เหนื่อย แต่ก็ยังรัก

เราขอเกริ่นก่อนนะคะ เราคบกับแฟนมาระยะนึงแล้วค่ะ ประมานเกือบ 2 ปีได้ เราก็มีทะเลาะกันบ้างประปรายตามปกติค่ะ ไม่ได้คิดอะไรมากอยู่แล้ว หรือบางครั้งที่ทะเลาะกันก็จะปรับความเข้าใจกันบ้างค่ะ แต่เรารู้สึกว่าระยะหลังๆนี้เราทะเลาะกันบ่อยมากๆค่ะ ด้วยความที่เราเป็นคนที่ชอบคิดมากอยู่ตลอด เวลาที่คืดมากเราก็จะไม่ได้บอกใคร หรือเลือกที่จะไม่ปรึกษาใครเลยค่ะ เพราะคิดว่าการที่พูดการที่ปรึกษากับคนรอบข้าง เป็นการที่จะทำให้คนที่รับฟังเครียดไปด้วย;-; เราไม่อยากให้คนอื่นๆเครียดตามเรางะ ถึงจะปรึกษาบ้างแต่ก็นานๆๆๆๆ ที เหมือนปรึกษาตอนที่มันจนมุมแล้วค่ะ ด้วยความที่ช่วงนี้ทะเลาะกับแฟนบ่อยมากๆ น้อยใจบ่อยๆ แล้วช่วงนี้เรางอนเราก็ต้องเป็นคนที่หายก่อน ทักก่อนตลอดเลยค่ะ /เราก็อยากให้เค้าสนใจบ้างอะไรบ้าง อยากให้ง้อเหมือนเมื่อก่อนบ้าง (เมื่อก่อนเราเป็นประเภทขี้ประชดค่ะ ทะเลาะกันบ้าง แล้วเค้าก็จะง้อบ้างค่ะ)/ เราไม่ได้อยากขอให้เค้าต้องง้อตลอดที่เรางอนนะคะ แต่อยากให้มาสนใจเราบ้างสักนิดนึง เพราะเวลาเราคิดมากแล้วลอบร้องไห้บ้าง ขี้แงมากๆๆ(แต่ทางฝั่งนู้นเค้าไม่รู้นะคะ) เราก็คิดมากมาตลอดๆ ท้อบ้าง เหนื่อยบ้าง จนมาถึงวันนี้เราก็รู้สึกเหนื่อยมากๆเลย;-; เหมือนเราไม่กล้าที่เคลียร์กับความรู้สึก แล้วก็มานั่งเครียดอยู่คนเดียว เราควรที่จะเปิดใจมั้ยคะ แง เส้าค่า;-; ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำนะคะ.-.
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่