เตือนภัย! คนคุยที่เหมือนจะดีสุดท้ายคดีพลิก

สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อกระทู้เลย  กระทู้นี้มีจุดประสงค์เพื่อแชร์ประสบการณ์และเป็นการเตือนภัยหลายๆคนที่อาจจะเจอผชคนนี้ในทินเดอร์นะคะ
 
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าก่อนหน้านี้เราชอบคนนึงมา 3 ปีแต่ไม่มีความคืบหน้าใดๆเลย เราเคยเจ็บกับความรักมาหนักมากตอนมอปลายจนทำให้เราปิดกั้นตัวเองจากคนที่เข้ามาจีบ ระยะเวลาผ่านไปประมาณเกือบๆ 4 ปี  แรกๆที่คุยกับคนนี้เราไม่เปิดใจให้เลยนะ เรารู้สึกเหมือนจะเอื้อมมือไปโดนขี้อ่ะ ความรู้สึกแบบนั้นเลย เรากลัวการโดนหลอกมากๆ แต่เพื่อนหลายๆคนก็บอกว่า แกปิดกั้นตัวเองมานานแล้วนะ  คนทุกคนไม่ได้เหมือนคนเก่าของแกหรอกนะ ไรงี้ก็แบบและเราไม่ได้มีเจตนาจะเล่น เพียงแต่เพื่อนๆผชของเราเล่น (เรามีเพื่อนผชเยอะ) พอเราถามมันว่าแอพนี้คืออะไรเพื่อนก็…
"ไม่บอก ถ้าอยากรู้ก็ไปเล่นเอง"
อ่ะ ด้ายยย!! ชั้นเล่นเองก็ได้ 
 
แรกๆเรากลั้นใจมากเพราะแบบหน้าตาอย่างเล่นแอพหาคู่ ตลกอ่ะ55555  แต่ก็ด้วยความอยากรู้อยากเห็นเลยตัดสินใจเล่นดู
แรกๆบอกเลยเล่นไม่เป็น งงมาก ปัดมั่วไปหมด ด้วยความปัดมั่วนั่นแหละ ทำให้เราแมทช์กับผชคนนี้
 
เขาอายุมากกว่าเราเกือบๆ 4 ปี หน้าตาใน TD ก็โอเคนะ เขาทักมา…
: ขอบคุณที่รับแอดนะครับ ว่าแต่แอพนี้เล่นยังไงครับ
: เอ่อ น่าจะปัดตรงกันแล้วก็จะได้คุยกันนะ (ชั้นก็เล่นไม่เป็นเด้อ)
นั่นแหละจุดเริ่มต้น  เออเอาวะ สักตั้ง ก็เริ่มคุยกัน
 
ใจความคร่าวๆคือ เขาบอกว่าจบวิศวะ โยธา เกษตรมา แล้วก็จบรัฐศาสตร์อีกใบแต่ไม่บอกว่ามหาลัยไหน ปัจจุบันคุมไซต์ก่อสร้างคอนโดตรงเกษตรนวมินทร์  ขอใช้ตัวอักษรย่อว่า พม เขาก็ถามว่าเราเรียนไหน บ้านอยู่แถวไหน แรกๆเราไม่บอกบอกแค่เรียนมหาลัยไหนแต่ไม่บอกวิทยาเขต บ้านก็บอกเป็นวงกว้างๆพอ  ช่วงนั้นเราไม่ได้สนใจไรมาก นางจะหายหรือนางจะอยู่ก็ช่างนาง คือนางหายไปประมาณ 3 วัน แล้วนางก็ทักมาว่านางประสบอุบัติเหตุแถวสยาม พักเข้าโรงบาล เราก็เออออไป ก็ทำให้เราคุยกันมากขึ้น