คือปีนี้เราต้องสอบเข้า ม.4 แล้วค่ะ ตอนนี้เรารู้สึกเครียดและวิตกกังวลค่อนข้างมาก เครียดจนสัมผัสได้ว่าตอนนี้สภาพจิตเราเริ่มแย่ลงอีกครั้ง (ตอนขึ้น ม.3 เราเครียดจนเป็นแพนิคต้องพบจิตแพทย์ค่ะ)

เรารับความรู้สึกตอนนี้ไม่ไหวจริงๆ มันมืดไปหมดเราตัดสินใจอะไรไม่ได้เลยบวกกับคาดหวังของพ่อกับแม่ ว่ากันง่ายๆคือ สุขภาพจิตเราไม่พร้อมที่จะรับ เรียนรู้และแบกรับอะไรเลยในขณะนี้มันหนักไปหมดแล้ว

เราไม่ได้อยู่ก็ดรอปเลยนะคะ เราจะสู้เพื่อสอบเข้าโรงเรียนที่เราอยากเรียนอย่างเต็มที่ที่สุด เมื่อสุดท้ายมันไม่ได้จริงๆ ถึงตอนนั้นสภาพจิตเราคงจะพังไปเยอะแล้วค่ะ เราจึงอยากที่จะดรอปเรียนไปรักษาตัวเองก่อน
เรายังไม่ได้คุยเนื่องนี้กับพ่อแม่เลยนะคะเพราะโอกาสน้อยมากที่ท่านจะยอม

เราไม่ได้ไปพบจิตแพทย์มาตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน 62 แล้วค่ะ เพราะก่อนหน้านี้สุขภาพจิตเราดีขึ้น กลับมาสดใสมากขึ้น ไม่ต้องใช้ยาช่วยรักษาแล้ว แต่ตอนนี้กลับกันไปหมดเลยค่ะ นอนหลับไม่เคยสนิทอีกเลย

พ่อแม่ไม่กดดันเราเรื่องเรียนนะคะ ท่าคาดหวังให้เราเรียนดีๆสอบได้ทุนเพราะบ้านเราฐานะพอกินพอใช้และเราก็ไม่ได้เรียนเก่ง ถ้าเราสอบไม่ได้พ่อแม่ก็ทำอะไรให้เราไม่ได้เหมือนกัน แม่เครียด เราก็เอาความเครียดแม่มาเครียดอีกที

ถ้าเราสอบโรงเรียนที่เราอยากเขเาไม่ได้ก็กลับโรงเรียนเดิมที่เรียนอยู่ตอนนี้ไม่ได้เพราะผู้อำนวยการพูดชี้แจงอย่างชัดเจนว่าออกไปสอบที่อื่นแล้วก็ออกไปเลยจะไม่มีการใช้เส้นเข้าเรียนใดๆทั้งสิ้นถ้าอยากเรียนต่อที่เดิมก็ต้องสอบซึ่งสอบพร้อมกันทั้งจังหวัดและโรงเรียนเราปัจจุบันสอบแต่ครั้งเดียวแล้วรายงานตัวพร้อมโรงเรียนอื่นสอบรอบสองเลยค่ะ

เราอยากจะถามว่า

- ดรอปตอนนี้มันจะดีไหมคะ แล้วมันจะส่งผลเสียอย่างไรบ้าง

ปล.ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