เราเป็นมนุษย์เงินเดือนคนหนึ่งที่รู้สึกอิดออดกับการไปทำงาน และเบื่อหน่ายกับวันจันทร์มากค่ะ อยากรู้ว่ามีมนุษย์เงินเดือนคนไหนที่อยากไปทำงานทุกวัน ไม่อยากให้ถึงวันศุกร์ อยากให้ถึงวันจันทร์เร็วๆ ถ้ามี อยาก

สวัสดีครับ  ตอนนี้ผมประสบกับภาวะหมดไฟในการทำงาน เบื่องาน  มันทำให้ฟุ้องเฟ้อ บ่นข้อเสียของบริษัท คิดวางแผนจะลาออกและคุยกับ หัวหน้าเสร็จสรรพ ประเด็นคือผมอยากออกจริงๆหรือว่าผมแค่บ่นระบาย อยาก

หมดไฟในการทำงาน เบื่อระบบงาน เพื่อนร่วมงาน เจ้านาย อยากเปลี่ยนรูปแบบงานก็อยากครับ แต่ไม่กล้าพอ ทำไปวันๆ ทุกวันนี้ซังกะตาย สุขตอนเดียวคือการถึงจุดสุดยอดตอนมีเพศสัมพันธุ์ครับ พอเสร็จแล้วรุ้สึกชีวิตไม่ม

เราบ่นอยากลาออกทุกวัน แต่ยังไม่ออกสักที แต่ความรู้สึกเราแบบ ใจมันไม่อยากอยู่แล้ว ไปทำงานก็เหมือนให้มันผ่านไปวันๆ กลับมาถึงบ้าน เหมือนงานเราดูดพลังเราไปหมด หมดไฟในการทำงาน บ่นอยากลาออกทุกวันกับแฟน แต่ง

พอดีมีเพื่อนสนิทชอบมาบ่นให้ฟัง คือเราไม่ได้รำคาญที่เขาเล่าแต่ก็ไม่รู้จะให้กำลังใจยังไง 😅 ส่วนตัวคิดว่ารัฐควรออกกฎหมายกำหนดชั่วโมงให้ทำมากสุด 5 วันไปเลย

บางทีปลายทางของคนมุ่งมั่นตั้งใจ ทุ่มเทกระตือรือร้น พยายามเรียนรู้สิ่งใหม่ๆตลอดเวลา ก็คือทำงานเก็บเงินไปจ่ายค่าหมอค่ายา ไม่ว่างานจะยุ่งแค่ไหนก็อย่าลืมดูแลสุขภาพกันด้วยนะคะ สุขภ

คือเป็นพนักงานออฟฟิศทั่วไป เลิกงานก็ปิดคอมวิ่งไปแสกนนิ้วกลับบ้าน พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ วันหยุดก็ไปเที่ยวชิวไปวันๆ ตามห้าง บางครั้งก็ออกทริป ตจว. กับเพื่อนฝูงเฮฮาปาร์ตี้ไปเรื่อยเปื่อย บ้างก็ปัดทินเดอร

บัณฑิตจบใหม่ตกงาน5แสนกว่า นี่ยังไม่รวมการดิสรัปคนที่มีงานทำแล้วต้องตกงาน ไปดูกิจการการลงทุนก็มีแต่ทรงกับทรุดสังเกตุได้จากป้ายให้เช่าอาคาร หรือห้องในห้างก็มีทยอยเลิกกันทุกเดือน  รายใหม่ไม่ค่อยมี&n

ทุกวันนี้รู้สึกเหมือนแต่ละคนทำงานแบบซังกะตาย ทำไปวันๆ พลอยทำให้คนหมดไฟกันไปทีละคน จะต้องทำอย่างไรให้ทีมงานมีความกระฉับกระเฉงในการทำงานครับ

อนึ่งขออนุญาตกล่าวก่อนว่า - ผมไม่ได้เลือกสาขานิติศาสตร์เอง ที่บ้านผมบังคับให้เรียน ถึงผมไม่ชอบ แต่ผมก็พยายามเรียนจนจบ แล้วก็ทำงานกับบริษัทที่บ้านมาเรื่อยๆ * จนออกจากงานบริษัทที่บ้านเพราะ คนในครอบครั