จนเราขอเฟสนาง นางบอกไม่มีเฟส เลิกเล่นมานานแล้ว เราก็แบบ หรอวะ? แต่ก็ไม่แปลกหรอกมั้งคนไม่เล่นเยอะแยะไป นางก็ให้ไลน์เรามา เราก็แอดไปก็นั่นแหละคุยต่อไปอีกประมาณ 3 วัน (เริ่มคุยหลังนางหายไปสามวันก็วันศุกร์) มีครั้งนึงนางโทรมาแต่เป็นช่วงที่เราอ่านหนังสือสอบที่บ้าน เราตัดสายเพราะว่าไม่ได้สนิทถึงขั้นคอล เราอ่ะคุยวันศุกร์มาจนถึงคืนวันอาทิตย์ รวมก่อนหน้านั้นก็2สัปดาห์มั้ง บอกฝันดีไรเสร็จสรรพ นางหายจ้าาาา หายไปทั้งหมด 5 วัน แต่ตอนนั้นคือเรารู้สึกไปแล้ว (เรารู้สึกง่ายด้วยแหละ) เราทั้งส่งข้อความ คอลไปแต่ไร้ซึ่งการตอบ คือเราอยากรู้ว่าแบบเออหายไปทำไม จะเลิกคุยก็บอกดีๆ สุดท้ายเราให้เพื่อนสนิทเราลองแอดแล้วทักไปด้วยไอดีไลน์ที่นางให้มา สรุปนางตอบเด้อ สาเหตุที่นางหายไปคือนางทำงาน ไม่มีเวลาที่จะตอบเรา มีหัวหน้าอยู่ไม่กล้ารับบลาๆ เราแบบแล้วไม่เข้าห้องน้ำไม่กินข้าวไม่นอนหรอวะ แต่ความรักบังตาไง ก็ช่างมัน นางบอกอีกว่าเราอ่ะเหมือนไม่สนใจนางก็เลยหายซะเลย คือแบบอ่านหนังสือป่ะวะ แล้วก็กลับมาคุยกันอีกครั้ง
ทุกอย่างไปได้ด้วยดีเด้อ จนคุยครบ 1 เดือนก็อยากนัดเจอ โดนผิดนัด 4 รอบอ่ะ แต่ด้วยเหตุผลคือทำงาน ติดงานที่ไซต์ 2 ครั้งเราถามเพื่อนที่เรียนวิศวะโยธาเพื่อนก็บอกสายงานมันประมาณนี้แหละ ไม่แปลกๆ ครั้งที่ 3 คือเพื่อนเสีย ไปงานศพเพื่อน (อันนี้เรื่องจริง คอนเฟิร์มจากรูปในไอจีเพื่อนสนิทนาง) ครั้งที่ 4 แฟนเพื่อนคลอดลูก (สำหรับเราคือน้อยใจมากๆ เพราะบ้านเพื่อนสนิทก็ไม่ได้ไกลคือไปหาได้อ่ะแต่ทำไมต้องไปเดี๋ยวนั้น ก็แล้วแต่คนคิดเราก็เออๆช่างมัน) จนสุดท้ายได้เจอแล้วจ้าาา เรานัดเจอกันที่เซนลาด ที่เซ็งคือเราไปนั่งรอนาง 2 ชม. แกรรรร เราเดินจนเราไม่รู้จะเดินไปไหนอ่ะ  จนนางมาเราให้นางเดินตามหาเรา 55555 เอาคืนๆ ดันเจอว่ะ แว๊บแรกที่เห็นเออก็โอเคนะดูภูมิฐานดี วันนั้นก็ไปดูหนัง กินข้าวแล้วก็กลับ  เรารูสึกชิวๆกับคนนี้นะ ไม่อึดอัดเราเป็นตัวของตัวเองมากก็เลยคุยต่อ  นางก็มาหาเราบ่อยนะ ทุกอาทิตย์ก็เลยไม่เอะใจอะไร
