1.ชอบเปรียบเทียบเรากับลูกน้องคนเก่าบอกว่าเราทำดีสู้คนเก่าที่ออกไปไม่ได้ทั้งที่เราก็ทำงานเต็มที่ในจุดของเรา ควบคุมของเสียให้เค้าไม่ได้เหมือนหัวหน้าคนเก่า แต่เราก็มารื้อเอกสารเก่าๆดู ของเสียของเราก็ควบคุมอยู่ในระดับดีมากกว่า แต่เค้าชอบพูดแบบนี้กับเราตลอด
2.ด่าเราต่อหน้าลูกน้องของเราหลายๆคนดูถูกการทำงานของเราต่อหน้าลูกหน้าใช้อารมณ์และใช้อารมกับปัญหาที่เจอตลอด
3.เรามาทำงานในหยุดแล้วไม่จ่ายโอทีเรา เราจึงขอเป็นวันหยุดชดเชยวันที่เรามาทำงานให้แต่หัวหน้าไม่พอใจเราแล้วถามเราว่า ไม่ได้หยุดมันจะเป็นเรื่องใหญ่หรอคะ ไม่หยุดไม่ได้ใช่ไหม มาทำงานก็กินเงินเดือนบริษัท ถ้าอยากหยุดให้สบายใจนักก็หยุดไปถึงเดือนธันวาคมเลย และพูดทำนองว่าเราเห็นแก่ตัว ทั้งที่ความจริงแล้วทางบริษัทมีการจำกัดชั่วโมงโอทีของหัวหน้างานแต่คือเราทำงานเกินเวลามาตลอดเราไม่เคยคิดอะไรเลยเราก็คิดว่าช่วยๆกันไป แต่ครั้งนี้การที่เรามาทำงานในวันหยุดของเราแล้วขอวันหยุดชดเชยจากเค้า เค้ากลับมาด่าเราเสียหายด่าเราต่อหน้าคนอื่นๆในออฟฟิศ เรารู้สึกท้อแท้มาก ที่ผ่านมาเราไม่เคยคิดที่จะเห็นแก่ตัวอะไรเลยทำไมเค้าต้องมองเราแบบนั้นด้วย เราอยากปรึกษาว่าเราควรทำยังไงต่อไป เพราะประโยคสุดท้ายที่เค้าพูดกับเราเค้าพูดว่าถ้ารับได้ก็รับ รับไม่ได้ก็ออกไป
คิดอย่างไรกับหัวหน้าที่มีลักษณะแบบนี้
2.ด่าเราต่อหน้าลูกน้องของเราหลายๆคนดูถูกการทำงานของเราต่อหน้าลูกหน้าใช้อารมณ์และใช้อารมกับปัญหาที่เจอตลอด
3.เรามาทำงานในหยุดแล้วไม่จ่ายโอทีเรา เราจึงขอเป็นวันหยุดชดเชยวันที่เรามาทำงานให้แต่หัวหน้าไม่พอใจเราแล้วถามเราว่า ไม่ได้หยุดมันจะเป็นเรื่องใหญ่หรอคะ ไม่หยุดไม่ได้ใช่ไหม มาทำงานก็กินเงินเดือนบริษัท ถ้าอยากหยุดให้สบายใจนักก็หยุดไปถึงเดือนธันวาคมเลย และพูดทำนองว่าเราเห็นแก่ตัว ทั้งที่ความจริงแล้วทางบริษัทมีการจำกัดชั่วโมงโอทีของหัวหน้างานแต่คือเราทำงานเกินเวลามาตลอดเราไม่เคยคิดอะไรเลยเราก็คิดว่าช่วยๆกันไป แต่ครั้งนี้การที่เรามาทำงานในวันหยุดของเราแล้วขอวันหยุดชดเชยจากเค้า เค้ากลับมาด่าเราเสียหายด่าเราต่อหน้าคนอื่นๆในออฟฟิศ เรารู้สึกท้อแท้มาก ที่ผ่านมาเราไม่เคยคิดที่จะเห็นแก่ตัวอะไรเลยทำไมเค้าต้องมองเราแบบนั้นด้วย เราอยากปรึกษาว่าเราควรทำยังไงต่อไป เพราะประโยคสุดท้ายที่เค้าพูดกับเราเค้าพูดว่าถ้ารับได้ก็รับ รับไม่ได้ก็ออกไป