ตามหัวข้อเลยครับ ไม่ว่าผมจะทำอะไรเขาจะขัดขวางไปหมดทุกสิ่ง ที่บ้านเปิดบริษัทครับ อารมณ์ก็งคงอยากให้ผมดูแลต่อจากเขา แต่ผมอายุ 23 แล้ว ผมมีแข้งมีขามีมือมีเท้าครับ จะให้ผมมารอมรดกจากพวกเขาก็ยังไงอยู่ ผมไม่ต้องรอจนอายุ 50 เลยหรอครับกว่าจะได้มีอะไรเป็นของตัวเอง ผมเคยไปสมัครเป็นเซลล์ขายรถของบริษัทแห่งหนึ่งครับ เงินเดือนเดือนละหมื่น แต่มีค่าโน่นนี่ให้ ซึ่งผมมองว่ามันโอเค ดีกว่าที่ผมทำงานกับที่บ้านแล้วได้แค่เดือนละหมื่นสองตายตัว แต่ก้นั่นละครับ มันมีค่าประกันการทำงานซึ่งตอนนั้นแม่ผมไม่จ่ายเงินเดือน เขาเก็บแล้วบอกว่าจะใช้แล้งค่อยมาเบิก แล้วพอจะเบิกไปจ่ายค่าประกันการทำงานเขาไม่ยอม เขาบอกจะไปทำทำไม ที่บ้านไม่มีงานให้ทำหรือยังไง ยังไงทุกอย่างก็ต้องตกเป้นของผม ซึ่งผมไม่เคยอยากได้เลย เรื่องความรัก พังมาเยอะ ทุกวันนี้ผมคบผู้หญิงคนนึง ผมมีเวลาเจอเธอแค่อาทิตละวัน นานๆจะไปเที่ยวทีนึง แม่ผมยังมองว่าผมเห็นแฟนดีกว่าครอบครัวทั้งที่ผมจะเอาผู้หยิงคนนี้มาเป้นคนในครอบครัวของผม มีเวลาเจอกันแค่อาทิตละวัน จะย้ายออกมาอยู่ข้างนอกก้ไม่ให้เบิกตังจ่ายค่าห้องเพราะบอกกับผมว่าบ้านก็มีให้อยุ่จะไปเสียตังทำไม แต่ตอนนี้ผมเตรียมจะย้ายออกไปอยู่กับแฟนสองคนแล้วเพราะผมทนกับที่บ้านไม่ไหว ผมเตรียมที่จะหางานใหม่และหาห้องเช่าถูกๆอยู่ เพราะผมคิดว่ามันคงจะดีกว่าการต้องอยู่บ้านแล้วทำอะไรไม่ได้ ผมไม่อยากได้มรดกจากพวกเขาผมอยากสร้างฐานะและยืนด้วยขาของตัวเอง  จะพูดยังไงดี คือผมก็มีฝันของผม ไม่ได้อยากเกาะพ่อแม่ไปตลอด ถ้าเขาอยากตัดออกจากกองมรดกผมก้ไม่ซี เพราะกิจการของพวกเขาผมไม่อยากได้อยู่แล้ง แต่ผมควรออกมาดื้อๆเลยหรือคุยกับพวกเขาดีๆ เพราะผมกลัวเข้าไปคุยแล้วจะทะเลาะกันเหมือนเดิม