วันนี้เราแค่อยากจะมาแชร์ความรู้สึกที่พิเศษของการนั่งรถไฟ. เราชอบนั่งรถไฟมาก เราเก็บสะสมตั๋วทุกใบที่ขึ้นทั้งขาไปและกลับ. เพราะเราหลงใหลในเสน่ห์ของรถไฟ

จนวันนี้มาถึง...เราฝึกงานจนจบเลยกลับบ้านไปพักผ่อน จนถึงช่วงเปิดเรียนเราก็เดินทางโดยรถไฟมาลงสถานีใกล้มหาวิทยาลัยประจำแต่มีวันนึงเราจองตั๋วรถเร็ว ช่วงนั้นคนเยอะมากเขาล็อคที่นั่ง เราถูกย้ายที่เพราะเรานั่งผิดที่555

แต่ก็มานั่งที่นั่งตามตั๋วตัวเอง พอนั่งสักพักก็เจอผช.คนนึง เขาหน้าตาธรรมดาแต่เราเห็นครั้งแรกเรารู้สึกแปลกบอกไม่ถูก จนเริ่มแอบมองหลายๆครั้ง เพราะคนเยอะเขาและเพื่อนๆก็เลยยืนไม่รู้ว่าไม่มีที่ หรือสละที่ให้คนอื่นนะ เราก็เผลอไปมองเขาทุกที ทุกครั้งที่มองเขาจะสบตากับเราพอดี (ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองเลย555แต่มันเรื่องจริงนะ)

เราเห็นว่าเขาก็มีที่นั่งในภายหลัง แต่ทำไมเขาไม่นั่ง? มายืนเกาะประตูโบ๋กี้ทำไมกาน แต่ก็ดี5555 พอมองนานๆก็รู้สึกว่าทำไมชอบเขาเข้าแล้ว หลงในสายตาท่าทางและกิริยาของเขา ส่วนตัวไม่เคยชอบใครเลยนะ 

เราก็นั่งฟังเพลงและมองเขาบ้างบางเวลาอยู่แบบนั้น จนถึงสถานีก่อนหน้าที่เราจะลง 1สถานี คนลงเยอะมาก คนนั่งตรงข้ามเราเขาก็ลงด้วย แล้วผช.คนนั้นเขาก็นั่งลงตรงนั้นเลย เราก็เอ้า!!ทำไมไม่นั่งที่ตัวเอง แต่หันข้างนะ5555เราก็หันหน้าใส่เลย ดู!!จะกล้าสบตาไหม แต่เราก็ไม่ได้คุยกัน ไม่กล้าเพื่อนเขาเยอะไป55555. ได้แต่นั่งมองบ้างก้มเล่นโทรศัพท์บ้าง สักพักก็ถึงสถานีปลายทางของเรา แต่เขาไม่ได้ลง รู้สึกเศร้านิดนึงอยากได้ช่องทางติดต่อกับเขา อยากรู้จักนิสัยใจคอและทัศนคติเขามากกว่านี้5555

ในใจก็คือทำได้แค่ตั้งคำถามในใจว่าเขารู้สึกเหมือนเราไหมและขอให้เราได้เจอกันอีกนะ 

เคยเป็นกันรึป่าวตกหลุมรักครั้งแรกด้วยการสบตาและจดจำใบหน้าไปตลอด. มีบ้างเลือนลางแต่มันก็จะชัดเจนทุกครั้งที่คิดถึง จู่ๆเมื่อคืนวานเราฝันถึงเขา ทุกวันนี้ภาวนาหวังว่าเขาจะรู้สึกเหมือนเรา ถ้าใจเราตรงกันก็ขอให้ได้เจอได้พูดคุยกัน  อย่าจากกันแบบครั้งแรกเลย. 

#เราแค่อยากมาแชร์ว่ามันเป็นไปได้ไหมที่จะเกิดรักแรกพบ

#ความคิดถึงคนแปลกหน้า  #พ่อนร.นายเรืออากาศ..(มั้งนะ!!)

ชุดเครื่องแบบสีน้ำเงินไม่รู้ว่าเรียนอะไร ใครรู้ก็ช่วยบอกทีนะคะ ขอบคุณมากๆค๊าา