ความรู้สึกหลังอกหักครั้งเเรก เคยคิดไว้ว่าจะไม่มีความรู้สึกเเบบนี้เด็ดขาดเเต่พอเจอเข้าไปกลับไปไม่เป็นเลยโดนให้ความหวังตั้งเเต่เริ่มคุย ไปไหนด้วยกันมั้งละ จนในที่สุดให้ความหวังทำให้เกิดความคาดหวังจนสุดท้ายคนที่เจ็บก็คือตัวผมที่เจ็บจนจุกในอกไปหมดทำไรไม่ถูกเลย นั่งเล่นเกมให้เลิกคิดฟุ้งซ่านก็เเล้ว ฟังเพลงโดยคัดเนื้อหาพวกความรักออก ก็ยังรู้สึกทรมาน ถึงผมจะได้อ่านๆมาจากหลายๆที่ว่าเวลาจะเยียวยาทุกสิ่งเเต่สุดท้ายสิ่งที่กลัวคือความยาวนานของการเจ็บปวดนี่สิผมต้องทนความรู้สึกเเบบนี้ไปอีกสักกี่วัน เดือน หรือ ปี จนบางทีผมก็เริ่มสงสัยเราอยากได้ความรักไปทำไมถ้ามันจะโหดร้ายกับเราได้ขนาดนี้ เเต่ทำไงได้มันรู้สึกไปเเล้วกลับไปเเก้อะไรไม่ได้เเล้วด้วยสิ น้ำตาเหมือนจะไหลเเต่กลับไม่ออกมา สิ่งเดียวที่รู้สึกได้ชัดเจนเลยก็คือความรู้สึกเเละคำถามที่เเน่นเต็มอกไปหมด ผมจะจัดการยังไงดีกับความรู้สึกเเล้วก็คำถามมากมายที่เกิดขึ้นในหัวเเละอกของผม มันทรมานจริงๆ