อาจจะเพราะสิ้นปี หรือเพราะแก่แล้ว

เริ่มทบทวนการลงทุนตัวเองในอดีต

งงใจว่าเรายังมีชีวิตรอดมาได้ไง 10 ปีในตลาดหุ้น

เคยมีหุ้น Sport จนเป็นขึ้นรายชื่อผู้ถือหุ้นรายใหญ่ เคยมี KSL 100% ของพอร์ทกะถือ 12 ปี เคยดอย PDI ที่ 18 บาท 100% ของพอร์ทแล้วก็ชิลๆว่าจะหลุดดอย ( แถมหลุดดอยจริงๆ แถมกำไร ) Mill หมดหน้าตักที่ 1 บาทกะถือยาว แล้วไปขายที่ 1.26 เป็นต้น

ผมก็ไม่รู้อะไรดลใจให้เราทำสิ่งน่ากลัวเหล่านั้นไปได้ หวัง Turnaround ? หวังปันผล ? ไม่รู้อะไรทำให้ผมเทหมดหน้าตักบ่อยๆแล้วยังรอดมาได้ 

คือ ถ้าผมทำตามแผนผมคงหมดตัวไปแล้ว เรียกได้ว่า....

ได้ดีเพราะความบ้าและโลเลของตัวเอง ก็ไม่ผิดนัก

แบบนี้ผมเป็นนักลงทุนสายอะไรครับ ?

สายมากับดวงใช่ไหม ?

เริ่มงงๆ กับตัวเองแล้วเหมือนกัน

เหมือนผมจะไปยุ่งกับหุ้นตัวไหนหุ้นตัวนั้นจะวิ่งแล้วเจ๊งไปเลย เรามากินรอบสุดท้ายเสมอ

ตัวล่าสุดของปีนี้ก็ LPN เข้าซื้อ 60% ของพอร์ทที่ 7.35 มันวิ่งไป 8 บาทปิดจอ ( อีก 40% เป็น Aimcg ) เปิดจออีกทีมาคัทที่ 6.95 บาท ถ้าไม่งั้นคงไม่ได้มาโพสรุปน้องปาริมะในกระทู้นี้แล้ว

เป็นอีกปีที่ได้กำไรมาแบบงงๆครับ ควรเจ็งตั้งแต่ถือ EA 49 ( 100% ของพอร์ท ) ไปแล้ว หลังจากคัทลอสได้ ดวงขาขึ้นเลยครับฟันมาติดๆจนปิดกำไรได้ทั้งปี

เป็นปีที่โหดมากมายอีกปีของชีวิต ถ้าไม่ได้คัทลอสก็เจ๊งไปแล้ว

มันตลกตรงที่ว่าในชีวิตผมเลือกหุ้นที่บรรลัยมากกว่าหุ้นดีนะ แต่กำไรมากกว่าเจ๊งได้ไง

มีใครมีประสบการณ์แบบผมมั่งครับ