เรามีปัญหากับเเฟนมานานเเล้ว เเต่ที่เราอยู่กับเค้า เพราะความรู้สึกรักเเละคำสัญญาที่เคยให้ไว้กับเค้า เค้าเป็นคนมีเพื่อนเยอะ เเต่ลึกๆเเล้ว เค้าเป็นคนขี้เหงาต้องการความรัก อ่อ ลืมบอก เราเป็นผู้หญิง เเฟนเราก็เป็นผู้หญิง เค้าเเก่กว่าเรา 2ปี เราขอให้ตัวย่อชื่อเค้าเป็น m . เราเจอกันในเฟซบุ๊ค ตอนนั้นเราอกหักเเล้วมีเพื่อนเรา เเนะนำให้ไปเพจทอมดี้ ไอ้เราก็นึกสนุกอยากโพสขำๆ "โสดนะ" เราพูดเเค่นี้
เเล้วไม่กี่วันต่อมาเค้าก็เเอดเรามา เเต่มันมีความรู้สึกเเปลกมากๆ ทั้งที่เราไม่เยเจอเค้ามาก่อน เเต่คิดไว้ในใจเลยว่า เค้าคือคนที่พิเศษมาก เเล้วเราก็รับเเอด ในเช้าที่เรากำลังพักผ่อนอยู่ จู่ๆ เค้าก็ทักมา ในเชิงปรมาณถาม หยอกเย้ากันไปมา เค้าบอกเราว่า เค้าก็อกหักนะ เเฟนเค้าไปมีคนใหม่ ทั้งที่เเต่ก่อนเเฟนเค้า รักเค้ามาก เเต่เค้าก็บอกเองว่าเค้าเป็นคนนิสัยเเย่ ที่ไม่ใส่ใจไม่ดูเเลคนนั้น จึงทำให้เเฟนคนนั้นคิดว่าเค้าไม่รัก เราก็คุยกันถูกคอมาก คอลกันตั้งเเค่เลิกงาน จนยันเช้า หลังจากนั้นความรู้สึกที่มีก็ทนไม่ไหว เราเลยขอเค้าคบหลังวันเกิดเราวันเดียว เราเกิดวันที่ 21 ส่วนเรายกวันครบรอบเป็นวันที่ 22 เเรกๆ เราก็จำได้ เเต่หลังๆ เรากลับเริ่มจำไม่ได้ อาจเป็นเพราะ เราไม่ได้ใส่ใจรายละเอียด หรือคิดเเค่ว่ามันเป็นวันธรรมดา เขาก็เริ่มโวยใส่เรา อ่อ เราลืมบอกไปเราทะเลาะกันครั้งเเรกเพราะเราไปเอาตังกับเเฟนเก่า ที่มันติดเราไว้ ซึ่งชีวิตนักศึกษา มันเป็นเงินจำนวนที่เยอะประมาณนึง เขาบอกว่าเราหลอกเนียน โกหกเก่ง หลังจากนั้นก็ไม่เคยไว้ใจเราอีกเลย เค้าเป็นคนที่ดีมากๆเลยล่ะ
เเต่ก่อน เราเป็นคนชอบเที่ยว เเต่ตอนนี้ไม่เเล้ว เราหยุดทุกอย่าง เพื่อเค้า เค้าเป็นคนที่ น่ารักมาก นิสัยดี เเต่เวลาโมโหค่อนไปท่างเเย่ เพราะเค้าจะไม่ค่อยฟังเราพูด หรือยิ่งเราพูดอธิบายก็ว่าเราเเห้ตัว เเถ
บ้าง บางทีก็มาเเอบร้องไห้ คงเพราะเค้าไม่ไว้ใจเรา เพราะเราเคยไปกับเเฟนเก่า ทำให้ความไว้เนื้อเชื่อใจมันขาดสบั้นไป เเต่เราก็ทำทุกอย่างเพื่อให้เค้ากลับมาไว้ใจเราอีกครั้ง
ถึงเวลาเปลี่ยน...
