หนีห่าวววว...ขอเริ่มต้นด้วยคำว่าสวัสดีแบบภาษาจีนนะคะ บันทึกการเดินทางเริ่มต้นอีกแล้ว ใครขี้เกียจอ่านก็เลื่อนดูรูปอย่างเดียวน้า อิอิ

ทริปนี้เป็นทริปฉุกเฉินมาก สมาชิก 2 คนถ้วน เนื่องจากบริษัทเพิ่งประกาศหยุดปีใหม่ช่วงต้นเดือนธันวา 9 วัน ทำให้เกิดอาการเสียดายวันหยุด หวยเลยมาออกที่เมืองจีน
เนื่องจากอยากไปกำแพงเมืองจีนอยู่แล้ว แต่เป็นทริปสั้นๆแค่ 3 วันเต็มๆ เราเลยเลือกที่จะปักหลักอยู่ที่ปักกิ่งที่เดียว

รีวิวจะบอกถึงสิ่งที่เราไปเจอมา ผ่านความรู้สึกของเราล้วนๆนะคะ ถ้าใครเห็นต่างก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย

ป่ะ!! เริ่มกันเลย...
เริ่มต้นด้วยการจองตั๋ว ครั้งนี้เราใช้ Skyscanner ในการหาตั๋วค่ะ ได้ราคาไป-กลับที่คนละ 9,000 บาทนิดๆ ในช่วงปีใหม่ซึ่งเราว่าไม่ค่อยแพงเท่าไหร่
เดินทาง 1-5 Jan 2020
ขาไป     Eastern china airline  MU742 BKK 15:55 - Kunming - PEK 00:35
ขากลับ  Air china                     CA809  PEK 00:15 - BKK 04:30

พอได้ตั๋วเรียบร้อย ขั้นตอนต่อไปคือขอ VISA ค่ะ เราขอแบบเข้า-ออกครั้งเดียวราคาอยู่ที่ 1,650 บาท ไปยื่นด้วยตัวเองค่ะ ใช้เวลาประมาณ 3 วันทำการก็ได้วีซ่าแล้ว หรือถ้าใครไม่สะดวกสามารถจ้างเอเจนซี่ได้ ราคาส่วนมากที่เห็นจะเริ่มต้นอยู่ที่ 2,000บาท

พร้อมแล้ววว ไปกันเล้ยยย

วันที่ 2 Jan 2020
เรามาถึงปักกิ่ง หรือ เป่ยจิง (Beijing) เวลา 00:35 ซึ่งเราได้จองโรงแรม Ramada by Wyndham Beijing Airport ไว้ เพื่อจะได้นอนพักผ่อนให้เต็มอิ่มก่อนออกตะลอนในวันนี้ เราติดต่อให้โรงแรมส่ง Shuttle bus มารับเราที่สนามบิน ซึ่งค่อนข้าง Private มากเพราะมารับเราแค่ 2 คนจริงๆ

อุณหภูมิในช่วงนี้คือติดลบลงไปนะคะ ก็จะเกิดเหตุการณ์ไฟช็อตทุกครั้งที่เราจับเหล็ก เนื่องด้วยอากาศติดลบแต่หิมะไม่ตก อากาศเลยแห้งมาก
ทำให้ทุกครั้งที่จับราวเหล็กหรือเปิดประตูอะไรทุกอย่าง เปรี๊ยะ!!!! เสียงนี้มีตลอดทางที่เราจับอะไรทุกอย่าง สะดุ้งทุกรอบ 555+
เรานั่งรถไปประมาณ 10 นาทีก็ถึงโรงแรมค่ะ เป็นโรงแรมที่ดีทีเดียว ห้องกว้างมาก และดูใหม่ เราจ่ายค่าที่พักที่โรงแรมค่ะ ค่าเสียหายคืนแรก 366 หยวน
ไปถึงก็ล้างหน้าแปรงฟัน กระโดดขึ้นเตียงนอนเลยค่า น้ำเพิ่งอาบมาตอนเที่ยงวันก่อนไม่เป็นไรหรอก ตื่นมาค่อยอาบเน้อ 555+

