สวัสดีค่ะเราคุยกับคนๆนึงมาปีกว่าแล้วค่ะตั้งแต่ม.3ตอนนี้อยู่ม.4อยู่ห้องเดียวกับเค้าค่ะคือเค้าเป็นผู้หญิงด้วยกันแต่เค้าเป็นอิสลามเราเป็นเป็นไทยพุทธค่ะคือแต่เราสองคนไม่ได้คบกันนะะ*เราสองคนรักกันมากผ่านอะไรมาด้วยกันก็เยอะสำหรับเราเค้าคือคนที่ดีที่สุดนึงเลยแหละถ้าไม่นับเรื่องที่เค้าชอบโกหกกับหลายใจ คือเค้ามีแฟนอยู่แล้วกว่าเราจะรู้ว่าเค้ามีแฟนก็คุยกันไป1เดือนละเราก็พยายามออกมาตลอดแต่เค้าก็จะมาง้อมาเล่าเหตุผลว่าทำไมถึงคบกับคนนั้นเค้าบอกเราว่าเค้าแค่สงสารคนๆนั้น พอว่าเรายิ่งออกมาเค้าก็จะมาบอกว่าเค้าเลิกกับคนนั้นแล้วเพื่อที่จะให้เรากลับไปเค้าทำแบบนี้มา3ครั้งทุกครั้งที่เราพยามตัดใจเพราะเราใจอ่อนกับเค้ามาก พอมาตอนนี้เราเลิกคุยกันได้เป็นเดือนเลยแหละวันนั้นเค้าแชทมาคุยพอสักพักเข้าเรื่องคนนั้นเค้าพูดย้ำเราคือเราร้องไห้หนักมาก กรีดแขนตัวเอง ซึ่งวันนั้นเป็นวันเกิดเราด้วยเราไม่มองหน้าเค้าเลย จนเค้าไปขอให้เพิ่อนมาช่วยคุยเค้ามาขอโอกาสเค้าบอกว่าเค้าจะตัดทุกคนออกเพื่อที่จะมีเราคนเดียวเค้าไม่อยากเสียเราไปอีกแล้วแต่เราก็มีแฟนแล้วค่ะ เค้าบอกว่าถ้าเค้ามีเราคนเดียวเราจะยอมมีเคัาคนเดียวมั้ย เราก็เปิดโอกาสตามสเต็ปเลยค่ะใจอ่อนแท้ คือแฟนที่เราคบอยู่ไม่ค่อยสนใจเราเท่าไหร่ค่ะแต่คนคุยเราใส่ใจดีมากค่ะ ขนาดตอนที่เราเข้าโรงบาลแฟนเรายังดูไม่เป็นห่วงอะไรเลยแถมไม่ตอบแชทด้วย แต่กับคนคุยเค้าแทบนอนไม่หลับโทรมาถามบ่อยๆเขียนใบลาให้ จดการบ้านมาให้ คือเราควรทำไงดีค่ะควรให้โอการกับคนคุยดีมั้ยหรือ จะลองหันมาสนใจแฟนตัวเองบ้างตอนนี้ไม่กล้าตัดใครออกเลยเพราะกลัวจะเจอประวัติศาสตร์ซ้ำรอยเก่า