พอเข้าเดือนที่2 ช่วงนั้นเราขึ้นฝึกต่างจังหวัด มีวันนึงที่ พม ส่งแชทเพื่อนสนิทมาให้ดูว่าคุยนู่นนี่นั่น แล้วเราก็ไม่รู้คึกอะไร (เพื่อนสนิทนางสาวเลยอยากส่อง) เลยเอาชื่อไลน์เพื่อนสนิทนางไปหาในไอจี แล้วไอจีอ่ะลิ้งกับเฟสไว้ เราก็ไม่สนใจนะ จนค่ำวันนั้นเรากดเข้าเฟสเพื่อนสนิทนางแล้วเจอเฟสนางจ้า มีรูปนึงที่เพื่อนสนิทนางลงรูปคู่แล้วแท็ก เราตามแท็กเลย ปรากฎว่าใช่!!!! เอ้าไหนบอกไม่มีเฟสไง ไม่ใช่ว่าเราไม่ตามหาเฟสนางนะ เราหาจนพลิกแผ่นดินละ ชื่อเฟสนางคือไม่ลิ้งกับชื่อนางเลยอ่ะ  เราส่องเลยจ้าาา !! แล้วก็เจอเพื่อนนางแซวว่านางเป็นพ่อลูกอ่อน อานางก็บอกนางว่าไปหาลูกบ้างนะ พอเราเลื่อนลงไปเรื่อยๆเจอเม้นที่อานางถามว่าแต่งวันไหน นางตอบวันที่ไป เราหน้าชามากตอนนั้นทักหาเพื่อนสนิทเราเลย เพื่อนเราบอกถามเลยแกอย่าเก็บไว้มันค้างคา เราโทรหานางทันที  นางให้คำตอบว่า
พี่ไม่มีลูก พอดีวันนั้นพี่เมาไปกินเหล้ากับผญคนนั้นแล้วกลับมานอนที่ห้อง  แล้วผญคนนั้นเขาบอกเขามีไรกับพี่ เขาท้อง ก็เลยจะแต่งงาน แต่เขามาบอกทีหลังว่ามีไรกับแฟนเก่างานแต่งเลยถูกยกเลิกไป
 
เราว่ามันทะยิ้มๆ เพราะคอมเม้นดูจริงจังมาก ก็ฟังไว้แต่ยังไม่ตัดสินเพราะไม่มีหลักฐานมากพอ
พอเรากลับมาจากตจว ก็ใช้ชีวิตตามปกติ เขาก็มีมาหาบ้าง แต่เวลาของเรามันไม่ตรงกัน น้อยใจนะ แต่ก็บอกตัวเองช่างมัน  จนกระทั่ง…
มีวันนึงที่เราไปเที่ยวกับเพื่อนสนิทเราซึ่งเป็นญาติกัน เพื่อนก็ถามไถ่ความรักตามปกติ (ขอคั่นแป๊ป คือเราเจอเฟสเขาเราแอดไปตามคำบอกของเขานะ แต่เขาไม่รับ. เราก็บ่นกับ ป ว่าแบบไม่รับจะให้แอดไมวะ เราเลยยกเลิกคำขอ ก็คิดแหละว่ามันต้องมีอะไร เราเลยสืบเลย!!!) เราก็เลยให้ญาติเราแอดไป แปปเดียวเท่านั้นนางรับแอดแล้วนางรัวกดว้าวหนักมากกกกก ญาติเราบอก “ผช คนนี้น่ากลัวนะ ไม่สนับสนุนค่ะ”  แล้วเราก็ส่อง จนเจอภาพนึงเป็นภาพที่คล้ายภาพที่นางเคยส่งมาให้เราดู แต่สิ่งที่ต่างไปคือ ข้อมือขวานางเต็มไปด้วยสายสิญจ์!!! = ผูกข้อไม้ข้อมือ = แต่งงาน  เราคอนเฟิร์มด้วยวันที่ ใช่ด้วย!!! หน้าชาเลยอ่ะ ยังไม่หยุดสืบค้าาา เราเลื่อนลงไปเรื่อยๆ จนเจอภาพเด็กทารกคนนึง ภาพนี้เพื่อนนางเป็นคนโพส #ลูกพ่อม… (ชื่อนาง) เราซูมดูชื่อมารดาของเด็ก ก็เป็นชื่อของผญคนที่นางบอกว่าท้องกับแฟนเก่าแล้วมาหลอกนาง เรานี่แบบ “เห้จังวะ ใส่ร้ายผญที่คลอดลูกให้ตัวเอง”  เราแคปภาพเป็นหลักฐาน รอจังหวะที่จะพูด
หลายคนสงสัยว่าทำไมไม่ปล่อยมันไป คนไม่ดีแบบนี้ นางยืมเงินเราไปค่ะ เงินไม่ได้เยอะมาก แต่คนที่ยังไม่ได้ทำงานไม่ว่าจะจำนวนไหนเงินก็คือเงิน เราต้องเอาเงินคืนก่อน ส่วนนึงคือใจมันยังเหลืออยู่ด้วย นางเลิกกับผญคนนั้นไปแล้ว เราไม่ซีเรียสนะ แต่สิ่งที่เราไม่โอเคคือการโกหก  และเราพูดกับตัวเองว่าถ้าเขามีคนอื่นด้วย เราจะตัดอย่างจริงจัง!!! เราก็ปรึกษาญาติเรา ญาติบอกเอาเงินคืนมา เขาไม่ได้ดีพอที่จะได้เงินเราไป
เรารอจังหวะที่จะพูด ในที่สุดก็ได้จังหวะแล้ว!! เย้ เขาเงียบไปเลย อารมคนไปไหนต่อไม่ถูก เขายอมรับทุกอย่าง เล่าทุกอย่างให้เราฟัง ปัจจุบันน้องอยู่กับแม่เขา ผชคนนี้ส่งเงินให้เดือนละ 5000 มีไปหาลูกบ้าง ในความคิดเราเขาคงไม่คิดว่าเราจะค้นได้ขนาดนั้น แล้วเขาก็บอกว่าเขาไม่ชอบที่โดนสืบ ทั้งๆที่ก่อนหน้าเราบอกว่า เราสืบเก่งนะ เขาบอกว่า. สืบเลย พี่ปล่อยให้หนูสืบ what!!   เราสืบได้เยอะกว่าที่เขาคิดอีก หึ
พอเข้าเดือนที่ 4 นางไม่ค่อยมาหาเรา เราเองก็ไม่ค่อยว่าง น้อยใจมากกกกก และคิดว่ามีซัมติง มีเหตุการณ์นึงตอนนั้นนางมีแพลนจะจัดฟัน  พอนางจัดเราก็แซวขอดูเหล็กหน่อย  นางส่งภาพมาเป็นภาพนางกำลังจะอาบน้ำอ้าปากโชว์เหล็กจัดฟัน แต่ที่เราสนใจคือ รอยช้ำม่วงๆตรงคอด้านซ้ายและใต้ไหปลาร้าด้านซ้าย นางบอก “เราช่างสังเกตจัง ไม่มีอะไรหรอกตัวไรกัดไม่รู้” เรารู้ละแมร่งโกหก  แต่เราเป็นคนที่ถ้าไม่มีหลักฐานมายืนยันจริงๆเราจะไม่ตัดสินใคร เราก็ช่างมัน คือความรู้สึกมันลดลงเรื่อยๆอ่ะ เพราะมันรู้มาเรื่อยๆ เลยไม่เจ็บเท่าไหร่ 
