เมื่อก่อนเป็นคนไม่ร้องไห้กับอะไรง่ายๆค่ะ แทบจะไม่ร้องไห้เลยแต่จะเก็บไว้ในใจตลอดและทำตัวเข้มแข็งเสมอมาและทำมาได้ดีหลายปีเลยค่ะ จนช่วงนี้รู้สึกว่าเก็บไม่ไว้อะไรนิดๆหน่อยๆก็ร้องไห้ค่ะ
รู้สึกเกลียดตัวเองตอนนี้มากค่ะ เดือนก่อนร้องไห้ทั้งเดือนร้องไห้ทุกวันที่ตื่นนอนค่ะ จนเพื่อนที่เป็นโรคซึมเศร้าให้ยามาทานก็ดีขึ้นช่วงนึงค่ะ ตอนนี้พอไม่ได้ทานยาแล้วแม้ไม่ร้องไห้ทุกวันแต่เพื่อนด่านิดหน่อยก็ร้องค่ะ พอเราเล่าให้แม่ฟังแม่บอกเราทำตัวเอง เราสำออยร้องไห้เองอย่าร้องให้บ่อยเก็บบ้าง จากนั้นเราก็ะยายามไม่ร้องไห้ให้แม่รู้ แอบร้องคนเดียว ไปโรงเรียนก็ร้องแทบทุกเช้าจนเพื่อนเริ่มเอือนแล้วค่ะ เราอยากหาย อยากหยุดจริงๆแต่ทำไม่ได้เลยค่ะ