คือต้องบอกเลยว่าเราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผิดร้ายแรงมากมายขนาดไหน เราจะให้ดูในมุมมองของเราและเขาเราว่ามันไม่แฟร์กับเราเลย
ของเรา
- ติดซีรี่ย์บางทีอาจทำให้ตอบช้าบ้างแต่ไม่ใช่ไม่ตอบบอกเขาตลอดว่าดูหนังอยู่นะ 
-บางครั้งมีติดเพื่อนบ้างเพราะแบบโสดมานานมากๆแต่ก็พยายามแบ่งให้เท่าๆกัน
-เราไม่ค่อยชอบรับโทรศัพท์อันนี้เพื่อนก็ว่าเราบ่อยมากแบบไม่รู้เป็นอะไรไม่เคยได้ยินเสียงโทรศัพท์ตัวเองเลย แต่ก็ไม่ใช่ไม่เคยรับเลย
-เราปล่อยเขามากให้อิสระเขามากๆ ไม่เคยโทรจิก แค่รับรู้ว่าจะไปไหนก็บอกกัน ก็ให้ไป อยากทำอะไรเราสนับสนุน 
[นั่นแหละเขาบอกเราว่าเราไม่มีเวลาให้เขา แต่อยู่ด้วยกันทุกวันยังดูด้วยกันอยู่เลย แต่แค่กลับบ้านมันห่างกันอาทิตย์กว่าๆเอง]

ของเขา
-เขาไม่เคยพาเราไปเปิดตัวกับเพื่อนเลย มีแต่เราที่พาเขาไป
-พอเดินเที่ยวเขาไม่เคยเดินรอเราเลย เดินนำหน้าห่างกันเป็นวาๆมันหลายครั้งมากๆ เราก็ไม่ว่าอะไร
-เดินจับมือกันอยู่พอมีคนเดินมาเขาจะรีบปล่อยมือเราทันทีและทุกๆครั้ง เขาถามว่าเป็นไรไหม เราบอกไม่เป็นไรเราเข้าใจ แต่ในใจแอบน้อยใจมากๆไม่อยากให้เขาคิดมาก
-เวลาบังเอิญเจอคนรู้จักของเขา เขาแนะนำเราเป็นน้อง เป็นเพื่อนตลอด
-เคยจับได้หลายครั้งว่าแอบคุยกะคนอื่น แอบเล่นแอปหาคู่ ก็ว่าและตักเตือนแต่ไม่ทะเลาะกันรุนแรง

เราไม่รู้ว่าเราผิดร้ายแรงตรงไหนเหมือนกัน ถ้าให้ผิดก็ผิดกันทั้งคู่เราไม่อยากโทษฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง เราอยากให้ปรับเข้าหากันมากกว่าไม่ใช้แบบนี้ 
เราแค่อยากระบายนะเพื่อนๆ มันผิดร้ายแรงขนาดนั้นเลยเหรอ แงงงงงงง
ปล.พอเราขอเคลียเขาบอกก็เป็นเพื่อนพี่น้องกันก็ได้ แบบแฟนเก่าเขาไง ที่ยังคุยไปไหนมาไหนด้วยกันอยู่ พอรู้ความรู้สึกเหมือนเราโดนหลอกมาตลอดเลย
แต่เราเป็นให้ไม่ได้ เขาบอกไม่อยากให้เราหายไป อย่าบล๊อคเขา แฟนเก่าเขาตั้ง3ปี เราแค่3เดือนเองยังปรับกันยังไม่เข้าที่เลย แงงงง