คือเปิดเทอมม.2ตั้งใจอย่ดีเลยจะเป็นเด็กดีจะไม่ขาดเรียนจะตั้งใจ แล้วอยู่ดีๆที่บ้านก็เกิดเหตุการเงินช๊อตค่ะ แม่เราเป็นหนี้เงินก้อนโต พ่อก็หนีหนี้ไปอยู่ต่างจังหวัด ส่วนแม่ก้ต้องรับหน้าใช้หนี้ที่พ่อสร้างแต่เดิมบ้านฉันมีฐานะเป็นกลางแล้วอยุ่ๆวันนึงไม่มีเงินแม้แต่จะไปโรงเรียนมันทำให้ฉันต้องขาดเรัยนบ่อยๆด้วยความที่เป็นนักเรียนทุนก็จะขาดเรียนบ่อยไม่ได้ไม่งั้นจะหมดสิทธิได้ทุนต่อเนื่อง ฉันหยุดจนเวลาเรียนเริ่มไม่พอครุเริ่มเรียกฉันออกไปคุยนอกห้องเรียนในขณะที่ทุกคนกำลังเรียนฉันอายมากฉันไม่ชอบเลย
ฉันเริ่มไม่อยากไปโรงเรียน ฉันไม่ชอบที่ครูชอบเรียกฉันไปตอนที่ทุกคนกำลังเรียน ครุเริ่มเรียกฉันบ่อยขึ้นฉันเริ่มรุ้สึกกดดัน แม่ฉันต้องเอาที่ดินไปจำนำจะได้เงินฉันก็จะได้ไปเรียนและแม่ก้จะได้ทุนไปขายของ ฉันรุ้ว่แม่ต้องเหนื่อยเพื่อส่งฉันไปเรียนไม่ว่าพยายาม แค่ไหนฉันก็ยังเรียนไม่ผ่าน ครูปประจำชั้นของฉันบอกว่าถ้าหยุดบ่อยๆจะแจ้งตไรวจมาจับแม่....ฉันเครียดมากมันยิ่งทำให้ฉันยิ่งไม่อยากไปโรงเรียนแถมครูเขายังบอกอีกว่าจะไม่ให้เลื่อนชั้นเรียนถ้าเวลาเรียนไม่พอ....ฉันเล่าให้แม่ฟังแต่แม่บอกว่าไร้สาระที่ครูเขาพพุดเพราะเขารัก...ฉันไม่รู้ควรทำยังไงกับชีวิตดีฉันเคยคิดจะฆ่าตัวตายแต่ฉันเป็นห่วงแม่สุดท้ายก็ทำไม่ได้ฉันเสียใจมากกที่พยายามทำอะไรโง่ๆ ตอนนี้ฉันหยุดเรียนมา2อาทิตย์แล้วใกล้สอบแล้วด้วยฉันไม่อยากไปโรงเรียนเลยปีเทอมหน้าก็จะขึ้นม.3แล้วฉันพยายามกัดดฟันทนเรียนต่อไปแต่ตอนนี้ฉันทนต่อไปไม่ไหวแล้วฉันเหนื่อยฉันไม่สามารถเข้มแข็งแบบแม่ได้...ฉันเครียดจนนอนร้องไห้ทุกคืนฉันเริ่มมีอาการณ์เห็นภาพหลอนฉันก็เล่าให้แม่ฟังแต่แม่ก้บอกว่าฉันคิดไปเองฉันควรทำไงดี(ฉันไม่เคยใช้ยา หรือสารเสพติดดใดๆทั้งสิ้น)