เช้าละ อากาศข้างนอกต้อนรับเราด้วยอุณหภูมินี้

ได้เวลาออกเดินทางแล้ว เรานั่ง shuttle bus ของโรงแรมกลับมาที่สนามบินอีกรอบเพื่อนั่งบัสเข้าเมืองไปอีกโรงแรมนึงซึ่งเราต้องพักต่อจนถึงวันกลับ
ไปถึงก็หาซื้อบัตร IC Card หรือที่คนจีนเรียกกันว่า "อี้ข่าทง (Yikatong)" ซึ่งเป็นบัตรที่เราจะใช้ในการคมนาคมทั้งหลายในจีน ไม่ว่าจะเป็น Subway หรือรถเมล์ จะต้องใช้บัตรใบนี้ในการโดยสารหมด จะมีค่ามัดจำบัตร 20 หยวน เราจ่ายไป 100 หยวน ได้เงินในบัตรมา 80 หยวน ตอนกลับค่อยมาแลกเงินคืนได้

จากนั้นก็ไปรอบัส Line 3 นั่งมาลงสุดสายที่ Beijing Railway station เพราะเราพักโรงแรมที่อยู่ตรงนั้นพอดี ค่าบัสคนละ 30 หยวน

มาถึงก็ตรงเข้าร้าน KFC ก่อนเลยจ้า หิวมาก จึงทำให้เรารู้ว่าเมืองจีนนี้เป็นเมืองแห่ง QR Code มาก คือทุกอย่างไม่ว่าจะดูเมนู สั่งอาหาร จ่ายเงิน ใช้มือถือยิง QR Code อย่างเดียวเลยจ้า ซึ่งเราไม่มีไง มีแต่เงินสด อ่านภาษาจีนก็ไม่ออก ฟังก็ไม่รู้เรื่อง และที่สำคัญ คนจีนพูดภาษาอังกฤษไม่ได้จ้าาา
ทุกอย่างคือภาษามือ และเราก็เข้าใจกัน เค้าพูดจีนใส่เรา เราพูดอังกฤษใส่เค้า เรื่องมหัศจรรย์ก็เกิดขึ้นคือเราเข้าใจกันได้555+ จบไป 1 มื้อ (ไม่ได้ถ่ายรูปมา) จากนั้นก็เดินเข้าไป Check in  โรงแรมกัน เราจองที่นี่มาค่ะ Howard Johnson Paragon Hotel เราว่าสะดวกนะ ใครที่จะมาปักกิ่งมาพักที่นี่อยู่ใกล้ Subway เลย โผล่มาเดินนิดเดียวถึงเลย ยิ่งอากาศหนาวๆแบบนี้เหมาะมากที่จะหาที่พักแบบไม่ไกลโรงแรมใหญ่พอสมควร แต่จะเก่าๆหน่อย น่าจะเป็นโรงแรมเปิดมานานแล้ว แต่สภาพโดยรวมโอเค ใช้ได้เลยทีเดียว พอเก็บกระเป๋าเสร็จก็ถึงเวลาไปหาท่านเหมาเจ๋อตุงแล้วววว ไปกันค่ะ

จตุรัสเทียนอันเหมิน และ พระราชวังต้องห้าม (Forbidden city)

จตุรัสเทียนอันเหมิน เป็นสถานที่สำคัญในประวัติศาสตร์จีนที่เกิดเหตุกาณ์ประท้วงขึ้นในอดีตของกลุ่มนักศึกษา เพื่อเรียกร้องประชาธิไตย การประท้วงเริ่มต้นในวันที่ 15 เมษายนและถูกปราบปรามด้วยกำลังในวันที่ 4 มิถุนายนเมื่อรัฐบาลประกาศกฎอัยการศึกและส่งกองทัพเข้ายึดครองส่วนกลางของกรุงปักกิ่ง มีเหตุการณ์ที่ทหารถือปืนเล็กยาวจู่โจมและรถถังยิงใส่ผู้ประท้วงและผู้พยายามขัดขวางการรุกของกองทัพเข้าสู่จัตุรัสเทียนอันเหมิน ซึ่งเรียกว่า การสังหารหมู่จัตุรัสเทียนอันเหมิน มีประมาณยอดผู้เสียชีวิตตั้งแต่หลายร้อยถึงหลายพันคน และมีผู้ได้รับบาดเจ็บอีกหลายพันคน

ที่น่าสังเกตุคือ ปักกิ่งไม่ว่าจะที่ไหน จุดไหนในเมืองเราจะเจอตำรวจ และ Security เยอะมาก อย่าง Sub way จะมีการตรวจอย่างเคร่งครัดทุกสถานีตอนเข้า กระเป๋าต้องแสกนเหมือนตอนอยู่สนามบิน และมีเจ้าหน้าสถานีละประมาณ 5-6 คนยืนตรวจอีก อาจจะเป็นเพราะการปกครองแบบระบบคอมมิวนิสต์หรือเปล่านะ ไม่แน่ใจเหมือนกัน บางทีเราก็รู้สึกปลอดภัยดี เพราะไม่ว่าจะเดินไปไหนจะมีจุดตรวจและการเดินตรวจตลอด

เรานั่งไปลงสถานี Tian’anmen East  โผล่ขึ้นมาก็เจอเลยค่ะ ท่านประธานเหมา เซลฟี่กับท่านประธานหน่อยค่า





เดินตรงเข้าไปจะเจอพระราชวังต้องห้าม (Forbidden city) ค่าเข้าชม 40 หยวน

พระราชวังต้องห้าม หรือ พระราชวังกู้กง เป็นพระราชวังหลวงมาตั้งแต่สมัยกลางราชวงศ์หมิงจนถึงราชวงศ์ชิง ครอบคลุมพื้นที่ 720,000 ตารางเมตร หรือ 450 ไร่  อาคาร 980 หลัง มีห้องทั้งหมด 9,999 ห้อง และมีพระที่นั่ง 75 องค์ หอพระสมุด ห้องหับต่าง ๆ รวมทั้งยังมีสวน ลานกว้าง ทางเดินเชื่อมกันโดยตลอด มีคูและกำแพงที่สูงถึง 11 เมตร ล้อมรอบ ใช้ระยะก่อสร้างประมาณ 14 ปี ตั้งแต่ ค.ศ. 1406 จนถึง ค.ศ. 1420 ในอดีต พระราชวังแห่งนี้ เป็นเขตหวงห้ามไม่ไห้ประชาชนเข้า แม้ข้าราชการชั้นสูง ยังต้องขออนุญาตเป็นกรณีพิเศษ จึงเรียกพระราชวังนี้ว่า "พระราชวังต้องห้าม" จักรพรรดิจะทรงประทับอยู่ในพระราชวังแห่งนี้ กั้นพระองค์จากโลกภายนอก โดยมีสนมกำนัล ขันที และข้าหลวงรับใช้ซึ่งคนเหล่านี้ต้องอาศัยอยู่ในนครต้องห้ามตลอดชีวิต เพื่อความสำราญของจักรพรรดิ









เราเดินกันจนพระราชวังปิดค่ะ 555+ มันกว้างมากจริง ตอนแรกคิดว่าทางออกจะออกทางเดิม ซึ่งเดินมาขึ้น Sub way ได้ แต่ผิดค่ะ!! มันไปออกด้านหลังซึ่งไม่มี Sub way ถ้าจะเดินไป Sub way คือไกลเป็นกิโลๆ ความมั่วจึงเริ่มบังเกิด ทำอะไรไม่ถูกเปิด google map โลด เชื่อทุกอย่างที่มันบอกเป็นที่ดีสุด เป็นสิ่งเดียวที่เราสามารถพึ่งพาได้ที่สุดในเวลานั้น พอดีเหลือบไปเห็นป้ายบอกว่ามีรถเมล์สายที่จะไปถนน Wangfujing  ซึ่งเป็นถนนช้อปปิ้งที่เราจะไปเดินคืนนี้กันพอดี เลยกระโดดขึ้นรถเมล์ไปเลยค่ะ แล้วอาศัย google กะระยะป้ายในการลง ซึ่งผลก็คือลงผิด555+ แต่โชคดีคือลงแล้วเจอ sub way เลยมุดไปออกถนนช้อปปิ้งได้
การขึ้นรถเมล์ที่จีน : ตอนขึ้นให้ใช้บัตร IC Card แตะตอนขึ้นและตอนลงด้วยนะคะ ตอนลงเราลืมแตะ ตื่นเต้นกลัวไม่ได้ลง55 เหมือนมันจะตัดเงินเราแพงกว่าปกติค่ะ

อันที่จริงเราว่ามันไม่ใช่ถนนช้อปปิ้งเลยอ่ะ คือมันไม่สามารถช้อปปิ้งอะไรได้จริงๆ ไม่คึกคักเท่าไหร่ และขายของอะไรก็ไม่รู้ที่เราไม่ซื้ออ่ะ ตอนแรกคิดว่าจะมีเสื้อผ้ารองเท้าไรงี้ ก่อนไปเราอ่านรีวิวเค้าบอกว่าจะมีถนน street food ขายอาหารแปลกๆ ปรากฎว่าเรื่องจริงคือปิดค่า

จบปิ๊งวันแรก กลับโรงแรมนอนค่า พบกันใหม่เช้าพรุ่งนี้