พีคสุดๆๆๆ ช่วงก่อนวันลอยกระทง นางส่งรูปกินข้าวเที่ยงมาให้เรา นางบอกกินกับพี่ที่ทำงาน แต่เราสังเกตภาพว่ามีน้ำ 2 แก้วประจวบเหมาะกับญาติเราแคปที่นางโพสลงเฟสมาซึ่งแคปชั่นเป็นอิโมจิส่งจุ๊บ  เราก็แบบมันน่าจะมีอะไรนะ  เราถามอีกรอบว่าไปกับใครนางบอกเพื่อนสนิทนาง เรารู้เลยว่าไม่ใช่เพราะถ้าไปกับเพื่อนสนิทนางจริงเพื่อนนางจะต้องลงไอจีสตอรี่ แต่วันนั้นเพื่อนนางไม่มีสตอรี่สักอันแล้วก็โพสแบบคนเศร้าๆ เลยมั่นใจว่าไม่ใช่  พอวันลอยกระทง เราอ่ะชวนนางนานละแต่นางบอกติดงาน ติดงานจ้าาาา แต่ส่งรูปว่าไปลอยกระทงกับอีกคนนึง และวินาทีเดียวกันนั้นญาติเราแคปรูปมาให้ว่า 2 คนนั้นมีซัมติงกัน ซึ่งฝ่ายหญิงลง ฝ่ายชายก็ลง เม้น ❤️ ด้วยกดถูกใจเป็นหัวใจอีก เราแบบชาทั้งตัวอ่ะ ทำไงล่ะ โทรเลยยย นางเลยสารภาพว่า “คนคุยพี่เองอ่ะ พี่คุยมาก่อนหนูอีก อย่าคิดมาก โตๆกันแล้ว” เราแบบเห้ย โตแล้วแล้วโกหกได้ คุยหลายคนได้ แบบนี้หรอวะ เราคุยกันสักพัก เราร้องไห้หนักมาก แต่ร้องไห้ให้นาง 3 หยด ส่วนที่เหลือคือเราเสียใจที่ว่าทำไมเราถึงเจอแต่คนแย่ๆ คนที่คุยซ้อน หลอกลวง เห็นแก่ตัว ทำไมเราไม่เจอคนดีบ้าง มันน้อยใจชีวิตอ่ะ หลังจากวางสายไป 30 นาทีเราตัดสินใจ เลิก!!!! 
“พี่คะ เราเลิกคุยกันเถอะ ไม่อยากเป็นตัวเลือกของใคร”  
แล้วเราก็โทรหา ป ที่เป็นเพื่อนสนิทเรา ป คอลกับเรายันตี 1 วางสาย ป เสร็จ เราโทรหาแม่คุยถึงตี 2 
ป ก็ทักมาว่านอนยัง ให้คอลเป็นเพื่อนไหม คือน้ำตาไหลอ่ะ  
เราพูดกับ ป ว่า “ในวันที่ชั้นไม่มีใครแกอยู่ข้างชั้นนะ” 
ป บอก “แล้วนี่ชั้นไม่ได้อยู่ข้างแกหรอ” 
ร้องไห้หนักมากกกกก คนที่แคร์เราและเราควรจะแคร์เขามากที่สุดคือเพื่อนกับครอบครัวจริงๆ ป เป็นคนที่รู้รายละเอียดทุกอย่าง ทุกเรื่อง  มีครั้งนึงเกือบทะเลาะกันเพราะ ป ไม่โอเคกับผชคนนี้ และยื่นคำขาดว่า “ถ้าเป็นเรื่อง พม ไม่ต้องมาคุยกับชั้นอีก”
เราเลิกคุยกันไปได้ 1 วัน นึกขึ้นได้ค่ะ เงินยังไม่ได้คืน (ซิตคอมจังวะ5555) ก็เลยใช้มารยาที่มีกลับไปคุย เพราะเราไม่รู้หรอกว่าผชคนนี้นิสัยเป็นยังไง จะชิ่งหรือเปล่า  เราก็ทำทุกอย่างตามปกติ แต่ครั้งนี้ไม่มีความรู้สึกรักชอบเหลืออยู่แล้ว เรามองเขาในฐานะ ผช คนนึง. นางบอกนางจะคืนให้สิ้นเดือน พ.