เราจะมาแชร์ประสบการ์ณการป่วยเป็นโรคซึมเศร้านะคะ ตั้งแต่เริ่มจนถึงปัจจุบันที่อาจจะยังหายไม่ 100% แต่ก็ถือว่าดีขึ้นมากแล้ว เราป่วยหลายระดับมากตั้งแต่กินยาเฉยๆ เปลี่ยนยาหลายรอบจนถึงจุดที่แย่ที่สุดที่หมอไม่สามารถทำอะไรได้แล้วจนต้องโดนย้ายโรงพยาบาลเพื่อรักษาเฉพาะทางและทำการแอดมิท แต่เราป่วยมาหลายปีแล้วนะคะประมาณ 4 ปีได้ถือว่าเรื้อรังพอสมควร
 ในระหว่างป่วยก็มีเรื่องราวมากมายที่ต้องเผชิญ ปัญหาที่หนักขึ้น เรื่องเรียน เรื่องชีวิต หรือปัญหาเล็กน้อยแต่เราไม่สามารถแก้มันได้ จนทำให้ท้ออยู่หลายรอบ เรามีกำลังใจมากที่สุดจากน้องหมาของเรา เรารู้ดีนะคะว่ากำลังใจมันสำคัญมากขนาดไหน เราเลยอยากให้กำลังใจคนที่กำลังป่วยหรือกำลังท้อนะคะว่าเดี๋ยวมันก็จะผ่านไปนะคะ ถ้ามันแย่เราก็รีบเข้านอนนะคะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็จะเริ่มต้นใหม่กันแล้ว
 ตอนนี้เราเริ่มรักษาอย่างอื่นเพิ่มเติมนอกจากการกินยาค่ะ คือการทำศิลปะบำบัด การออกกำลังกาย หรือทำกิจกรรมที่เราชอบมากขึ้น เรารู้สึกว่าสิ่งที่ทำให้เราดีขึ้นมันมาจากตัวเราแทบทั้งนั้นเลยค่ะ ที่เริ่มให้คำชมตัวเองทีละนิด ให้กำลังใจตัวเอง ปล่อยตัวเองให้พักบ้าง สามารถแนะนำเพิ่มเติมได้นะคะว่ามีวิธีไหนพอช่วยทำให้เรารู้สึกดีขึ้นได้อีกบ้างหรือการรักษาอื่นๆนอกจากการกินยา
 เราทำคลิปไว้เพราะมีหลายเรื่องที่อยากเล่า รวมถึงเก็บไว้เป็นความทรงจำว่าช่วงชีวิตนึงเราเคยผ่านจุดที่มันแย่ที่สุดและบวกกับความเป็นเด็กที่เราโตมาแบบโลกสดใสมาก ทำให้ชีวิตเราเปลี่ยนจากท้องฟ้าที่มีดวงดาวกลายเป็นท้องฟ้าวันที่มืดมนที่สุดได้เลยค่ะ
 https://youtu.be/Q7H6uqJEzAA
 ไปฟังกันได้นะคะ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน หวังว่ามันจะมีประโยชน์นะคะ เรื่องเล่ายังมีอีกเยอะค่ะ จะพยายามทำออกมาบ่อยๆนะคะ แล้วก็คลิปจะมีในเรื่องการบอกเหมือนกันว่าโรคซึมเศร้าไม่จำเป็นจะต้องเศร้าตลอดเวลา เราทำกิจกรรมได้เหมือนกัน เพียงแต่ต้องฝืนเท่านั้น
อยากทราบตรงไหนถามเพิ่มเติมได้นะคะ ^^