ทำงานมาเข้าสู่ปีที่ 14 (อายุย่าง36)ตั้งแต่เรียนจบทำงานหนักทุกวันแต่ #ไม่มีเงินเก็บจนรู้สึกท้อ เพราะจ่ายหนี้ให้พ่อแม่ (หนี้รถยนต์ +หนี้กู้ซื้อบ้าน ) และส่งเสียน้องเรียนหนังสือ (ตอนนี้ยังเรียนอยู่ ส่วนตัวเราได้ทุนเรียนแบบมีเงินเดือน) ทั้งหมดนี้รวมกันเป็นเงินเกือบ 3 ล้าน เกือบทั้งหมดของเงินเดือนที่ทำงานอย่างหนักทุกวันไม่มีวันพัก ร่างกายเริ่มทรุด ทุกวันนี้อดทนเพื่อทำงานส่งเสียน้องเรียนให้จบเป็นแรงผลักดันให้กัดฟันสู้ บางวันป่วยก็กัดฟันทำงานให้ไหว บางครั้งคิดว่าถ้าเราล้มทำงานไม่ไหวก่อนน้องจะเรียนจบใครจะส่งน้องเรียน(น้องเรียนคณะที่เรียนหนักไม่มีเวลาทำงานระหว่างเรียน) ใครจะผ่อนบ้านต่อ? (พ่อกับแม่อายุมากแล้วจะทำงานหาเงินผ่อนบ้านเดือนละ2หมื่นคงไม่ไหว)
ที่ใจเริ่มกังวลเพราะรู้สึกร่างกายเริ่มล้าทำงานได้น้อยลง (ทำมาเกือบถึงปลายทางที่น้องจะได้ทำงานช่วยแบ่งเบา แต่ลึกๆหวั่นใจจะประคองทุกอย่างไปถึงปลายทางไม่ไหว กรณีแย่สุดขายรถขายบ้านแต่ยังไม่พอใช้จ่ายค่ากินในบ้านและส่งเสียน้องให้เรียนจบ) พยายามเผื่อใจแต่ถ้าเกิดขึ้นจริงทำใจลำบากจริงๆ ใครเคยตกอยู่ในสถานการณ์นี้บ้างคะ? ผ่านวิกฤตินี้มาได้ยังไงบ้างคะ? ขอแนวทางดูแลหัวใจและร่างกายตัวเองให้สู้ต่อไหวหน่อยค่ะ ตอนนี้เครียดมากกกค่ะ