ย. แต่สุดท้าย นางมาคืน ช่วงต้นเดือน ธ.ค. แต่ที่น่าเจ็บใจคือ ตอนแรกนางบอกเป็นวิศวะ แล้วนางเปลี่ยนงานมาเป็นผู้คุมนักโทษที่เรือนจำแห่งนึงในกรุงเทพที่ใกล้กับรพ.ราชฑัณฑ์อ่ะ นางรับเงินใต้โต๊ะมาหลักหมื่น (นางเล่าให้เราฟังในแชทเองนะ) คือนางได้เงินมาไม่คิดจะคืนเงินเราอ่ะ ต้องให้ทวง แล้วทวงหลายรอบด้วย   ก็ยังดีที่นางคืน อย่างน้อยก็รักษาคำพูด
เราจะสรุปคร่าวๆ เกี่ยวกับผชคนนี้
พม ชื่อจริงเก่า ต ชื่อปัจจุบัน ธ นางสกุล ธ ชื่อเล่น ม ชื่อเฟสขึ้นต้นด้วย O...   L...  (แต่ชื่อเฟสมันเปลี่ยนได้เนอะ) เป็นผชตัวสูงประมาณ 176-178 ซม รูปร่างไม่อ้วนไม่ผอม ผิวสองสี ตาชั้นเดียว เพิ่งจัดฟัน (2562 ช่วงปลายปี) โครงหน้าเรียวยาว คิ้วนางเป็นเอกลักษณ์มากกกกก!!! มันชี้ขึ้นแปลกๆ 
นางไม่ใช่วิศวะ  (เราค้นชื่อนางจากสภาวิศวะกรแล้วไม่เจอ) นางทำงานที่ไซต์ตำแหน่งไรไม่รู้ แต่ปัจจุบันนางบอกเป็นผู้คุมนักโทษ เป็นข้าราชการ (สอบเข้าไปไหมน้าาา)  เข้าไปไม่นานนางรับเงินใต้โต๊ะจากผญคนนึงในหลักหมื่นจ้าา 
นางมีลูกแล้ว เคยแต่งงานแล้ว นางใส่ร้ายผญที่คลอดลูกนางว่าไปมีอะไรกับแฟนเก่าแล้วมาหลอกว่าเป็นลูกนาง  
นางมีอะไรกับผญมาเกือบ 100 คน (นางพูดเองนะ) นางบอกนางชอบอะไรแบบนี้และยังไม่คิดจะหยุดที่ใคร
ปัจจุบันนางคุยอยู่ประมาณ 10 คน และเคยสูงสุด 30 คน 
!! ใครที่คุยกับใครอยู่ก็เช็คด้วยนะว่าเข้าข่ายข้อมูลที่เราบอกไหม อันนี้เตือนด้วยความหวังดี!!
เราคิดว่านางอาจจะ (อาจจะนะ) ติด HIV หรือเปล่า เพราะนางเคยพูดกับเราตอนเจอกันครั้งแรกว่า 
“หนูจะคุยกับคนติด HIV ป่ะ” เราเงียบ “คงไม่คุยสินะ”
นางถามว่าเรามีแผลในปากไหม  คือนางดูย้ำกับเรื่องนี้มาก นางไปตรวจที่กาชาดนะ นางบอกผล negative แต่ก็ไม่รู้สิ ไม่มีหลักฐานอะไรมายืนยัน 
อ้อ! อีกอย่างคนที่นางลงรูปคู่ด้วยตอนวันลอยกระทงอ่ะ นางเรียกผญคนนั้นว่า “ไอ้ ยิ้ม…(ชื่อ)…” แล้วก็บอกเราว่าแบบ พี่ไม่เอาผญคนนั้นหรอก  เดี๋ยวมาต่อนะคะ

 
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่