เรามีแม่ที่เป็นคนใจดี ใจบุญสุนทานประสาคนแก่วัยเกษียณทั่วไปนี่แหล่ะ  แต่ท่านชอบแนะชอบบอก จะต้องจี้จะต้องบอกเราอยู่ตลอดเวลา
      
       ครั้งนี้เราบริหารชีวิตพลาดติดหนี้เยอะพอสมควร กำลังหาวิถีทางออก อยากขอคำปรึกษาและกำลังใจบ้างแค่นั้นเอง ไม่ต้องช่วยเหลืออะไรมากมายก็ได้  แต่ก็นั่นแหล่ะ คำตอบที่ได้กลับมาคือเป็นวิพากษ์วิจารณ์พฤติกรรมเราซะงั้น ประมาณว่าเราวินัยหย่อนยาน เล่นมากเกินไป อะไรเทือกนั้น แม่มีมุมมองแบบนั้น  
        
        แต่การประกอบธุรกิจในช่วงนี้มันก็อย่างที่ทราบๆกันดี  คนที่เขาเก่งเขาบริหารได้เอาตัวรอดได้มันก็ดีไป แต่เรามันธุรกิจเล็กๆดันสะดุดก่อน ล้มแล้วลุกไม่ขึ้น ทุนเราไม่หนาพอซัพพอร์ทขณะที่ประคองตัว ล้มแล้วล้มอีก  
เมื่อก่อนตอนที่ค้าขายดีๆ ภาระค่าใช้จ่ายในบ้านทั้งหมดเรารับผิดชอบหมดเลยนะ  แบ่งให้ใช้อีกต่างหาก  ตอนนี้จ่ายไม่ไหวแล้ว
        
       แม่เองก็ไม่ได้มีความรู้เรื่องธุรกิจหรอก แม่ก็คงพูดในสิ่งที่แม่เห็นแม่รู้สึกแหล่ะ เราก็ไม่อยากจะเถียง  กลุ้มมากพออยู่แล้ว และต้องเผชิญกับคำพูดแบบนี้อีก บอกเลยท้อสุดๆ
   บางทีเราก็อยากออกไปอยู่ที่อื่นอยู่เหมือนกัน แต่ทุนก็ไม่มีแล้วและเราก็ลงหลักปักฐานไปแล้วส่วนหนึ่ง สงสารแม่ด้วยติดหลานมากๆ (เราพาแฟนและลูกๆของเรามาอยู่ที่บ้านเรา)

        จริงๆเราไม่ได้อยากเรียกร้องหรือขอความช่วยเหลือใดๆเลยจากแม่ บางทีแค่อยากระบายให้ฟัง ถึงปัญหาของเรา ความเครียดของเราเท่านั้นเอง
      เจอประมาณนี้ซ้ำๆหลายๆรอบหัวใจก็แทบไม่เหลือชิ้นดีเหมือนกัน

ปล.ขอบคุณทุกๆท่านที่รับฟัง....