เรื่องมีอยู่ว่า... เพื่อนบ้านที่เป็นญาติกันนำสุนัขมาเลี้ยงและออกลูกเติบโตในบ้านแคบๆ และบ้านเราก็มีสนามหญ้าที่กว้างตอนนั้นคือสนามหญ้าที่กำลังเขียวชะอุ่มหลังจากนั้นก็มีขี้หมา/ฉี่หมาประจำทุกวัน แรกๆ บนสนามหญ้าของเราที่รดน้ำมา2ปี เจ้าของมันก็เก็บขี้หมาบ้างไม่เก็บบ้าง แรกๆ คือเจ้าของมันก็อยากให้เราชี้ว่าสุนัขมันขี้ไหนจะได้ตามไปเก็บ.. พอหลังๆ เจ้าของมันเพิกเฉย และเราก็ไม่จำเป็นต้องบอก.. ก็รู้ๆกันอยู่ บ้านเราก็ตื่นแต่เช้ามาเก็บขี้หมาทั้งเราและแม่ และวันดีคืนดีมันจะมีหลายๆกองบนพื้นหญ้า เผลอๆเหยียบเข้าด้วยซ้ำ นานเข้าหลายเดือน 3-5 เดือน เราอดทนมากแต่มันก็ขาดสะบั้น ไม่ใช่แค่ขี้/ฉี่มันยังคงขุดสนามหญ้า และเราโกรธโวยวายด่าให้สุนัขและเจ้าของมันคงเก็บกด.. และต่อจากนั้นมันก็เล่นพูดใส่เรากลับคืน ในแบบที่ด่าแบบว่าไม่ถนอมน้ำใจกัน.. ด่าแบบเจ็บๆ เราตื่นขึ้นมาดึกๆเพื่อมาแอบดูสุนัขสนุกกับสนามของเรา, และเราอดทนไม่ได้อีกต่อไปก็เลยจัดการสนามหญ้าที่สวยงามงานนั้นที่รดน้ำมาและจ่ายค่าน้ำแสนแพงและปุ๋ยกลับมาพังทลายเพราะหมา6ตัวเหล่านี้ แต่ก่อนเรามีความสุขบนสนามหญ้ากับนกเป็ดและแมวและปลูกดอกไม้ ตอนนี้ทุกอย่างมันกลับตาลปัตร พังทลายลง จะเดินจะเหิรไปไหนในบ้านตัวเองมันก็เห่าที่บ้านมันนั่นแหละ เจ้าของมันก็บ่นบอกหวงนักหวงหนาประสาพื้นที่ถนน(สนาม)ที่ใช้ร่วมกัน เราถามไปว่าถ้ามันมาเล่นมาเก็บขี้หมาให้ไหมล่ะ ทำไมต้องบอกในเมื่อรู้ๆกันอยู่ จะให้บอกว่าวันละ3-5รอบ เลยรึไงว่ามันจะแอบมาขี้ตอนที่เราเผลอ, พ่อบอกว่าอย่าไปสนใจหมาเหล่านั้น เราไม่สนใจไม่ได้เพราะมันสร้างความทุกข์ให้คนอื่น เราอดทนไม่ได้สะสางรื้อสนามหญ้าออกให้หมดแม้ว่าจะใช้เวลากำจัดหญ้าและมือก็เจ็บ เหนื่อยก็เหนื่อย กำจัดหญ้าออกไปได้ไม่หมดครั้งแรกเพราะเหนื่อยเกินไปและหมายังคงมาขี้และฉี่ เรายังคงตั้งใจกำจัดหญ้าใหม่อยู่เพราะมือจะเจ็บเกินไปที่ต้องจับจอบทั้งวัน สุดท้ายเราก็กำจัดหญ้าออกไปได้ในสนามขนาดใหญ่ (เราไม่พูดกับบ้านหลังนั้นตั้งแต่มันด่าเรา) กลายเป็นสนามที่มีดินฝุ่น (ถ้าลมแรงมันคงพัดฝุ่นไปบ้านมันนั่นแหละ) พื้นสนามสะอาดมันไม่มาขี้ใส่จะมีแค่ฉี่ ล่าสุดมันทำลายรั้วตาข่ายที่เราล้อมบริเวณขอบปูนและด้านหน้าพื้นกระเบื้องหน้าบ้านเราพังเพราะมันไม่มีอะไรทำในสนามโล่งๆ...(เพื่อนบ้านข้างๆหลายหลังเขาทำรั้วไว้ตั้งแต่หมายังไม่ซน) พอวันถัดมาเรามานั่งอยู่ที่หน้าบ้านมุ่งมั่นกับแชทในโทรศัพท์อยู่ จู่ๆสุนัขพวกมันนั่นแหละกัดกันเองที่รั้วดอกไม้เราหัก และเราก็ตะโกนไล่มันออกแต่มันเฉยอยู่จนกระทั่งแม่เราบอกไม่ต้องสนใจ ไม่ได้นั้นดอกไม้ที่เราซื้อมาปลูกอย่างถนุถนอม และเจ้าของมันก็รีบตื่นขึ้นมาด่าเราเฉยเลย ด่าว่าเราโยนก้อนหินใส่หมามัน.. ทั้งที่เราก็นั่งอยู่เฉยๆ ก็โดนด่าคือมันปรี้ดความรู้สึกเรา มันก็จะด่าเราในแบบที่หมาไปขี้ใส่หัวมันหรือต่างๆนานาที่มันจะสรรหามาด่ารวมทั้งแม่มันก็อยากจะว่าเรา คือแบบนี้เราผิดนักเหรอ? ทั้งที่หมาตัวเองสร้างหายนะให้คนอื่นเห็นกลับมาด่าเราหน้าตาเฉย มันคงเก็บกลั้นไว้.. มันควรจะเป็นเรามากกว่าเพราะเราเป็นทุกข์ที่คนอื่นนำมาให้และเป็นปัญหา อยู่ทุกวันนี้ เราจึงอยากจะถามว่าเราผิดนักเหรอที่อคติกับหมาเหล่านั้น? คนอื่นเขาไม่พูดเพราะพวกเขาไม่เดือดร้อนเท่าบ้านของเรา และใครผิด,ใครถูกกันแน่หรือเจ้าของหมา..  เรารู้แค่ว่าเราไม่ผิดเพราะทุกคนจะต้องหาวิธีที่ไม่ให้สุนัขมาปลดทุกข์ในบริเวณบ้านของตัวเอง, เจ้าของมันก็ไม่มองหน้าเราและเราก็ไม่มองหน้าหรือคุยกับบ้านนั้น ต่อไปในอนาคตเราจะไม่ญาติดีกับคนนี้..