พอดีมันเหตุการณ์ที่ทำให้เราสองคนทะเลาะกัน.
ผมสารภาพตามตรงเลยเวลาเราทะเลาะกันผมจะนิ่งรอให้ใจเย็นแล้วค่อยคุย.
ส่วนแฟนจะเป็นแนวทะเลาะแล้วต้องเคลียร์ให้จบ.
ซึ่งเหตุการ์ณล่าสุดที่เราทะเลาะกันมันทำให้เธอตัดสินใจแยกทาง...ผมก็พยามตามง้อ เพื่อพิสูจน์ว่าผมรักเธอ ปรับปรุงแก้ไข สิ่งที่ผิด สิ่งที่เธอไม่ชอบ.
แต่มันดันมาทำในวันที่เธอเปิดรับอีกคนเข้ามา...
ผช. คนนั้นก็เป็นเพื่อนที่อยุ่ในแก๊งแต่เราไม่ได้สนิทด้วย...เค้าเข้ามาในวันที่สองคนเราต่างรู้สึกแย่.
แต่วันแรกที่เราทะเลาะกันผมตามง้อ ทำดีทุกอย่างแต่สิ่งที่ได้กลับมาคือความเย็นชา...
จนผมคิดที่จะหยุด เธอก็พูดเหมือนว่าเราสองคนยังมีทางกลับมาเริ่มใหม่ได้.
ผช.คนนั้นที่เข้ามาได้ไม่ถึงอาทิตย์ ต้องการให้เธอตัดความสัมพันธ์ กับผม. แต่เธอเลือกที่จะไม่ทำ เพราะเธอให้เหตุผลว่า มันไม่สามารถตัดได้ในทันที
แบบนี้ผมยังมีโอกาสมั๊ยครับ...หรือผมควรจะหยุดดี.
ช่วงนี้เราเริ่มคุยกันบ่อยขึ้น เริ่มเปิดใจที่จะพูดในสิ่งที่เราค้างค่า
ข้อความที่เธอบอกผม.
1.แต่ก็รู้ตัวเองว่า กลับไปไม่ได้ แต่ก็ยังตัดเทอไม่ได้
2.ก่อนหน้านั้นยอมรับว่าโกดเทอหลายๆเรื่องนะ
3.ที่ก่อนหน้านี้พยายามไม่คุย ไม่อธิบาย พยายามคุยไม่ดี คุยห้วนๆ บอกว่ารำคาญ
4.ก็เพราะว่าเทอยิ่งทำให้ไง (ผมพิสุจน์ตัวเองว่าผมทำได้)
5.มันเลยยิ่งรู้สึกผิดด้วยเช่นกัน
6.แต่ก็ยังไม่ขาดกับเทอ/มันรู้สึกผิดนะ.
7.ใช่ เขามาได้จังหวะ

ผมควรจะหยุดหรือสู้ต่อดี