อาจารย์รู้นะว่าเธอไม่ผิด แต่ทำไมเธอต้องตอบโต้แบบนั้น เขาท้องอยู่ระวังหน่อยสิ
ผม:ก็จะให้ผมทำยังไงละครับอาจารย์
อาจารย์:ก็อาจารย์กำลังแยกอยู่ไง อาจารอีกหลายท่านก็กำลังเข้ามาแยก ทำไมเธอไม่อดทนเขาท้องอยู่นะแถมไปผลักแบบนั้นอีก เเต่มีกล้องจรปิดนะน่าจะช่วยเธอได้ อาจารย์โทรบอกแม่เธอกับแม่ของรุ่นพี่แล้วพรุ่งนี้มาคุยกัน แยกย้ายได้แล้วไป
พอกลับไปเรียนจิตใจผมไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลยครับ วันรุ่งขึ้นแม่นางกับพ่อนางมาโรงเรียน พ่อกับแม่ผมก็มาโรงเรียน แม่รุ่นพี่นางบอกว่าลูกสาวนางแท้งจะเรียกค่าเสียหาย(จริงๆยาวกว่านี้จะพยายามเล่าให้สั้นครับเลยตัดรายละเอียดออก) พ่อกับแม่ผมไม่ยอมเพราะมีหลักฐานจากกล้องวงจรชัดเจนพยานก็เยอะ จนเถียงกันรุนแรงขึ้นอาจารย์เลยพยายามห้าม แม่ผมเลยบอกว่าถ้าอยากได้ไปฟ้องเอาเองแต่ระวังหลักฐานด้วยนะ ฝ่ายนั้นเลยบอกจะไปฟ้องแต่ก็ไม่ได้ฟ้อง ผมขอจบเรื่องแค่นี้นะครับจริงๆมันยาวกว่านี้ แต่ขอตัดจบเท่านี้ ฝากถึงคนท้องถ้าคุณไม่แน่ใจว่าเขาว่าคุณ คุณอย่าไปหาเรื่องเขา เพราะความอดทนมีจำกัดใช่ว่าทุกคนจะยอมให้คนท้องทำฝ่ายเดียว เพราะถ้าคุณแท้งคุณจะโทษใครไม่ได้เพราะคุณทำตัวเอง