เรื่อนนี้เกิดขึ้นเนื่องจากเจ้าของกระทู้ เกิดถูกทิ้งตอนอายุ 31 โดยแฟนทีคบกันมาแปดปี แล้วมามองย้อนตัวเองดูว่า ก่อนแปดปีที่ผ่านมา ก่อนจะเจอเค้า เราชอบทำอะไร  แล้วก็ได้คำตอบเรื่องนี้ขึ้นมา เราชอบเขียน ชอบเล่าเรื่อง ไม่รู้ว่าคนฟัง หรือคนอ่านจะชอบมั้ย เราแค่อยากเริ่มกลับมาทำมันอีกครั้ง 

เรามองตัวเองเป็น กระบองเพชร เพราะเราคิดว่า กระบองเพชร คือต้นไม้ที่พยายามเอาตัวรอดในทะเลทราย
จนบางคนมองว่า มันคือต้นไม้ที่ชอบทะเลทราย จริงหรือ ?
กระบองเพชรเติบโตได้ในที่แล้ง 
กระบองเพชร เปลี่ยนใบเป็นหนามเพิ่อลดการคายน้ำ ทำให้เติบโตและมีชีวิตอยู่ได้ในทะเลทราย
กระบองเพชร รูปลักษณ์ไม่ได้สวยงามเท่าต้นไม้อื่นๆ 

เราเองก็เหมือนกระบองเพชร ......
กระบองเพชร ไม่ได้ไม่ชอบน้ำ แต่พยายามเอาตัวรอดในที่ไม่มีน้ำ จนไม่สามารถรับน้ำมากๆได้
เราไม่ได้ไม่ได้ไม่ต้องการความรัก แต่การรักษาความรัก ช่างทำร้ายเราจนเราไม่สามารถอยู่กับมันได้อีก

กระบองเพชร เปลี่ยนใบเป็นหนาม เพื่อให้อยู่ต่อได้ 
เราเปลี่ยนความเศร้าวันนี้ เป็นสิ่งที่จะทำให้เราไปต่อได้

มีใครเคยถาม ต้นกระบองเพชรมั้ย ว่าทำไมถึงไม่มีใบเหมือนคนอื่น 
มีใครเคยถามเจ้ากระบองเพชรมั้ยว่า ที่อยู่ในทะเลทรายร้อนหรือเปล่า 
มีใครเคยถามเจ้ากระบองเพชรมั้ย ว่าไม่ต้องการน้ำจริงหรือเปล่า

เพราะความรักที่เข้ามา ทำให้เราเปลี่ยนใบเป็นหนาม และทนทรมาณ อยู่กลางทะเลทราย
จนเคยชินไปแล้วว่า ก่อนหน้านี้เราเคยงดงามในแบบของเรา 
เพราะความรักที่อยู่กับเรา คนนั้นที่อยู่กับเรา ทำให้เราลืมตัวตนไปว่า จริงๆเราไม่จำเป็นต้องทนร้อนในทะเลทราย
เพราะเราปล่อยให้ความรักมาปลิดใบ กิ่ง ก้าน และความงดงามในตัวเอง ไปเป็นคนที่แห้งแล้งและมีหนามแหลมคม
แล้ววันนึงความรักก็จากไป .......

กระบองเพชร ไม่มีใบแล้ว เราก็ไม่เหลือความเป็นตัวเองแล้ว
กระบองเพชร ยืนต้นกลางทะเลทรายอย่างโดดเดี่ยว เราเองก็โดดเดี่ยว
เจ้ากระบองเพชรเอ๋ย เพื่อรักษาชีวิตจึงเปลี่ยนแปลไปโดยสิ่นเชิง
ตัวเราเอ๋ย เพื่อรักษาความรักจึงหลงลืมตัวเองไป 

จากต้นไม่สวยงาม มีชีวิตชีวา กลายเป็นกระบองเพชรเสียแล้ว
จากคนที่สดใสสวยงาม กลายเป็นคนอ่อนแอเสียแล้ว 

แต่การเป็นกระบองเพชร ก็ไม่ได้ผิดอะไร เพราะอย่างน้อย มันก็คือตัวเรา 

PaLm Jutamas