ไม่รู้ว่าช่วงนี้เป็นช่วงที่ต้องเจออะไรหนักๆสำหรับเธอหรือเปล่า 
ทั้งงานโปรโมทซีรี่ย์ ทั้งเรื่องที่ต้องเตรียมไปฝึกซ้อมที่ USA ทั้งเรื่องเรียนที่ใกล้จะจบแล้ว 
อีกทั้งความเสียใจและดีใจที่ถลาโถมเข้ามา ณ ช่วงเวลานี้  ( และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเธอจะไม่อ่านเว็บที่มีพื้นหลังเป็นสีม่วง-น้ำเงิน ) 
แต่ทุกอย่างย่อมมีสองด้าน ถ้าเธอไม่อ่านฟี๊ดแบ๊คในโลกโซเชี่ยล แล้วข้อความดีๆ และกำลังใจจากแฟนคลับจะเดินทางมาหาเธอได้ยังไง 
ซึ่งในวันที่ดูมืดหม่นที่สุดในชีวิต เธอก็ยังคงเป็นแสงอันอบอุ่น ที่ค่อยใส่ใจคนรอบข้างอยู่เสมอๆ



  ใครกันที่ค่อยปลอมประโลมเพื่อนๆเวลาที่มีคนเสียใจ 
 
  ใครกันที่เข้าไปสวมกอดน้องๆ เวลาที่พวกเธอรู้สึกผิดหวัง
 
  ใครกันที่อยู่ข้างๆเวลาที่มีใครสักคนในวงรู้สึกไม่ไหวและต้องการใครสักคน
 
  และใครกันที่แม้ในวันที่รู้สึกไม่โอเคที่สุด แต่ก็ยังค่อยส่งรอยยิ้มกลับมาให้กับเหล่าแฟนคลับได้อยู่เสมอๆ 
  เพื่อบอกกับทุกๆคนว่า  " ไม่เป็นไรนะทุกคนๆ หนูโอเค " 
 
 " เธอไงปัญสิกรณ์ "
ไม่แปลกใจเลยว่าทำไม เพื่อนๆในวงและแฟนคลับถึงได้รักเธอมากขนาดนี้ 
และไม่ว่าจากนี้ไปจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น แฟนคลับรวมไปถึงเพื่อนๆทุกคนในวงก็ยังพร้อมจะเดินไปข้างๆเธอเสมอ
จริงๆก็อยู่ข้างๆเธอมานานแล้วนะปัญสิกรณ์ แค่เธอลองมองดูและพร้อมแบ่งปันความรู้สึกต่างๆที่ผ่านมาร่วมกัน 
และเติบโตขึ้นเป็น " ปัญสิกรณ์ที่ดีขึ้น " ไปอีกในทุกๆวัน 











ไม่รู้ว่าได้เขียนไปในที่ไหนบ้างหรือยัง หรืออาจจะเยอะแล้ว ในโพสของเราก็ได้นะ
แต่ก็......

" ยินดีด้วยนะจ๊ะ กับโอกาสได้ไปฝึกกับโครงการ 30 days in LA "  

พี่เชื่อว่าสิ่งนี้จะต้องมอบอะไรดีๆกับคืนมาสู่เราแน่นอน ไปอยู่ทางนู้นก็อย่าพึ่งลืมคนทางนี้ละ
และก็ดูแลสุขภาพด้วยนะ พี่เป็นห่วง (จริงๆก็เป็นห่วงทั้ง 6 คนนั้นแหระ ฝากปัญดูน้องๆด้วยนะ // นี่ขนาดยังไม่ไปนะเนี่ย -  - ) 
แล้วพี่จะฝึกเต้นรอ เพลงต้องมีการเต้นใช่ไหม? มีแหระ คุยกับใครเนี่ย 555
#ปัญสายซับ
#เดี๋ยวพี่แท้งค์ให้เอง 
#ปีหน้าก็มาเริ่มต้นปีใหม่ไปด้วยกันและเปลี่ยนมันให้เป็นปีที่ดีสุดอีกปีหนึ่งนะ 
(จะรีบไปไหมเนี่ย )