เราแค่อยากเล่าความรู้สึกที่เรามีคีะ เราค่อนข้างเป็นเด็กเก็บกด โตมาในครอบครัวที่ใช้ความรุนแรง เคยโดนพ่อตีจนต้องกราบตีนเขาเพื่อให้หยุด ตั้งแต่ป6เราเริ่มมีพฤติกรรมเรียกร้องความสนใจค่ะ เราเคยกินยาฆ่าตัวตา

เรื่องมีอยู่ว่า. 3ปีที่แล้วเรามีปัญหากับครอบครัวทะเลาะกันหนักมากตอนนั้นอายุ16 ค่ะ คือคิดรัยไม่ออกมืดแปดด้านเลย เลยกินยาฆ่าตัวตายค่ะ แต่แม่พาไปโรงพยาบาบทันเลยรอดค่ะ ตอนนั้นพอหายดีก็พบจิตแพทนะค่ะ แค่เรา

อาการแบบจิตตก เบื่อโลก เบื่อทุกอย่าง เบื่อชีวิตที่เป็นอยุ่ รุ้สึกไม่มีความสุข รุ้สึกทุกข์ตลอดเวลา บางทีก้อเบลอๆ ขี้ลืม จำไม่ได้ เช่น แว่นตาอยุ่บนหัว ก้อนึกว่าหาย อันนี้น่าจะเบสิก แต่บางที เป็นขนาดว่า

คือเพื่อนเราอายุ15 พ่อแม่นางเสียตั้งแต่เด็กๆครอบครัวก็ไม่ได้ฐานะดีเท่าไหร่ นางชอบโทรมาร้องไห้ให้ฟังชอบบ่นว่าเบื่อโลก,อยากตายไม่อยากอยู่แล้ว นางบอกว่านางรู้สึกว่านางเป็นภาระเวลาร้องไห้จะชอบตีตัวเอง และ

สวัสดีค่ะ เราอยากถามว่าอาการเราถึงขั้นที่ควรไปพบจิตแพทย์หรือยังคะ  เรามีความรู้สึกว่าอยากตายบ่อยๆ จะชอบคิดว่าวิธีไหนที่จะตายอย่างไม่ทรมาน  หรือคิดวางแผนว่าจะตายช่วงไหนดี เช่น รอให้ลูกอายุ20ก

เราควรทำไงเมื่อรู้สึกเบื่อหน่ายกับชีวิต ตอนนี้ไม่รู้สึกอยากจะทำอะไรต่อไปเลย มันแบบเหนื่อยกับทุกอย่างแทบไม่อยากตื่นขึ้นมาเลย เราไม่อยากเผลอกลับไปฆ่าตัวตายอีกแล้ว มันทรมาน เราเป็นโรคซึมเศร้าเราไม่อยากกิ

คนที่เคยถูก ทอดทิ้งหรือเจอมรสุมชีวิตที่ยิ่งใหญ่แล้วผ่านมาได้ หัวใจก็อาจด้านชาไปแล้ว  คือสมองก็ต้องทำทุกอย่างเพื่อให้มีชีวิตรอดและปลอดภัยไว้ก่อน จะตัดใจจากความรัก ความคิดถึงไปเลย แต่คนที่เกิดมาได