มีเพื่อนอยู่คนนึง มีนิสัยค่อนข้างพูดจาขวานผ่าซาก ชอบพูดข่มเพื่อน ไม่ค่อยแคร์คนฟัง นางชอบพูดว่าเป็นคนตรงๆ แต่เขาก็พูดตรงจริงค่ะคิดยังไงก็พูดอย่างงั้น บางทีเราคนฟังแล้วเสียความรู้สึก ถ้าพูดเรื่องที่เขาสนใจเขาจะคุยได้เป็นชั่วโมงสองชั่ว ถ้าเรื่องที่ไม่สนใจจะบอกไร้สาระและวกไปคุยเรื่องที่เขาสนใจต่อหรือหยุดการสนทนา อย่างเช่นถ้าคุยเรื่องการของนางหรือผู้ชายที่มาชอบก็จะคุยได้นาน มีครั้งหนึ่งเราแคปภาพโพสต์ของเพื่อนในเฟสคนนึงที่เขาขายของออนไลน์บอกรายได้เดือนหลายแสน เราก็ส่งรูปนั้นไปหานางประมาณชวนคุย ได้จริงหรอว่ะ ดีจัง อยากทำมั้ง นางตอบเรากลับมาว่า ไม่รู้ค่ะ ไม่รู้เรื่องพวกนี้ ไม่ได้สนใจ เทอก็ส่งข้อความไปถามเขาสิคะ เราอ่านแล้วเราก็อึ้งนะคะ เหมือนพูดประชด-ดัน คือถ้าเพื่อนแค่ตอบว่าเราก็ไม่รู้เหมือนกันแค่นี้เราคงไม่เสียความรู้สึกหรือเราคิดมากไปเองคะ 

จริงๆ มันมีหลายเหตการณ์ที่เราเสียความรู้สึกแต่ขอเล่าแค่นี้ก่อนละกัน เรื่องดีๆ เขาก็มีเยอะนะคะ อย่างเช่น เป็นห่วง ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบ เวลามาหาก็นึกถึงเรา เอาหาหารที่ชอบมาฝาก ตอนนี้เรารู้สึกอึดอัดที่จะคุยกับนาง คุยทีไรจิตตกทุกทีค่ะ เหมือนไม่เป็นตัวของตัวเอง ควรคบต่อดีมั้ย อยากฟังจากมุมมองคนหลายๆ ท่าน
เพราะบางทีก็แอบคิดว่าเป็นเราเองหรือเปล่าที่คิดมากไปเอง 

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