ช่วงปลายปี 62 มานี้เค้าบอก เค้าง่วนเเต่กับงานอาจจะไม่มีเวลาให้ ซึ่งเเรกๆ เราก็เข้าใจ เค้าอาจจะเหนื่อย อยากพักผ่อน เเต่ลึกๆเเล้ว เราร้องไห้ เราคิดถึงเค้ามาก เพราะปกติคุยกันทุกวันๆ มันเหมือนมีบางสิ่งขาดหายไป เเละเค้ามักจะโมโห เวลาเราถามด้วยความอยากรู้ ความเป็นห่วง เรากับเเฟนอยู่ไกลกันมากก
เเฟนเราทำงานภาคใต้ เเต่เรากำลังเรียนอยู่ภาคอีสาน ตอนนี้คบกัน 8 เดือนเเล้ว เราวางเเผนว่า เรียนจบเราจะหางานทำ เเละอยู่กับเค้า คอยดูเเลเพราะเวลาเค้าช่วงประจำเดือนมา เค้าจะปวดมากๆ เราเห็นเเล้วสงสาร ทำไมคนเจ็บไม่ใช่เรา เเต่หลังๆ มาทุกอย่างมันเริ่มเปลี่ยนไป จากเซ้นต์สัมผัสของเราเอง เราโพสต์รูปโปรไฟล์ เป็นรูปคู่ ประมาณ เดือนกว่าๆ เห็นจะได้ จู่ๆ วันนั้นเค้าก็เงียบหายไป เเล้วทักข้อความมา ไอ่เราก็ดีใจที่เเฟนทักมา นึกว่าจะมาในประโยค กินข้าวยัง สบายดีมั้ยเตง เป็นห่วงนะ ไรงี้ เเต่เเล้วเราถึงกับช็อค เพราะเเฟนเราบอกว่า ให้เปลี่ยรภาพโปรไฟล์ เพราะพี่ที่ทำงานเห็น คือเราเอาภาพขึ้นตั้งเดือนกว่าทำไมมาให้เอาออก เราเริ่มตะหงิดใจ ขึ้นมาเเล้ว มันก็เลยเป็นประเด็นดราม่า ระหว่างเราสองคน เเต่สุดท้าย เค้าก็บอกว่าเค้าไม่ได้มีคนอื่น เค้าเหนื่อย กลัวกระทบกับการงาน เราก็ดลยเบาๆ สงบสติอารมณ์ลงบ้าง
ผ่านไปไม่นานนัก ก็มาจำกัดเรา ห้ามส่งข้อความไปหาเยอะ ไม่มีเวลาตอบ รำคาญบ้าง
เราก็หน้าจ๋อยเลยทีเดียว อารมณ์หดหู่ คือมันเเย่สุด ทำไมเเฟนเราต้องมาจำกัดเราเเบบนี้ ทั้งที่เเต่ก่อนเราเป็นห่วงได้ ถามได้ เเต่เดียวนี้ คำตอบที่ได้คือ อะไร ถามเพื่อไร เออ อืม คือเราไม่เข้าใจ เรารู้ว่าเราหลอกตัวเองอยู่ เขาอาจจะมีคนอื่นจริงๆ เเถมเดี๋ยวนี้ ชอบเที่ยวผับมาก มันยิ่งเพอ่มน้ำหนักความคิดเรามีเเนวโน้มมากขึ้น เราเลยเคลียร์ใจ ถามเค้าไปตรงๆ ว่าเป็นอะไร เค้าเลยตอบว่า เค้ารู้สึก มีเราก็ได้ไม่มีเราก็ได้ เพราะเราอยู่ไกลกันมาก เขาบอกว่าเขาอยากได้ความรัก อยากกอด เหมือนคู่รักคนอื่นๆ เราเองก็ทนมานไม่ต่างกัน เราเคยเจอกันเเล้ว เเต่กลัวมันจะยาว เล่าต่อ เราได้ยินเเบบนั้นเราร้องไห้สะอื้น เเล้วที่ผ่านมา คือความรู้สึกที่เรามีให้ เค้าไม่ได้รับมันเลยหรอ อีกเเค่สองเดือนกว่าๆ เราก็เรียนจบเเล้ว เราขอเวลาเเค่นั้น เพื่อที่จะได้อยู่กับเค้า เราไม่โกรธเค้าสักนิดที่เค้าทำตัวเเย่ เเต่เราเสียใจว่าทำไม เรารักเเละซื่อสัตย์กับเค้า เป็นห่วงเค้าตลอด เค้าถึงไม่เเคร์มันเเล้ว ความรู้สึกเราปวดร้าวเหลือเกิน ที่เราไม่ไปไหนเพราะ เราเชื่อว่าเมื่อผ่านพ้นจุดนี้ไปได้ ทุกอย่างคงดีขึ้นกว่านี้ เราเชื่อว่าในความเจ็บปวด มันยังมีความรักดีๆ ในตัวเค้า ที่นอให้ทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิม หรือไม่เลย เราเองก็เเห้งเหี่ยวเต็มที เราเริ่มจะความรู้สึกตายทีละน้อยๆ ลงเริ่อยๆเเล้ว ที่เรามาเราอยากจะระบาย เพราะไม่มีใคร รับฟังเราเลย ถ้าเค้าอ่านเจอกระทู้นี้
เเละรู้ว่าเป็นเรา เราอยากบอกว่า เราไม่เคยโกรธ ไม่เคยเกลียดเค้าเลย เเต่เค้าคือคนที่เรารักมากๆ จนให้ได้ทุกอย่าง เเละจะรักเค้าเสมอๆ ดังคำสัญญาที่ให้ไว้ สุดท้ายนี้ถ้ามันจะจบ เราก็ไม่เสียใจ เพราะเราได้ให้ความรักกับเขา ให้ความรู้สึก เราจะไม่เสียใจเลย เพราะเราได้พยายามเต็มที่เเล้ว กับการรักคนๆนึงอย่างหมดใจ เเบบไม่มีเงื่อนไข เเละจะรอเค้า ถ้าเค้าอ่านเจอกระทู้นี้ เราอยากบอกเค้าแกครั้งว่า กลับมาหาเราได้เสมอ เเขนของเรายังพร้อมที่จะกอดเค้าเหมือนเเต่ก่อน เราพร้อมที่จะสานฝันให้ไปต่อ ถึงเเม้ตอนนี้มันจะมีเเต่น้ำตาก็ตาม เราจะจับมือเาเเน่นๆ 😊😢
ทำไมคนที่รักเดียวอย่างเราต้องเจ็บตลอด
เเล้วไม่กี่วันต่อมาเค้าก็เเอดเรามา เเต่มันมีความรู้สึกเเปลกมากๆ ทั้งที่เราไม่เยเจอเค้ามาก่อน เเต่คิดไว้ในใจเลยว่า เค้าคือคนที่พิเศษมาก เเล้วเราก็รับเเอด ในเช้าที่เรากำลังพักผ่อนอยู่ จู่ๆ เค้าก็ทักมา ในเชิงปรมาณถาม หยอกเย้ากันไปมา เค้าบอกเราว่า เค้าก็อกหักนะ เเฟนเค้าไปมีคนใหม่ ทั้งที่เเต่ก่อนเเฟนเค้า รักเค้ามาก เเต่เค้าก็บอกเองว่าเค้าเป็นคนนิสัยเเย่ ที่ไม่ใส่ใจไม่ดูเเลคนนั้น จึงทำให้เเฟนคนนั้นคิดว่าเค้าไม่รัก เราก็คุยกันถูกคอมาก คอลกันตั้งเเค่เลิกงาน จนยันเช้า หลังจากนั้นความรู้สึกที่มีก็ทนไม่ไหว เราเลยขอเค้าคบหลังวันเกิดเราวันเดียว เราเกิดวันที่ 21 ส่วนเรายกวันครบรอบเป็นวันที่ 22 เเรกๆ เราก็จำได้ เเต่หลังๆ เรากลับเริ่มจำไม่ได้ อาจเป็นเพราะ เราไม่ได้ใส่ใจรายละเอียด หรือคิดเเค่ว่ามันเป็นวันธรรมดา เขาก็เริ่มโวยใส่เรา อ่อ เราลืมบอกไปเราทะเลาะกันครั้งเเรกเพราะเราไปเอาตังกับเเฟนเก่า ที่มันติดเราไว้ ซึ่งชีวิตนักศึกษา มันเป็นเงินจำนวนที่เยอะประมาณนึง เขาบอกว่าเราหลอกเนียน โกหกเก่ง หลังจากนั้นก็ไม่เคยไว้ใจเราอีกเลย เค้าเป็นคนที่ดีมากๆเลยล่ะ
เเต่ก่อน เราเป็นคนชอบเที่ยว เเต่ตอนนี้ไม่เเล้ว เราหยุดทุกอย่าง เพื่อเค้า เค้าเป็นคนที่ น่ารักมาก นิสัยดี เเต่เวลาโมโหค่อนไปท่างเเย่ เพราะเค้าจะไม่ค่อยฟังเราพูด หรือยิ่งเราพูดอธิบายก็ว่าเราเเห้ตัว เเถ บ้าง บางทีก็มาเเอบร้องไห้ คงเพราะเค้าไม่ไว้ใจเรา เพราะเราเคยไปกับเเฟนเก่า ทำให้ความไว้เนื้อเชื่อใจมันขาดสบั้นไป เเต่เราก็ทำทุกอย่างเพื่อให้เค้ากลับมาไว้ใจเราอีกครั้ง
ถึงเวลาเปลี่ยน...
ช่วงปลายปี 62 มานี้เค้าบอก เค้าง่วนเเต่กับงานอาจจะไม่มีเวลาให้ ซึ่งเเรกๆ เราก็เข้าใจ เค้าอาจจะเหนื่อย อยากพักผ่อน เเต่ลึกๆเเล้ว เราร้องไห้ เราคิดถึงเค้ามาก เพราะปกติคุยกันทุกวันๆ มันเหมือนมีบางสิ่งขาดหายไป เเละเค้ามักจะโมโห เวลาเราถามด้วยความอยากรู้ ความเป็นห่วง เรากับเเฟนอยู่ไกลกันมากก
เเฟนเราทำงานภาคใต้ เเต่เรากำลังเรียนอยู่ภาคอีสาน ตอนนี้คบกัน 8 เดือนเเล้ว เราวางเเผนว่า เรียนจบเราจะหางานทำ เเละอยู่กับเค้า คอยดูเเลเพราะเวลาเค้าช่วงประจำเดือนมา เค้าจะปวดมากๆ เราเห็นเเล้วสงสาร ทำไมคนเจ็บไม่ใช่เรา เเต่หลังๆ มาทุกอย่างมันเริ่มเปลี่ยนไป จากเซ้นต์สัมผัสของเราเอง เราโพสต์รูปโปรไฟล์ เป็นรูปคู่ ประมาณ เดือนกว่าๆ เห็นจะได้ จู่ๆ วันนั้นเค้าก็เงียบหายไป เเล้วทักข้อความมา ไอ่เราก็ดีใจที่เเฟนทักมา นึกว่าจะมาในประโยค กินข้าวยัง สบายดีมั้ยเตง เป็นห่วงนะ ไรงี้ เเต่เเล้วเราถึงกับช็อค เพราะเเฟนเราบอกว่า ให้เปลี่ยรภาพโปรไฟล์ เพราะพี่ที่ทำงานเห็น คือเราเอาภาพขึ้นตั้งเดือนกว่าทำไมมาให้เอาออก เราเริ่มตะหงิดใจ ขึ้นมาเเล้ว มันก็เลยเป็นประเด็นดราม่า ระหว่างเราสองคน เเต่สุดท้าย เค้าก็บอกว่าเค้าไม่ได้มีคนอื่น เค้าเหนื่อย กลัวกระทบกับการงาน เราก็ดลยเบาๆ สงบสติอารมณ์ลงบ้าง
ผ่านไปไม่นานนัก ก็มาจำกัดเรา ห้ามส่งข้อความไปหาเยอะ ไม่มีเวลาตอบ รำคาญบ้าง
