เราย้ายโรงเรียน แล้วมาเจอเขาที่นี่  เขาเข้ามาคุยกับเราเล่าอะไรให้เราฟังหลายๆอย่าง เรานั่งรถตู้โรงเรียนกลับด้วยกันทุกวัน มีแต่เขาที่ชอบชวนเราคุย จนเรารู้สึกดีมากๆ เขาไม่ได้พูดถึงแฟนเขาเลยในตอนแรก เราเคยเห็นรูปเราในโทรศัพเขา แต่เราก็ไม่ได้เอะใจอะไร แต่พอนานๆเข้าเราพึ่งรู้ว่าเขามีแฟนและคบกันมานานแล้วซึ่งเป็นเพื่อนห้องเดียวกันกับเขา แฟนเขาเคยมาถามเราว่าเราชอบแฟนเขารึป่าว ซึ่งเราก็ตอบตามตรงแหละว่าชอบ แต่ไม่รู้ว่าเป็นแฟนกัน ซึ่งเขาก็ไม่ได้ว่าอะไร ต่อมาเราก็แทบจะไม่ได้คุยกันเลย จนเมื่อเดือนที่ผ่านมามีโครงการค่ายจิตอาสาต้องไปหาตังบริจาคด้วยการเปิดหมวกร้องเพลง ซึ่งเขาเป็นคนเล่นคาฮอง ส่วนเราร้องเพลง ในช่วงนั้นเขาทักไลน์มาหาเราบ่อยมาๆ ทักโทรมาหาตลอด คุยกันทุกวัน ซึ่งเราก็แปลกใจทำไมทักมาบ่อยจัง  แต่เพราะเขามีแฟนถึงไม่คิดอะไร แต่ต่อมา แฟนเขารู้ว่าเราคุยกัน ทั้งสองคนก็เหมือนจะเลิกกัน เขาทักมาปรึกษาเรา เขาบอกเขาจะเลิกกับเเฟนแล้ว เขาบอกว่าเขารู้สึกดีเวลาได้คุยกับเราสบายใจทุกครั้ง เเล้วเขาก็ถามเราว่าเราเคยรู้สึกอะไรกับเขาบ้างมั้ย ซึ่งเราบอกเขาว่าไม่ เพราะเขามีแฟนแล้วเราไม่ได้คิดอะไรแค่คุยเล่นๆ ซึ่งเขาพูดว่าเสียใจจังทำไมไม่คิดอะไรเลย วันต่อมาเขากับเเฟนคืนดีกัน เเต่ก็มีทะเลาะกันบ้าง เขาก็ยังทักมาหาเราอยู่ดีคุยเรื่องแฟนของเขาให้ฟังบ่อยๆ จนวันที่ไปค่ายสามวันเราไม่ได้คุยกันเลย ซึ่งสามวันนี้เราได้เห็นว่าเขาสองคนดูรักกันมากๆ เราก็รู้สึกเสียใจนะที่ตอนแรกๆที่ไม่ได้คุยเราจะเลิกชอบอยู่เเล้วแต่พอตั้งแต่เขาเข้ามาคุยมันเหมือนถ่านไฟลุกขึ้นมา ตอนนี้เจ็บทุกครั้งที่เห็นเขาสองคนรักกัน ในใจก็คิดไหนเขารู้สึกดีกับเราไง พอมาวันนี้หลังจากจบทริป เขาทักมาบอกว่าจะเเอบเลิกคุยกับเราแล้ว และถามว่าถ้าเลิกคุยจะเสียใจมั้ย ทุกคนคิดว่าเราจะตอบว่าไงคะ แน่นอนว่าไม่ตอบความจริง เราบอกเขาไปว่าดีแล้ว ปีใหม่ก็ต้องเริ่มใหม่สิ แต่เขาก็ยังถามอยู่ดี เขาโทรมาแต่เราไม่ได้รับเพราะไม่พร้อมคุยจริงๆ เราไม่รู้จะทำยังไงดี พอเขาบอกจะเลิกคุยใจมันก็สั่นจะร้องไห้ทุกที จะตัดใจยังไงดีคะ

*ขอเพลงที่เหมาะกับความรู้สึกนี้ด้วยนะคะ