รอยเท้า
บนทางยืดยาวที่ก้าวข้าม
รสความเสียใจปลุกให้สู้
เสียเปรียบเป็นต่อเราพอรู้
เมื่ออยู่ในสถานการณ์จริง
หัวใจนุ่มอ่อนแต่ก่อนนั้น
ฝ่าฟันดีร้ายมาหลายสิ่ง
ถึงน้อยคนนักจะพักพิง
แต่ไม่หยิ่ง เหยียด ย่ำน้ำใจใคร
รอยยิ้มสำหรับประดับหน้า
ส่งหาผู้ซึ่งจะพึงให้
ตอบต่อผู้เอื้อแผ่เยื่อใย
อย่างตรงไปตรงมาแล้วช้านาน
ใช่ผู้ทายท้าอย่างกล้าแกร่ง
ใช่ผู้เปี่ยมแรงกำแหงหาญ
เพียงผู้รู้ท้อทรมาน
ตามกาลตามกรรมตามธรรมดา
บนทางสายนี้ที่ยาวยืด
อาจมืดมนบ้างในข้างหน้า
และเหมือนวันวานที่ผ่านมา
จะยาตราผ่านด้วยเท้าของเราเอง
รอยเท้า
บนทางยืดยาวที่ก้าวข้าม
รสความเสียใจปลุกให้สู้
เสียเปรียบเป็นต่อเราพอรู้
เมื่ออยู่ในสถานการณ์จริง
หัวใจนุ่มอ่อนแต่ก่อนนั้น
ฝ่าฟันดีร้ายมาหลายสิ่ง
ถึงน้อยคนนักจะพักพิง
แต่ไม่หยิ่ง เหยียด ย่ำน้ำใจใคร
รอยยิ้มสำหรับประดับหน้า
ส่งหาผู้ซึ่งจะพึงให้
ตอบต่อผู้เอื้อแผ่เยื่อใย
อย่างตรงไปตรงมาแล้วช้านาน
ใช่ผู้ทายท้าอย่างกล้าแกร่ง
ใช่ผู้เปี่ยมแรงกำแหงหาญ
เพียงผู้รู้ท้อทรมาน
ตามกาลตามกรรมตามธรรมดา
บนทางสายนี้ที่ยาวยืด
อาจมืดมนบ้างในข้างหน้า
และเหมือนวันวานที่ผ่านมา
จะยาตราผ่านด้วยเท้าของเราเอง