สวัสดีค่ะเราชื่อ นิ่ม (นามสมมุติ) 
เราอยากขอพื้นที่ระบายตรงนี้หน่อยนะคะ คือเราเป็นคนคนหนึ่ง ซึ่งดูจากภายนอก เราเป็นคนที่ปกติดีทุกอย่าง ถ้าเราได้อยู่กับคนรอบข้าง ไม่เพื่อน พี่ น้อง หรือ แฟน เราจะเป็นที่ร่าเริง ชวนหัวเราะ แต่ถ้าเราได้อยู่คนเดียว เราจะมีอาการเศร้า อยากร้องไห้ ถึงบางครั้ง เราก็มีอาการที่เรียกว่า ดาวน์ ก็ว่าได้ ตลอดเวลาที่เราอยู่คนเดียว เราก็มีความคิดที่ อยากฆ่าตัวตาย อยากให้หายๆ ไป จะได้ไม่ต้องมารับรู้ จะได้ไม่รู้สึก 
เราอิจฉาคนอื่นมากเลยนะ ที่มีครอบครัวที่คอยซัพพอตทุกอย่าง แต่กับเราไม่รู้ทำเวรทำกรรมอะไรมา พอจะมีความสุขหน่อย ความทุกข์ก็เข้ามา พอมีปัญหาเข้ามา เราก็ไม่สามารถไปพึ่งหรือไประบายกับใครได้ แปลกเนอะ ที่กับเราคนอื่นมาพึ่งกันเต็มเลย
เราเคยคิดนะเราอยากโทรไปปรึกษา ปัญหาสุขภาพจิตมาก แต่คนรอบข้างก็พากันหัวเราะ แล้วบอกเราเป็นคนบ้า จะโทรไปปรึกษาอาการบ้าหรอ ? คือเราเครียดค่ะ เราไม่สามารถระบายกับใครได้ เลยขอพิมพ์เป็นตัวอักษรไว้ตรงนี้นะคะ  เพื่อมีใครเข้ามาอ่าน ขอบคุณค่ะ