ตามหัวข้อกระทู้แหละคะ จะเล่าต่อหัวข้อ
เรามีแฟนอยู่แล้ว เราก็ใช้ชีวิตปกติไปทำงานปกติทุกวันแหละ แต่มีอยู่วันนึง เรากูแค่อยากหาเฟสพี่คนนึงกับเพื่อน ก็หาจนเจอ แอดเพื่อนไป ก็ได้คุยกันได้เบอร์กัน โทรคุยกัน ความสัมพันธ์มันก็เริ่มเปลี่ยน (แต่ขอบอกก่อนว่าต่างคนก็ต่างมีแฟนเหมือนกัน) ไม่รู้จะพูดยังไงความสัมพันธ์แบบนี้ ความรู้สึกเราไม่ใช่รักอะ แต่เราก็บอกรักบอกคิดถึงพี่เขาทุกวัน พี่เขาก็บอกรักบอกคิดถึงเราทุกวันเหมือนกัน คุยกันเหมือนต่างคนต่างไม่มีแฟน แต่แท้จริงคือมี ก็คุยกันเรือยเปื่อย จนบางครั้งพูดกันจนถึงจะหนีแฟนตัวเองไปประเทศอื่นกันไหม เหมือนคิดวางแผนจะพากันหนี แต่ไอร่ตัวเราเองก็คิดในใจว่าเราไม่พี่เขาเป็นผัวหรก แต่เราบอกพี่เขาทุกอย่างนะว่าเราทิ้งแฟนเราไม่ได้ เขาช่วยเหลือดูแลเราดีทุกอย่าง แต่พี่เขาก็บอกเราว่า โอเครพี่เข้าใจ ไม่เป็นไร แต่ไม่มีถ้าที่ว่าพี่เขาจะเลิกคุยกับเราและดูเหมือนว่าจะยิ่งรักเรามากขึ้นทุกวัน อาจเป็นเพราะเราเองก็ได้ที่ให้ความหวังพี่เขาโดยไม่รู้ตัว เราก็รู้ตัวแหละว่าเราเองนี้แหละผิด ผิดตั้งแต่หาเฟสเขา แต่ตอนนี้เราก็พยายามตีตัวออกหางพี่เขานะ เคยนัดเจอกันครั้งเดี่ยว และไม่เคยเจอกันอีกเลย มีแต่โทรเฟสหากัน พี่เขาก็ถามตลอดเมื่อไหร่เราจะได้เจอกันอีก เราก็ไปให้ความหวังพี่เขาจริงๆแหละ ว่าวันเสาร์เราจะไปหา แต่พอใกล้ถึงวันเราก็โกหกพี่เขาเพื่อที่จะไม่ยากไปหา เพราะไม่อยากสร้างความสัมพันไม่ยากสร้างความทรงจำไว้ให้พี่เขาเจ็บไปมากกว่านี้ แต่ก็ยังคุยกันเรือยทางแชทก็ยังบอกคิดถึงพี่เขาอยู่ แต่ทำไมนะ เราก็คิดว่า ทั้งที่เราก็บอกว่าเราทิ้งแฟนเราไม่ได้ แต่ทำไมพี่เขายังรัก ยังอยากอยู่กับเรา แต่ทำไมเขาไม่คิดว่ามันเป็นไปไม่ได้หรก ความรักระหว่างพี่เขากับเรา เหมือนอย่างที่เราคิดตอนนี้ เพราะเราคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้เราถึงอยากหยุดความสัมพันกับพี่เขา แต่เราจะพูดยังไงดี ช่วยแนะนำเราหน่อยได้ไหม ขอบคุณล่วงหน้า ปล. อย่าด่าเรานะ เรารู้สึกผิดแล้ว อย่าให้เรารู้สึกผิดไปมากกว่านี้เลย ขอบคุณอีกครั้ง (ถามเพิ่มได้)
อยากหยุดความสัมพันที่ตัวเองก่อ แต่ไม่รู้จะทำยังไง
เรามีแฟนอยู่แล้ว เราก็ใช้ชีวิตปกติไปทำงานปกติทุกวันแหละ แต่มีอยู่วันนึง เรากูแค่อยากหาเฟสพี่คนนึงกับเพื่อน ก็หาจนเจอ แอดเพื่อนไป ก็ได้คุยกันได้เบอร์กัน โทรคุยกัน ความสัมพันธ์มันก็เริ่มเปลี่ยน (แต่ขอบอกก่อนว่าต่างคนก็ต่างมีแฟนเหมือนกัน) ไม่รู้จะพูดยังไงความสัมพันธ์แบบนี้ ความรู้สึกเราไม่ใช่รักอะ แต่เราก็บอกรักบอกคิดถึงพี่เขาทุกวัน พี่เขาก็บอกรักบอกคิดถึงเราทุกวันเหมือนกัน คุยกันเหมือนต่างคนต่างไม่มีแฟน แต่แท้จริงคือมี ก็คุยกันเรือยเปื่อย จนบางครั้งพูดกันจนถึงจะหนีแฟนตัวเองไปประเทศอื่นกันไหม เหมือนคิดวางแผนจะพากันหนี แต่ไอร่ตัวเราเองก็คิดในใจว่าเราไม่พี่เขาเป็นผัวหรก แต่เราบอกพี่เขาทุกอย่างนะว่าเราทิ้งแฟนเราไม่ได้ เขาช่วยเหลือดูแลเราดีทุกอย่าง แต่พี่เขาก็บอกเราว่า โอเครพี่เข้าใจ ไม่เป็นไร แต่ไม่มีถ้าที่ว่าพี่เขาจะเลิกคุยกับเราและดูเหมือนว่าจะยิ่งรักเรามากขึ้นทุกวัน อาจเป็นเพราะเราเองก็ได้ที่ให้ความหวังพี่เขาโดยไม่รู้ตัว เราก็รู้ตัวแหละว่าเราเองนี้แหละผิด ผิดตั้งแต่หาเฟสเขา แต่ตอนนี้เราก็พยายามตีตัวออกหางพี่เขานะ เคยนัดเจอกันครั้งเดี่ยว และไม่เคยเจอกันอีกเลย มีแต่โทรเฟสหากัน พี่เขาก็ถามตลอดเมื่อไหร่เราจะได้เจอกันอีก เราก็ไปให้ความหวังพี่เขาจริงๆแหละ ว่าวันเสาร์เราจะไปหา แต่พอใกล้ถึงวันเราก็โกหกพี่เขาเพื่อที่จะไม่ยากไปหา เพราะไม่อยากสร้างความสัมพันไม่ยากสร้างความทรงจำไว้ให้พี่เขาเจ็บไปมากกว่านี้ แต่ก็ยังคุยกันเรือยทางแชทก็ยังบอกคิดถึงพี่เขาอยู่ แต่ทำไมนะ เราก็คิดว่า ทั้งที่เราก็บอกว่าเราทิ้งแฟนเราไม่ได้ แต่ทำไมพี่เขายังรัก ยังอยากอยู่กับเรา แต่ทำไมเขาไม่คิดว่ามันเป็นไปไม่ได้หรก ความรักระหว่างพี่เขากับเรา เหมือนอย่างที่เราคิดตอนนี้ เพราะเราคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้เราถึงอยากหยุดความสัมพันกับพี่เขา แต่เราจะพูดยังไงดี ช่วยแนะนำเราหน่อยได้ไหม ขอบคุณล่วงหน้า ปล. อย่าด่าเรานะ เรารู้สึกผิดแล้ว อย่าให้เรารู้สึกผิดไปมากกว่านี้เลย ขอบคุณอีกครั้ง (ถามเพิ่มได้)