อยากจะมาระบายความในใจเลยว่า ทำงานเป็นผู้ช่วยมาสักพักนึง รู้สึกว่าไม่มีความสุขกับงานตำแหน่งนี้เลย คือเราทำงานก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่ผจกนั่นแหละมีปัญหา เราทำงานตามระบบเขานะแต่เขาทำงานไวมากจนเขาบ่นๆ ว่าท

บางทีคำถามนี้มันก็วนในหัวเราตลอดๆเลยนะคะ เหตุมีอยู่ว่าพ่อเราเขาชอบบ่นว่าจะเกิดมาทำไม เราเองก็อยากถามเหมือนกันค่ะว่าทำให้เกิดมาทำไม คาดหวังอะไรจากเรานักหรอ? อยากให้เราดีขนาดไหน? อยากให้เราเป็นคนยังไง?

ได้งานที่สามารถทำถาวรตลอดชีวิตได้ดีเนอะ ชีวิตมีความสุขจัง ทุกคนเป็นยังไงกันบ้างชีวิตการงานช่วงนี้

.

ไม่มีคนคอยรับฟังปัญหา ไม่มีเพื่อน ไม่มีญาติหรือคนที่ปรึกษาได้ อยู่กับความตัวเองมาตลอดคนเดียว เพลงเป็นยาที่ดีที่สุด ผมแค่อยากมาระบาย เพราะผมเหนื่อยจริงๆมีใครเป็นเหมือนผมหรือป่าว ความรู้สึกแบบนี้ โดดเดี

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ ก่อนอื่นเรามารู้จักกันก่อนดีกว่าเนาะ! สวัสดีค่ะ เราชื่อฟรานซ์นะคะ ที่ตั้งกระทู้นี้เพราะอยากให้คนที่เหนื่อย! เครียด! สับสน! อึดอัด! ท้อ! (และเหตุผลอื่นๆ)ได้มาระบายกันค่ะ ไม่มีใคร

กระทู้แรกของเราเลยน่ะไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะมาระบายในนี้แต่อันนี้รู้สึกเครียดจริงๆไม่รู้จะทำไงต่อดีเราเป็นคนพูดไม่เก่งสื่อสารกับผู้คนไม่ค่อยรู้เรื่อง แจ้งเจ้าของร้านว่าจะออกแล้วแต่เขาให้อยู่ต่อถึงวันท

เครียดจังเลยค่ะ หนูอายุ 18 ตังติดตัวสักบาทแทบไม่มีเลย เรียนไม่จบด้วยเพราะปัญหาการเงิน ไม่เคยรู้สึกท้อแท้กับชีวิต ขนาดนี้เลยค่ะ ทำงานหากินเองตั้งแต่ 15 ชีวิตวนลูปมากค่ะ หนูดิ่งมากๆ เคยไปทำงานกรุงเทพแบบ

เห็นความไม่มั่นคง ในบริษัท บริษัทไม่รับคนเพิ่ม และเอางานของคนที่ลาออกไปแล้ว มาให้คนอยู่ทำ ตอนนี้ทำงานของคน 4 คน (ไม่รวมงานของตัวเอง) ไม่เคยเหนื่อยขนาดนี้มาก่อน ทำงานตั้งแต่7โมง เที่ยงก็ต้องนั่งทานไปท