คือเรื่องมีอยู่ว่า... เราไปรู้จักกับเพื่อนคนนึง(นามสมมุติ​ C)​แล้วก็รู้สึกว่าชอบนะแต่เราไม่สนิทกับคนๆนั้นเลยมีครั้งนึงเราไปเข้าค่ายแล้วเวลาเราไปไหนหรือทำอะไรCก็จะมองเราตลอดเลยแต่ทุกคนอาจจะคิดว่าแค่การแอบชอบของวัยรุ่นไม่มีไรมากใช่ไหมแต่Cอ่ะไม่ใช่สเปคเราเลยเว้ยคือเราชอบคนที่อายุเยอะกว่าแล้วก็สูงกว่าใส่แว่นและเล่นบาสแต่Cมันไม่ใช่สเปคเลยเราไม่เคยเขิลใครเลยไม่ว่าจะแฟนเก่าคนไหนหรือพี่คนที่เราแอบชอบยิ้มเราก็ไม่เขิลแต่กับไอCเราเขิลมันทุกครั้งไม่กล้าเข้าใกล้หรือกล้าไปทักเลยโดยปกตินิสัยเราเวลาเจอผู้ชายเราจะเข้าหาเลยเข้าไปคุยไปทักแต่กับมันเราไม่รู้จะยังไงมันแปลกๆเรารู้สึกดีเวลาเห็นมันแต่เราก็แอบเศร้านะเพราะเราก็ได้แค่แอบชอบอ่ะ😥😥เวลาอยู่ใกล้มันเราก็ไม่เป็นตัวเองเลยอ่ะแต่เราก็เขิลนะแบบหน้าแดงเลยเพื่อนสนิทของเรามันก็ไม่เคยเห็นเราเขิลใครเลยพอมันเห็นเราเขิลไอCมันก็ยิ้มๆแล้วบอกอะไรบ้าๆของมันอ่ะเราแต่คือเรามีพี่คนนึงอยู่แล้วไง(พี่Q  นามสมมุติ​)​คือคนนี้เรารู้สึกอยากเห็นพี่เค้าอยากดูแลหรือเห็นความสำเร็จของเค้าอยากให้เค้าอยู่ในอนาคตของกันและกันตลอดแต่กลับไอCเราก็คิดว่าเราก็อยากจะคอยมองมันดูแลมันเตือนมันเวลามันทำอะไรผิดอยากเห็นมันตลอด

และนี่แหละคือสิ่งที่เราจะถามคือเรารักใครกันแน่หรือมันแค่อารมณ์​ของวัยรุ่นหรอ