ตอนแรกดูผ่านๆ ยังไม่ได้อะไรเท่าไหร่ พอดีเห็นบอกถึงตอนพระเอกเริ่มเหลิงน่าหมั่นไส้ ก็เลยมาดูสักหน่อยว่าเหลิงแค่ไหน ดูไปดูมาเลยย้อนดูเลย สนุกดี ชอบน้องนายตอนเล่นฉากเหลิงคือเหลิงแบบเด็กหลงระเริง ดูไม่ฉลาดเหมือนที่แม่มิตาว่าจริงๆ ออกโง่เลยอ่ะ แล้วน้องนายทำให้เรารู้สึกว่าคนนี้ดูเสร่อๆ เหมือนสามล้อถูกหวยจริงๆ คิดอะไรแบบเด็กๆอย่างการที่ให้มิตตามาเจอเจนเพื่อถามว่าสรุปมิตตาไล่เจนออกจริงเหรอ มันดูเป็นการกระทำของคนที่หลงตัวเองมากจริงๆ 

แต่เราชอบตอนที่ทะเลาะกับพ่อ ที่ว่าพ่อว่าเป็นห่วงแล้วทำไมต้องว่า เหมือนพ่อไม่อยากให้เขาประสบความสำเร็จ อยากให้เขาต้องมาคอยพึ่งพาพ่อตลอด คือพอมีฉากนี้มันตอบทุกอย่างเลยว่าเด็กคนนี้ทำไมเป็นอย่างนี้ คือพ่อก็เอาแต่ว่าจริงๆ พ่อไม่แสดงว่ายอมรับ แถมยังต่อว่าความสำเร็จของตฤณ ถ้าเป็นห่วงก็เตือนกันดีๆ บอกกันดีๆ มันมีหลายอย่างที่ตฤณยังไม่เคยเจอ และเขาต้องพยายามปรับตัวก็ชื่อเสียงเงินทองที่ถาโถม แถมมาเจอคนแบบมิตตาอีก ตฤณเหมือนคนที่ดีใจแล้วอยากให้คนที่ตัวเองต้องการการยอมรับดีใจกับเขาด้วย แต่พ่อก็ไม่ทำ พอพ่อไม่ทำเขาก็ต้องคอยไปหาคำเยินยอสรรเสิญจากคนอื่นแทน แล้วไปเจอคนแบบมิตตา แต่มิตตาเองก็เตือนตฤณหลายอย่าง แม้จะเตือนเพราะผลประโยชน์ตัวเองก็ตาม

อีกฉากที่ชอบคือตอนนี้เจนถามเอกิว่าถ้ารู้ว่ามิตตาเป็นคนร้ายขนาดนั้นทำไมยังรัก แล้วเอกิบอกว่า เพราะเขายอมรับในตัวของมิตตาได้ไม่ว่ามิตตาจะเป็นยังไงก็ตาม เราว่าไดอะล็อกนี้ดีอ่ะ มันเหมือนกับการยอมรับว่า เออ จะร้ายก็รัก ยอมรับไม่ต้องหาข้อดีหรอก ฉันรุ้ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ดีแหละและฉันก้ยอมรับความไม่ดีนั้น

โดยรวมเราว่าละครสนุกดีเลยะ แต่ช่องโปรโมทแบบอะไรไม่รู้ =*=