กับเช้าวันใหม่นะเจ้าคะ
โจทย์วันนี้ของป้าเขียวก็จะมีที่มาที่ไปเช่นเคย... คือป้าเขียวไปอ่านเจอเนื้อเรื่องบางเรื่องที่มีการกล่าวถึง
การโกหกและหลอกลวง มันเลยเกิดคำถามขึ้นในใจป้าเขียวอ่ะนะ ว่าเวลาคนเราถูกเพื่อนหรือคนอื่นโกหกและหลอกลวง ทำไมเรากลับลืมเหตุการณ์เหล่านั้นได้ง่าย คือชั่วชีวิตของคนเราต้องเคยโกหกหรือหลอกลวงคนอื่นกันมาบ้าง อาจจะเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แต่คนเราก็มักจะลืมและไม่เคยจดจำมันเลย
หรือจะมีคนที่บอกว่าไม่เคยโกหกหรือหลอกลวงใครเลยตั้งแต่เกิดมา... แต่จากที่ป้าเขียวมาลองคิดๆ ดู เวลาเราถามเด็กเล็กๆ บางคนก็เริ่มปฏิเสธหรือโกหกบางเรื่องราวแล้ว อาจจะด้วยเพราะความกลัวในการถูกลงโทษหรือเปล่าก็ไม่รู้ถึงปฏิเสธแบบนั้นออกมา และเรื่องเหล่านี้เราไม่เคยฝังใจกันเลย
แต่ ทำไมกับคนที่เราเรียกหรือให้สถานะเป็นแฟนหรือคนรัก การถูกโกหกหรือหลอกลวง เพียงครั้งเดียวทำไมเราถึงเสียใจและฝังใจกันมากมายขนาดนั้น เพราะเราคาดหวังอะไรจากชีวิตของเขางั้นหรือ มันเลยทำให้คนเราต้องเป็นเช่นนั้น อันนี้ป้าเขียวก็สับสนกับความคิดในข้อนี้อยู่เหมือนกัน ทุกวันนี้เราทุกข์ใจกันเพราะถูกโกหกและหลอกลวงกัน จากที่ป้าเขียวสังเกตดูนะ ชีวิตคนเราถ้าเราไม่คาดหวังหรืออยากควบคุมกันและกันปัญหาความทุกข์ใจมันก็จะไม่เกิดกับเรา ที่เราทุกข์เพราะความรู้สึกเราเป็นคนกำหนดความต้องการออกมา เมื่อผิดหวังไม่ได้ดั่งใจ ไม่มีใครที่จะได้รับผลจากเหตุการณ์เหล่านั้น มีแค่ตัวเราที่รับมันเองเพียงผู้เดียว
ป้าเขียวพูดมาซะยาวมันคือความคิดและมุมมองของป้าเขียวหลังจากที่ป้าเขียวไปอ่านเจอเรื่องราวบางเรื่องราวมา มันเลยทำให้ป้าเขียวตั้งโจทย์ของวันนี้เกี่ยวกับ
การโกหกและหลอกลวง
เช้าวันนี้ป้าเขียวขอแบ่งปันด้วยสองบทเพลงนี้นะเจ้าคะ
🍭🍭🍭🍭🍭🍭🍭
ป้าเขียวขอเปิดบ้านให้เม้าส์มอยเรื่องการโกหกและหลอกลวง ณ. บัดนาว
🙊บทเพลงที่มีการกล่าวถึง "การโกหก... หลอกลวง" ในเนื้อเพลง🙊
โจทย์วันนี้ของป้าเขียวก็จะมีที่มาที่ไปเช่นเคย... คือป้าเขียวไปอ่านเจอเนื้อเรื่องบางเรื่องที่มีการกล่าวถึง การโกหกและหลอกลวง มันเลยเกิดคำถามขึ้นในใจป้าเขียวอ่ะนะ ว่าเวลาคนเราถูกเพื่อนหรือคนอื่นโกหกและหลอกลวง ทำไมเรากลับลืมเหตุการณ์เหล่านั้นได้ง่าย คือชั่วชีวิตของคนเราต้องเคยโกหกหรือหลอกลวงคนอื่นกันมาบ้าง อาจจะเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แต่คนเราก็มักจะลืมและไม่เคยจดจำมันเลย
หรือจะมีคนที่บอกว่าไม่เคยโกหกหรือหลอกลวงใครเลยตั้งแต่เกิดมา... แต่จากที่ป้าเขียวมาลองคิดๆ ดู เวลาเราถามเด็กเล็กๆ บางคนก็เริ่มปฏิเสธหรือโกหกบางเรื่องราวแล้ว อาจจะด้วยเพราะความกลัวในการถูกลงโทษหรือเปล่าก็ไม่รู้ถึงปฏิเสธแบบนั้นออกมา และเรื่องเหล่านี้เราไม่เคยฝังใจกันเลย แต่ ทำไมกับคนที่เราเรียกหรือให้สถานะเป็นแฟนหรือคนรัก การถูกโกหกหรือหลอกลวง เพียงครั้งเดียวทำไมเราถึงเสียใจและฝังใจกันมากมายขนาดนั้น เพราะเราคาดหวังอะไรจากชีวิตของเขางั้นหรือ มันเลยทำให้คนเราต้องเป็นเช่นนั้น อันนี้ป้าเขียวก็สับสนกับความคิดในข้อนี้อยู่เหมือนกัน ทุกวันนี้เราทุกข์ใจกันเพราะถูกโกหกและหลอกลวงกัน จากที่ป้าเขียวสังเกตดูนะ ชีวิตคนเราถ้าเราไม่คาดหวังหรืออยากควบคุมกันและกันปัญหาความทุกข์ใจมันก็จะไม่เกิดกับเรา ที่เราทุกข์เพราะความรู้สึกเราเป็นคนกำหนดความต้องการออกมา เมื่อผิดหวังไม่ได้ดั่งใจ ไม่มีใครที่จะได้รับผลจากเหตุการณ์เหล่านั้น มีแค่ตัวเราที่รับมันเองเพียงผู้เดียว
ป้าเขียวพูดมาซะยาวมันคือความคิดและมุมมองของป้าเขียวหลังจากที่ป้าเขียวไปอ่านเจอเรื่องราวบางเรื่องราวมา มันเลยทำให้ป้าเขียวตั้งโจทย์ของวันนี้เกี่ยวกับ การโกหกและหลอกลวง
เช้าวันนี้ป้าเขียวขอแบ่งปันด้วยสองบทเพลงนี้นะเจ้าคะ