ย่านาง
ใบเขียวคล้ำ. ดำเข้ม. อยู่เต็มต้น
ทอดกายบน. เสาหลัก. เขาปักให้
แล้วลัดเลาะ. ลดเลี้ยว. เกี่ยวกิ่งไป
อวดเรียวไร. รอเขา. เด็ดเข้าครัว
เป็นเถาเครือ. ไร้ค่า. ราคาต่ำ
เขาเหยียบย่ำ. ช้ำชอก. อยู่นอกรั้ว
รู้หลีกหลบ. สงบเสงี่ยม. ดั่งเจียมตัว
แม้นเมามัว. คงถูกถาง. อยู่กลางดิน
ต้องซุกซ่อน. เจียมใจ. ด้วยไร้สิทธิ
เพียงน้อยนิด. เขาเด็ดใช้. ไม่ถวิล
บดขยี้. คลี่ขยำ. คั้นน้ำริน
ใช้โขลกกิน. ลดน้ำตาล. โบราณมา
“ซุบหน่อไม้”. .รสเด็ด. เผ็ดชวนลิ้ม
ใครได้ชิม. ลืมยาก. เสียนักหนา
“แกงต้มเปรอะ”. รสโต. แสนโอชา
ซึ้งคุณค่า. “เครือย่านาง”. ข้างครัวไทย
ครูเปี๊ยก
15. ธันวาคม. 2562
ย่านาง