ทำไมเราจึงไม่ควรเรียกว่าที่จอดรถคนพิการ?
=เพราะที่จอดรถพิเศษจุดนี้ ไม่ใช่ว่าพิการอะไรแล้วจะจอดได้หมด และถึงแม้ไม่พิการแต่หากเข้าเงื่อนไขก็สามารถใช้ได้
จริงๆไม่ควรเรียกว่าที่จอดรถคนพิการเลย
เพราะในความเป็นจริง ที่จอดรถนี้ เกิดมาเพื่อผู้ที่ไม่สามารถเดินได้ด้วยตนเองเพียงลำพัง หรือมีความลำบากในการเดินมาก
เช่น ผู้สูงอายุที่เข่าเสื่อม ผู้พิการขาขาด ผู้ที่ขาหัก,ซ้น(ต้องใช้ไม้ค้ำยัน) ผู้พิการตาบอดที่ต้องใช้คนจูงหรือไม้คลำทาง เป็นต้น
คือถ้าเป็นผู้พิการทางหู หูหนวก หรือผู้พิการอื่นๆเช่น แขนขาดแต่เดินได้
ก็ไม่ได้รับสิทธิ์ให้ใช้ที่จอดพิเศษนี้นะครับ
ต้องเป็นผู้ที่เดินคนเดียวได้ยากลำบากเท่านั้น
หลายคนสงสัยว่า ทำไมล่ะ?
พี่จอดพิเศษนี้เกิดขึ้นมาด้วยแนวคิดที่ว่า ที่จอดรถปกติทั่วๆไปมีช่องว่างด้านข้างรถไม่มากนัก
ซึ่งเพียงพอให้ผู้ที่ประสบปัญหาข้างต้น สามารถเดินได้อย่างสะดวก
(เช่น ต้องใช้รถเข็น, ต้องใช้ไม้ค้ำ, ต้องมีคนประคองเดินเองไม่ได้ เป็นต้น)
จึงมีที่จอดพิเศษนี้ถือกำเนิดขึ้นมา
โดย ที่จอดพิเศษนี้ จะพิเศษกว่าคนอื่นตรงที่
1. อยู่ใกล้ทางลาด เพื่อให้เหมาะต่อการเคลื่อนที่สำหรับรถเข็น และการประคอง
2. ด้านข้างช่องจอด เว้นที่ว่างไว้เพียงพอต่อการใช้งานรถเข็น หรือไม้ค้ำ หรือสามารถเดินตีคู่กันได้หลายคนเพื่อง่ายต่อการประคอง
3. ถ้าเป็นในปั๊ม จะอยู่ใกล้ห้องน้ำพิเศษ(สำหรับผู้ใช้รถเข็น/ผู้สูงอายุ) เพื่อให้ผู้ที่ประสบปัญหาในการเดิน สามารถเข้าถึงห้องน้ำได้ง่ายขึ้น
4. ถ้าเป็นห้าง จะอยู่ใกล้ประตูทางเข้า เพราะคนเหล่านี้เขาเคลื่อนที่ลำบาก และใช้เวลาเดินทางนาน จึงช่วยอำนวยความสะดวก
เพราะมันอำนวยความสะดวกสบายแบบนี้นี่เอง จึงทำให้ผู้พิการทางความคิดชอบเข้ามาแย่งใช้เบียดเบียน เป็นปัญหาสังคมอยู่อย่างทุกวันนี้
ที่จอดรถคนพิการ ไม่ใช่ที่จอดสำหรับคนพิการเพียงอย่างเดียว และไม่ใช่ว่าพิการอะไรก็จอดได้
แล้วถ้าเราไม่เรียกว่าที่จอดรถผู้พิการ
เราควรเรียกที่จอดรถนี้ว่าอะไรดี มาช่วยกันคิดดีกว่า
เมื่อไหร่สังคมจะเลิกเรียก ที่จอดรถคนพิการ เพราะที่จริงมันไม่ใช่
=เพราะที่จอดรถพิเศษจุดนี้ ไม่ใช่ว่าพิการอะไรแล้วจะจอดได้หมด และถึงแม้ไม่พิการแต่หากเข้าเงื่อนไขก็สามารถใช้ได้
จริงๆไม่ควรเรียกว่าที่จอดรถคนพิการเลย
เพราะในความเป็นจริง ที่จอดรถนี้ เกิดมาเพื่อผู้ที่ไม่สามารถเดินได้ด้วยตนเองเพียงลำพัง หรือมีความลำบากในการเดินมาก
เช่น ผู้สูงอายุที่เข่าเสื่อม ผู้พิการขาขาด ผู้ที่ขาหัก,ซ้น(ต้องใช้ไม้ค้ำยัน) ผู้พิการตาบอดที่ต้องใช้คนจูงหรือไม้คลำทาง เป็นต้น
คือถ้าเป็นผู้พิการทางหู หูหนวก หรือผู้พิการอื่นๆเช่น แขนขาดแต่เดินได้
ก็ไม่ได้รับสิทธิ์ให้ใช้ที่จอดพิเศษนี้นะครับ
ต้องเป็นผู้ที่เดินคนเดียวได้ยากลำบากเท่านั้น
หลายคนสงสัยว่า ทำไมล่ะ?
พี่จอดพิเศษนี้เกิดขึ้นมาด้วยแนวคิดที่ว่า ที่จอดรถปกติทั่วๆไปมีช่องว่างด้านข้างรถไม่มากนัก
ซึ่งเพียงพอให้ผู้ที่ประสบปัญหาข้างต้น สามารถเดินได้อย่างสะดวก
(เช่น ต้องใช้รถเข็น, ต้องใช้ไม้ค้ำ, ต้องมีคนประคองเดินเองไม่ได้ เป็นต้น)
จึงมีที่จอดพิเศษนี้ถือกำเนิดขึ้นมา
โดย ที่จอดพิเศษนี้ จะพิเศษกว่าคนอื่นตรงที่
1. อยู่ใกล้ทางลาด เพื่อให้เหมาะต่อการเคลื่อนที่สำหรับรถเข็น และการประคอง
2. ด้านข้างช่องจอด เว้นที่ว่างไว้เพียงพอต่อการใช้งานรถเข็น หรือไม้ค้ำ หรือสามารถเดินตีคู่กันได้หลายคนเพื่อง่ายต่อการประคอง
3. ถ้าเป็นในปั๊ม จะอยู่ใกล้ห้องน้ำพิเศษ(สำหรับผู้ใช้รถเข็น/ผู้สูงอายุ) เพื่อให้ผู้ที่ประสบปัญหาในการเดิน สามารถเข้าถึงห้องน้ำได้ง่ายขึ้น
4. ถ้าเป็นห้าง จะอยู่ใกล้ประตูทางเข้า เพราะคนเหล่านี้เขาเคลื่อนที่ลำบาก และใช้เวลาเดินทางนาน จึงช่วยอำนวยความสะดวก
เพราะมันอำนวยความสะดวกสบายแบบนี้นี่เอง จึงทำให้ผู้พิการทางความคิดชอบเข้ามาแย่งใช้เบียดเบียน เป็นปัญหาสังคมอยู่อย่างทุกวันนี้
ที่จอดรถคนพิการ ไม่ใช่ที่จอดสำหรับคนพิการเพียงอย่างเดียว และไม่ใช่ว่าพิการอะไรก็จอดได้
แล้วถ้าเราไม่เรียกว่าที่จอดรถผู้พิการ
เราควรเรียกที่จอดรถนี้ว่าอะไรดี มาช่วยกันคิดดีกว่า