ขับรถไปทำงานไป-กลับวันละ50กิโล สิ่งที่เจอทุกวันนอกจากรถเมล์ควันดำ ขับรถฝ่าสัญญาณไฟ  ขับรถไปเล่นโทรศัพท์ไป 
ก็คือขับไปดูดบุหรี่ไปและการล้วงบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบเมื่อรถติดไฟแดง
ทำไม..ทำไมมันช่างชิวจังเลยวะ(คิดอยู่ในใจ)  เหมือนตัวเองกำลังขับรถเล่นในสวนเอเดนก็ไม่ปาน
ดูดไปน้ำลายไป  ลงข้างๆขาตัวเองนั่นแหละ 
ทุกครั้งที่เจออยากขับรถไปเทียบข้างๆแล้วก็พูดว่า  "พี่ครับขอโทษนะครับ  ไม่สูบบุหรี่ตอนจอดไฟแดงได้ไหมครับ"  
นี่คือคำที่เตรียมไว้  แต่ด้วยความขลาดกลัวว่าจะโดนตะบันหน้ากลับมา  และความเห็นแก่ตัวของเราเองว่าไม่ใช่เรื่องของเราสักหน่อย  
มันเหม็นนักขัดลูกตาก็ถอยให้ห่าง  เรื่องก็จะผ่านไป  แต่อยากถามจริงๆอยากถามว่ามีใครมีความคิดแบบเดียวกันนี้ไหม ควรทำยัง?
1. เราควรจะเป็นคนริเริ่มบอกให้คนเหล่านี้รู้ว่าที่ทำอยู่มันรบกวนสิทธิคนอื่น  ควรหรือไม่  เหตุผลคืออะไร? 
2.แล้วถ้าบอกว่า"ควร"จะเริ่มใช้คำพูดยังไงให้ทำร้ายจิตใจเขาน้อยที่สุด  
ในใจไม่ได้ต้องการจะเป็นฮีโร่หรือทำเขาหน้าแตกต่อหน้าคนอื่นๆหรอกนะ  
แต่ก็อยากจะเป็นคนจุดประกายไฟใส่ความคิดเขาว่าที่ทำอยู่มันไม่ควร 

คหสต.
เขาอาจจะเลิกทำเลยไม่ได้ตอนนั้น ก็ไม่เป็นไร  (รอได้) แต่หลายๆครั้งผ่านไปเขาอาจจะเริ่มคิดขึ้นมาหรือยังไง？
1คนบอกไปคิดไม่ได้ 2-3คนที่เหลืออาจจะคิดได้บ้าง   ก็ได้ถือว่าเป็นการช่วยสังคมให้น่าอยู่ และรู้จักเกรงใจกันมากขึ้น