มันเป็นอะไรที่รู้สึกทรมานมากๆค่ะตอนนี้ เมื่อก่อนเป็นคนที่ดิ่งง่ายมากๆ แบบว่าอยู่สถานะปกติไม่ได้มีความสุขแค่นิดหน่อยต่อจากนั้นคือเศร้าแบบร้องไห้แทบทุกวัน นั่งเถียงกับบุคลิกของตนเองแบบขึ้นเสียง กระสับกระส่าย บางทีหายใจไม่ค่อยออก หัวใจเต้นเร็วมากๆทั้งๆที่ไม่ได้ออกกำลังอะไรมากนัก บางทีเต้นช้าจนเหนื่อยอย่างเห็นได้ชัดเป็นมาตั้งแต่ ป.4ตอนนี้ ป.6 แล้วซึ่งปัญหาเหล่านี้ความจริงเราไม่ได้คิดมากแต่เพราะ ป.6มันช่วงสอบเข้า เราไม่อยากให้ปัญหาที่เคยมีแล้วหายไปดื้อๆ กลับมาช่วงนี้ทำให้เกิดความเรียด เพราะช่วงสอบไม่มีสมาธิเลยรู้สึกไม่มั่นใจกับอะไรสักอย่างจากความกดดันรอบตัว ห้อง1ที่เราอยู่จะแข่งขันเป็นส่วนใหญ่ พ่อแม่หรือญาติๆก็คาดหวังอยู่มันทำให้เครียดมาก แล้วช่วงนี้ดันมีแมวมาข่วนทำให้เกิดแผล พอ ตอนแกะแผลเยอะๆเข้าไม่รู้ทำไม มัน...ปวดหัวไปหมดเลย มันคิดอะไรไม่ออก หัวใจมันเต้นเร็วมากแล้วเหมือนว่าอาการโรคซึมเศร้าจะกลับมาอีกทำให้ร้องไห้แล้วมันปวดหัวมากๆเลยค่ะ แล้วเราจะชอบแกะแผลก็ต่อเมื่อเรามองไปที่แผล แต่ประเด็นมันคือแมวมันข่วนตรงมือข้างขวาแถวๆนิ้วโป้งแค่ลูบ สัมผัส เห็น มันก็อยากแกะแล้วค่ะ มันปวดหัว โฟกัสกับอะไรไม่ได้เลย แค่จะพิมพ์ออกมาจะเจ็บๆมือแล้วปวดหัวอีก ถ้าเขียนวกไปวนมาต้องขออภัยแต่ว่ามันปวดหัวมากๆเลยค่ะ แล้วในส่วนของโรคซึมเศร้าเราอยากเข้าสังคม แต่มันเหมือนทำให้เราบ้าเร็วขึ้น ตอนที่เราเข้าสังคมไปกับเพื่อนไปกับอะไรต่างๆ เรารู้สึกเบื่อหน่าย ปวดหัวมากกว่าเดิม ความเครียดเข้ามาตัวสั่นไปหมด เราไม่รู้ว่าควรเริ่มพูดยังไงเพราะ จขกท.เป็นคนที่อยากให้คนยิ้มแต่ดันไม่เก่งอะไรแบบนั้น แล้วก็เบื่ออาหารอีกด้วย รู้สึกกินข้าวกินอะไรรู้สึกปวดท้องเข้าห้องน้ำก็ไม่มีอะไรออกมาเลย ทรมานมากๆแล้วนอนไม่ค่อยหลับพักผ่อนน้อยไปอีก เครียดสุดๆเลยค่ะตอนนี้อยากได้คำแนะนำมากกว่าไม่อยากไปพบแพทย์เท่าไหร่ เพราะตั้งแต่เกิดก็ได้ไปนอนโรงพยาบาลแล้วรู้สึกเกลียดกลิ่นโรงพยาบาลนิดหน่อยน่ะค่ะ ส่วนนึงคือไวต่อกลิ่น แม้แต่เลือดเล็กน้อย อยากแก้นิสัยแกะแผลเพราะถ้าเกิดว่าเห็นแผลคนอื่นแล้วกระโจนไปแกะแผลเขามันไม่ดีแน่ๆ
ปล. \\ หากแท็กผิดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ \\