คนที่มีลูก คือคนที่ไม่ต้องการไปนิพพาน ผมเข้าใจถูกไหมครับ

ผมลองคิดได้ดังนี้นะครับ
1. เนื่องจากคนที่มีลูก คือคนที่คิดว่าการเกิดมาเป็นเรื่องที่ดี จึงให้กำเนิดลูกมา (หรือมีคนที่คิดว่าการมีลูกนั้นไม่ดี แต่ยังให้กำเนิดมาไหมครับ??)
ซึ่งอาจจะตีความได้ว่า ถ้าตัวเองได้เกิดมาบ้าง (ในชาติหน้า) ก็เป็นเรื่องที่ดีเช่นกัน ก็คือ คนกลุ่มนี้ไม่ได้เดือดร้อน หรือกลัวจะต้องเกิดใหม่ จริงๆก็คือค่อนไปทางอยากเกิดมาใหม่อีกครั้งด้วยซ้ำ
2. สมมุติว่าเรื่องกฎแห่งกรรมมีจริง การที่เราให้กำเนิดสิ่งมีชีวิตหนึ่งมา นั่นหมายความว่าในอนาคต หรือโลกหน้า เราก็จะต้องถูกทำให้เกิดมาเช่นเดียวกัน
หรือผมลองเปรียบเทียบอย่างนี้ว่า หากผมมีลูก แล้วไปบอกใครว่า ผมอยากไปนิพพานในชาตินี้นะ คนอื่นจะหัวเราะหึหึใส่ไหมว่า จะหยุดเกิดได้ไง 
ในเมื่อตัวเองยังไม่สามารถหยุดทำให้คนอื่นเกิดได้เลย

ข้อ 2 อาจจะดูพิสูจน์ยากหน่อย แต่แค่จากข้อ 1 ก็ค่อนข้างชี้ชัดได้แล้วหรือไม่ว่า คนที่มีลูกคือคนที่ไม่ได้ซีเรียสกับการต้องมาเกิดอีกครั้ง ไม่ได้มองว่าเป็นปัญหาใดๆ

ผมเข้าใจถูกไหมครับ หรือ เพื่อนๆคิดเห็นอย่างไรกันบ้าง
ขอบคุณครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่