เราก็หน้าจ๋อยเลยทีเดียว อารมณ์หดหู่ คือมันเเย่สุด ทำไมเเฟนเราต้องมาจำกัดเราเเบบนี้ ทั้งที่เเต่ก่อนเราเป็นห่วงได้ ถามได้ เเต่เดียวนี้ คำตอบที่ได้คือ อะไร ถามเพื่อไร เออ อืม คือเราไม่เข้าใจ เรารู้ว่าเราหลอกตัวเองอยู่ เขาอาจจะมีคนอื่นจริงๆ เเถมเดี๋ยวนี้ ชอบเที่ยวผับมาก มันยิ่งเพอ่มน้ำหนักความคิดเรามีเเนวโน้มมากขึ้น เราเลยเคลียร์ใจ ถามเค้าไปตรงๆ ว่าเป็นอะไร เค้าเลยตอบว่า เค้ารู้สึก มีเราก็ได้ไม่มีเราก็ได้ เพราะเราอยู่ไกลกันมาก เขาบอกว่าเขาอยากได้ความรัก อยากกอด เหมือนคู่รักคนอื่นๆ เราเองก็ทนมานไม่ต่างกัน เราเคยเจอกันเเล้ว เเต่กลัวมันจะยาว เล่าต่อ เราได้ยินเเบบนั้นเราร้องไห้สะอื้น เเล้วที่ผ่านมา คือความรู้สึกที่เรามีให้ เค้าไม่ได้รับมันเลยหรอ อีกเเค่สองเดือนกว่าๆ เราก็เรียนจบเเล้ว เราขอเวลาเเค่นั้น เพื่อที่จะได้อยู่กับเค้า เราไม่โกรธเค้าสักนิดที่เค้าทำตัวเเย่ เเต่เราเสียใจว่าทำไม เรารักเเละซื่อสัตย์กับเค้า เป็นห่วงเค้าตลอด เค้าถึงไม่เเคร์มันเเล้ว ความรู้สึกเราปวดร้าวเหลือเกิน ที่เราไม่ไปไหนเพราะ เราเชื่อว่าเมื่อผ่านพ้นจุดนี้ไปได้ ทุกอย่างคงดีขึ้นกว่านี้ เราเชื่อว่าในความเจ็บปวด มันยังมีความรักดีๆ ในตัวเค้า ที่นอให้ทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิม หรือไม่เลย เราเองก็เเห้งเหี่ยวเต็มที เราเริ่มจะความรู้สึกตายทีละน้อยๆ ลงเริ่อยๆเเล้ว ที่เรามาเราอยากจะระบาย เพราะไม่มีใคร รับฟังเราเลย ถ้าเค้าอ่านเจอกระทู้นี้
เเละรู้ว่าเป็นเรา เราอยากบอกว่า เราไม่เคยโกรธ ไม่เคยเกลียดเค้าเลย เเต่เค้าคือคนที่เรารักมากๆ จนให้ได้ทุกอย่าง เเละจะรักเค้าเสมอๆ ดังคำสัญญาที่ให้ไว้ สุดท้ายนี้ถ้ามันจะจบ เราก็ไม่เสียใจ เพราะเราได้ให้ความรักกับเขา ให้ความรู้สึก เราจะไม่เสียใจเลย เพราะเราได้พยายามเต็มที่เเล้ว กับการรักคนๆนึงอย่างหมดใจ เเบบไม่มีเงื่อนไข เเละจะรอเค้า ถ้าเค้าอ่านเจอกระทู้นี้ เราอยากบอกเค้าแกครั้งว่า กลับมาหาเราได้เสมอ เเขนของเรายังพร้อมที่จะกอดเค้าเหมือนเเต่ก่อน เราพร้อมที่จะสานฝันให้ไปต่อ ถึงเเม้ตอนนี้มันจะมีเเต่น้ำตาก็ตาม เราจะจับมือเาเเน่นๆ 😊😢